ماجرای مخالفت با یک درآمدزایی


نویسنده: شیوا شاکری

بابک جهانبخش کنسرت آنلاین برگزار خواهد کرد.

به گزارش روزنامه صبح ساحل، این هنرمند 11 آذرماه در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد به زودی برنامه جدیدش را با نام «کنسرت احساس» برای مخاطبان اجرا خواهد کرد. طبق گفته او علاقه‌مندان می‌توانند با پرداخت 55 هزار تومان بلیت تهیه کنند و اجرا را ببینند. این خبر با واکنش‌های منفی کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. این افراد معتقد بودند بلیت‌فروشی برای یک ویدیوی ضبط شده برخورد محترمانه‌ای با مخاطبان جهانبخش نیست. موافقان این حرکت هم از وضعیت اقتصادی ناشی از کرونا و آسیبش به هنرمندان می‌گویند و این اقدام را قابل دفاع می‌دانند. بعد از واکنش‌ها جهانبخش در یک پست اینستاگرامی از کیفیت کارش دفاع کرد و با این دفاع، به نوعی  بلیت ‌فروشی را توجیه کرد. بستری شدن این خواننده مطرح در بیمارستان چند روز بعد از اعلام اجرای کنسرت به دلیل عارضه قلبی، حواشی را به سمت دیگری برد اما در این جریان نکاتی پررنگ شد که قابل‌توجه است.


نکته اول این است که سلبریتی‌های متمولی که می‌شناسیم درصد پایینی از هنرمندان را تشکیل می‌دهند. هنرمندان محدود به بازیگران و خوانندگان مطرح نیستند. بلکه جامعه وسیع‌تری را تشکیل می‌دهند که شامل نقاش، مجسمه‌ساز و نوازنده هم می‌شود. گروه‌هایی که در کشور ما امکان کسب درآمد بالایی ندارند.


یکی از دلایل این‌که امکان کسب درآمد ندارند، این است که وضعیت اقتصادی کشور بیشتر کالاهای هنری را از سبد خرید مردم حذف کرده است. دلیل دیگر به رسمیت شناخته نشدن حق صاحب اثر در کشور ماست که اجازه سوء استفاده از نتیجه زحمت مولف را به هرکسی می‌دهد و در بسیاری موارد موجب می‌شود هنرمند به حق‌الزحمه کاری که انجام داده است، دست پیدا نکند.
 اگر فقط سلبریتی‌ها را هنرمند بشناسیم به اشتباه همه هنرمندان  را افرادی می‌بینیم با ثروت هنگفت که تمامی ندارد و نزدیک به یک‌سال بی‌کاری مشکلی برایشان ایجاد نمی‌کند. نکته دیگر این است که گویا هنوز در جامعه ما تصور درستی از فعالیت حرفه‌ای هنری وجود ندارد.  هنرمند حرفه‌ای از راه هنر ارتزاق می‌کند و همان‌طور که صاحبان مشاغل دیگر به درآمدشان نیاز دارند، او هم باید مخارجش را تامین کند. پس اگر هنرمندی با انجام کار درست قصد دارد کسب در‌آمد کند نباید به او خرده گرفت. مسأله دیگر ارزش مالی قائل نشدن جامعه برای محصولات هنری است که این مسأله تا حدودی به نداشتن قانون کپی‌رایت بر می‌گردد.


 نبود کپی‌رایت باعث شده است محصولات مختلف هنری به طور رایگان در اختیار مخاطبان قرار بگیرد و عادت استفاده رایگان، هزینه کردن را برایشان سخت کند. در مورد کنسرت آنلاین این نکته گفتنی است که در روزهای نوروز امسال کنسرت‌هایی به صورت رایگان اجرا شد و برای مردم این تصور را به وجود آورد که این‌گونه اجراها باید رایگان باشد. این در حالی‌ست که شهرداری تهران حامی مالی آن برنامه‌ها بود و در آن شرایط برای تشویق مردم به ماندن در خانه آن اتفاق را رقم زد. ضمن این‌که برنامه‌ای که رویش فکر شده و برایش برنامه ریزی شده و با توجه به گفته‌های اجراکننده‌اش سعی شده کیفیت بالایی داشته باشد قطعا هزینه‌بر است. سرمایه‌گذار این برنامه نیاز به بازگشت سرمایه‌اش دارد.


کنسرت «احساس» اتفاقی است که پیشینه‌ای در موسیقی ما نداشته است. ویدیوهای ضبط شده پیش از این موزیک‌ویدیوهایی با زمان کوتاه بودند و کنسرت‌های آنلاین برنامه‌هایی که مخاطبان می‌توانستند به‌طور زنده آن را ببینند.  اجرای این برنامه تازه  با شرایط فعلی کاملا منطقی به نظر می‌رسد چون هم سلامت مخاطبان را تضمین می‌کند هم معیشت هنرمندان را. از آن‌جا که بلیت کنسرت جزء کالاهای ضروری محسوب نمی‌شود فروشش اجحاف در حق هیچ کس نیست.


بهتر است کسانی که می‌توانند و می‌خواهند بلیت نه چندان گران‌قیمت این کنسرت را بخرند تا هم خودشان لذت ببرند هم به درآمدزایی برای هنرمندان کمک کنند. بهتر است تا زمان بازگشایی سالن‌ها هنرمندان عرصه موسیقی از چنین راه‌هایی کسب درآمد کنند. 

برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها