به نوشته روزنامه صبح ساحل، «شب تا صبح چند بار بمباران شد. من و تو تنها بودیم. هی می‌خواباندمت، هی از صدای بمب می‌پریدی و می‌گفتی صدام زد؟ می‌گفتم نه مامان بخواب. می‌خواباندمت دوباره همان آش و همان کاسه» چندجمله‌ای که گفته شد خاطره من است از دفاع مقدس. خاطره‌ای که قبل از دوسالگی‌ام اتفاق افتاده است و طبیعتاً خودم آن را در ذهن ندارم؛ اما کسانی که نگذاشتند این خاطره برای من و کودکان بعد از من تکرار شود، برای همیشه قهرمانان ستودنی دنیایم هستند. جنگ، اتفاق تلخی است که متأسفانه بشر از تجربه کردنش دست برنمی‌دارد؛ اما وقتی این اتفاق شوم به کشوری تحمیل می‌شود، مردم آن کشور دو راه دارند یا خواری تسلیم شدن را بپذیرند یا از خودشان و داشته‌های مادی و معنوی‌شان دفاع و آن را حفظ کنند. برای کشور ما در مواجهه با رژیم بعثی عراق، مورد دوم اتفاق افتاد و این را مدیون وجود معجزه‌گر قهرمانان هشت سال دفاع مقدس هستیم. قهرمانانی که بی‌ادعا و بی چشمداشت باارزش‌ترین دارایی‌شان که جانشان بود را در طبق اخلاص گذاشتند تا ما با سربلندی روی خاکمان قدم بزنیم. خاکی که دست بیگانگان از آن کوتاه و اختیارش با خود ماست تا به صلاحدید خودمان رویش زندگی کنیم. قهرمانان دفاع هشت‌ساله ما تنها گروهی نیستند که تا پای جان برای دفاع از این سرزمین ایستاده‌اند. ایران به دلیل موقعیت خوب جغرافیایی‌ و سرمایه‌های طبیعی‌اش در طول حیات چندین هزارساله خود، بارها و بارها مورد هجوم واقع‌شده است. این جنگ‌ها هیچ‌وقت برای حمله‌کنندگان راحت نبوده است و هر کس که به ایران حمله کرده با سد محکمی روبه‌رو شده که دسترسی به این سرزمین را سخت می‌کرده است. در مواقعی که ازجان‌گذشتگی‌های عاشقان این آب‌وخاک منجر به پیروزی نظامی نمی‌شده است، بازماندگانی که علاقه‌شان کمتر از بقیه نبود تمام توانشان را صرف می‌کردند تا با رخنه در مهاجمان، ایران را از نابودی نجات دهند. مثل اتفاقی که در مواجهه با مغولان افتاد. آنان در جنگ پیروز شدند اما به‌مرور تحت تأثیر فرهنگ ایران قرار گرفتند و خودشان عملاً ایرانی شدند. خاک ما یادگار میلیون‌ها انسان است که برای حفظش از هر چه داشتند، گذشتند. میلیون‌ها انسانی که امروز 31 شهریور سالگرد آغاز حماسه‌آفرینی درخشان‌ترین گروهشان است. ایران یادگاری است که اگر باارزش نبود، این‌قدر جان برایش فدا نمی‌شد. ایران ارزشمند اکنون در دستان ماست قدرش را بدانیم تا شرمنده کسانی که آن را به ما سپردند، نشویم.