اختلال تیک در کودکان مجموعه‌ای از حرکات و یا تولید صداهایی هستند که شخص قادر به کنترل آن نیست. تیک هایی که  شامل حرکات غیرارادی است را تیک حرکتی می‌نامند و تیک‌هایی که شامل اصوات هستند، تیک‌های صوتی نامیده می‌شوند. بطور معمول تیک‌ها تا قبل از سن 18 سالگی فرد را درگیر می‌کند. حدود 10 درصد از کودکان در دوران ابتدایی ممکن است این اختلال را تجربه کنند که گاهی تا کمتر از یک سال ادامه می‌‌یابد.  

  

ممکن است روزانه شاهد تیک‌های معمول افرادی باشیم که حتی خودشان نیز فکر نمی‌کنند قادر به کنترل حرکات غیرارادیشان نباشند. مانند: ناخن جویدن و یا حرکات ممتد تکان دادن پاها. اکثر این تیک ها به خودی خود بعد از گذشت یک الی 3 ماه به طور میانگین برطرف می‌شوند اما در موارد حاد ممکن است این اختلال کمی به درازا بکشد. به عقیده صاحب‌نظران و متخصصان در این زمینه؛ اگرچه اختلال تیک درمان قطعی ندارد اما می‌توان با انجام کارهایی ساده در کاهش این اختلال، گام‌های مثبتی برداشت تا جایی که به رفع مشکل کمک کند. 

تیک در کودکان اغلب بدون معالجه از بین می‌رود. اما مسئله مهم این است که اعضای خانواده و معلمان باعث خودآگاهی بیشتر کودک و تشدید علائم نشوند. همچنین والدینِ کودکان مبتلا به اختلالِ تیک زودگذر، نقش مهمی در فراهم كردن حمایت عاطفی و کمک به فرزندشان برای آسیب کمتر در مدرسه دارند. با کودک خود صحبت کنید به او توضیح دهید این مشکل در جهان گریبانگیر بسیاری از افراد است؛ پس خجالت را کنار بگذارد زیرا خجالت و استرس موجب تشدید این تیک‌ها خواهد شد. کودکان در سنین بالاتر قادر به درک و مفهوم صحبت‌های شما می‌شوند. 

از او بخواهید سعی کند روی تیک‌هایش تمرکز نکند و با انجام کارهای دیگر تمرکزش را بر کاری دیگر قرار دهد. کودک را از موقعیت‌های استرس‌زا دور کنید؛ قطعا استرس موجب بدتر شدن اوضاع می‌شود.  کودکِ مبتلا را به هیچ عنوان دعوا یا مسخره نکنید . ساعات خواب کودک را تنظیم کنید تا خواب کافی داشته باشد. به طور کلی می‌توان گفت بهترین راه درمان تیک فراهم کردن شرایطی است که اضطراب کودک پایین بیاید. اگر شرایط فرزندتان برای شما نگران‌کننده است، بهتر است 

برای آموختن روشهای موثر برای کنار آمدن با اختلال تیک در کودکان به یک

 پزشک و مشاور مراجعه نمایید تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن این مشکل را رفع نمایید./منبع:سلامت اول/سیب