انتخاب یک کتاب شعر خوب به عوامل زیادی وابسته است. یکی از این عوامل سلیقه فردی است. اگر قالب محبوب‌ شما غزل است و با زبان شاعران کلاسیک ارتباط خوبی برقرار می‌کنید، «ناز عزازیل» سروده «فریبرز نظری» گزینه مناسبی برای شماست. با ما همراه شوید تا بیشتر درمورد این کتاب برای‌تان بگوییم.

 

 معرفی کتاب و شاعر                                                                                                                                            

«فريبرز نظری»، شاعر هرمزگانی، متولد ١٩ شهريور ١٣٥٨، كارشناس ارشد زبان و ادبيات فارسي و دبير ادبيات است. او سرودن شعر را ازسال ٧٣ آغاز کرده است. به تازگی مجموعه‌اي «ناز عزازيل»  از او منتشر شده است که نظری درباره نام آن می‌گوید: «بنا به نظريه توحيد اشراقي که ديدگاه منصورحلاج، عين القضات همداني، سهروردي و... است، ابليس (عزازيل) معشوق و اسباب عشرت خداوندست و در پرده با يكدیگر به يك بازي مشغولند. ناز عزازيل؛ اشاره به غمزه پنهان عاشق در مقابل معشوق دارد و البته در مثنوي (ساحران) در كتاب به نوعي معاشقه ابليس با خداوند شرح داده شده است». این مجموعه 168 صفحه‌ای را نشر «ایجاز» در سال 1399 منتشر کرده است و با قیمت 25 هزار تومان به فروش می‌رساند.   

   

                                                            

 درباره کتاب                                                                                                                                           

ناز عزازیل 108 غزل و یک مثنوی با نام ساحران را دربرمی‌گیرد که همگی مضمون عاشقانه دارند. عشق در این اشعار همان حس ماورایی و آسمانی‌ است که در اشعار قدما دیده می‌شود. در این کتاب نگاه تازه و پرداخت متفاوتی نسبت به مقوله عشق وجود ندارد. در عرصه زبان این کتاب حرف‌هایی برای گفتن دارد. در بعضی اشعار زبان همان زبان کلاسیک است و بویی از زبان امروز نبرده که جای بحث ندارد اما آن‌چه به این کتاب جذابیت می‌دهد، اشعاری است که زبان ترکیبی دارند. به‌طور مثال در شعری که به زبان معیار نوشته شده، چند کلمه محاوره آمده یا در شعری که با زبان کلاسیک نوشته شده چند کلمه امروزی آمده است. در ابتدا این موضوع شلختگی و عدم توجه به یک‌دستی زبان را به ذهن متبادر می‌کند اما با خواندن کتاب به این نتیجه می‌رسیم که شاعر این زبان ترکیبی را به ویژگی سبکی خود بدل کرده است و از این شیوه برای پررنگ کردن حس مورد نظر خود بهره می‌برد. اگرچه در بعضی موارد مثل غزلی که با ردیف «شدش» نوشته شده است به نتیجه مطلوب نرسیده است ولی در کل شیوه‌ای است که به نظری در برجسته‌سازی مطلوبش کمک کرده است. نکته دیگر در مورد کتاب شوریدگی شاعرانه‌ای است که در آن موج می‌زند و ایجاد لذت می‌کند.