صبح ساحل، سیاسی _ آسیب شناسی مدیریتی دو دهه اخیر در استان هرمزگان نشان می دهد که یکی از معضلات اساسی در راه توسعه این استان نبود وحدت نظر و اتحاد میان نخبگان، معتمدین و سیاسیون استان هرمزگان است. حافظه تاریخی به ما می گوید که هرگاه دولت جدیدی در کشور در حال شکل گیری است و این دولت سعی می کند ترکیب مدیریتی خود را در استان ها بر اساس نظرات بزرگان خود استان تنظیم کند، تخریبهای نیروهای سیاسی و مدیریتی در استان هرمزگان علیه همدیگر آغاز می شود، بطوریکه این نیروها انواع کارهای شده و نشده را با حداکثر بار منفی علیه یکدیگر به تهران و تصمیم گیران دولت جدید گزارش می دهند. این گزارش ها آنقدر زیاد و دنباله دار است که تصمیم گیران دولت جدید به نتیجه می رسند که در داخل استان هرمزگان هیچکس را جدی نگیرد و خودشان از مرکز برای این استان تصمیم گیری کنند. درست بعد از این تصمیم گیری هاست که آه و ناله ها شروع می شود که چرا کسی ما را جدی نمی گیرد و چرا به نیروهای بومی توجه نمی شود؟ بدون اینکه هر یک از سوال کنندگان این پرسش، نقش خود را در عدم حمایت از نیروهای بومی و تخریب شخصیت آنها بازبینی کنند، همزمان با ادامه تخریب شخصیت نیروهای توانمند بومی( که تعدادشان بسیار کم است) شعار حمایت از نیروهای بومی سر می دهند!به عبارت واضح تر نخبگان و بزرگان استان ما تنها در شعار حاضر به حمایت از نیروهای بومی هستند، ولی در عمل و در مصداق خواسته یا ناخواسته در مسیر تخریب نیروهای بومی قرار دارند.حال که دولت جدید در حال شکل گیری نیست، فرصت مناسبی است تا بسیاری از معتمدین و سیاسیون استان در رفتار خود بازنگری کنند و از خود بپرسند علت عدم موفقیت ما در دولتهای گذشته چه بوده است و چرا دولتهای گذشته ما را جدی نگرفته اند وبه ما توجه زیادی نکرده اند؟ اگر قرار است که دوباره اشتباهای گذشته را تکرار کنیم و برای سهم خواهی و گرفتن پست به جان یکدیگر بیفتیم، از حالا آینده کار روشن و شفاف است و این آینده بلاتکلیفی و سردرگمی نیروهای توانمند بومی در دولت جدید است.

باید بپذیریم که در دنیای مدیریت و سیاست تا زمانی که خودمان مشکلات یکدیگر را حل نکنیم کسی مشکل ما را حل نخواهد کرد. فرافکنی و دیگران را مقصد دانستن، فقط اتلاف وقت و سرکار گذاشتن خود و مردم است. هرگونه دعوایی بر سر سهم خواهی و گرفتن پست یک پیام و فرکانس منفی به مرکز می فرستد و هنگامی که این پیام های منفی زیاد شد، تصمیم گیران دولت جدید به این نتیجه می رسند که کم دردسر ترین روش این است که با هیچ هرمزگانی در مدیریت کلان استان همکاری نکنند. بهتر است در این شرایط همه مثبت اندیش باشیم و توانمندی یکدیگر را به رسمیت بشناسیم. از نواقص و عیبهای یکدیگر گذشت کنیم و بجای توسل به ارسال گزارشهای منفی، جوسازی و بحران آفرینی، با تقویت فرهنگ گفتگو ذهن های خود را به یکدیگر نزدیک کنیم. این وظیفه کسانی است که از طیفهای مختلف چه اصول گرا و چه اصلاح طلب و چه مستقل در دولت جدید می توانند ایفاء نقش کنند. اما کسانی که در این دولت بدلیل گرایش سیاسی خود نمی توانند جایی داشته باشند بهتر است برای سایر هم استانی های خود آرزوی موفقیت کنند و اعلام کنند هر جا لازم است حاضرند برای پیشرفت استان جدا از بحث مدیریت رسمی و دولتی، به عنوان یک شخصیت مستقل سیاسی، همکاری کنند.اگر واقعاً چنین رشد،آگاهی و بینشی در میان نخبگان و سیاسیون ما وجود دارد می توان به بهره وری از فرصت شکل گیری دولت جدید امیدوار بود. در غیر این صورت سیاسیون و نخبگان استان مثل گذشته تنها باید تماشاچی میدان بازی دولت جدید باشند، بدون اینکه ما را وارد بازی کنند.