لزوم توجه بیشتر به روابط با همسایگان


نویسنده: مصطفی دولخانی

با آغاز به کار دولت اول حسن روحانی و با شعارهایی که نشان از مهم بودن دیپلماسی و تنش زدایی دارد توقع از آن می رفت که دولت به سمت نزدیکی هرچه بیشتر روابط با کلیه همسایگان پیش برود، اما به جز کشور عراق، آن هم بیشتر به لحاظ اهمیت بالای آن در دکترین سیاست خارجی جمهوری اسلامی و فارغ از سیاست های اعلامی دولت ها، متاسفانه آنچنان که باید به روابط با این کشورها توجه نشد.
به باور بسیاری از کارشناسان توجه بیش از اندازه دستگاه سیاست خارجی به سمت غرب، غفلتی را از پرداختن به روابط با همسایگان ما پدید آورد. اگرچه استدلال بسیاری از همفکران این دولت این است که، نگاه به غرب ناشی از اهمیت بالای برجام بوده اما در پاسخ به همین ها هم باید گفت اگرچه دستیابی به توافق مهم و ارزشمند برجام که ناشی از اراده نیروهای اصلی حاکمیت بود و درخور تحسین هم هست و متاسفانه آن هم به لحاظ خروج آمریکا از آن، عقیم مانده نمی تواند توجیه کننده این غفلتها باشد. مثلا ما در روابط با کشورهای شمالی و غربی مرزهایمان، فرصت های بسیاری را از دست داده ایم، کشورهایی که در محدوده تمدن ایران و ایران شهری قرار دارند. این نقصان ها به حدی بوده که حتی دولت افغانستان که بالاترین اشتراکات فرهنگی و تاریخی با ما داراست هم در رای گیری اخیر مجمع عمومی در به رای گذاشتن تحریم های سازمان ملل به جای دادن رای منفی، از شرکت در رای گیری خودداری می کند.
البته در این دولت بر خلاف آنچه تصور می شود در زمینه دیپلماسی با چین و روسیه و حتی هند هم کم کاری صورت گرفته که از پرداختن به آن در این مجال می گذریم. اما باید بدانیم که استفاده از دیپلماسی و روابط گسترده با جهان قدرت چانه زنی مردان دیپلماسی کشور را با هر طرف خارجی بالا می برد.
باید دانست آنچه بیش از پیش بر ناکامی های سیاست خارجی دولت حسن روحانی در بسیاری از حوزه ها بویژه برجام و دیپلماسی با همسایگان همچنین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس تاثیر گذاشته، ظهور ترامپ بر راس هیئت حاکمه آمریکا به همراه تغییر در سیاست خارجی دولت پادشاهی عربستان سعودی تصور می شود اما ضمن تایید این مسئله باید به کنکاش جدی در نوع روابط ما با این کشورها هم پرداخته شود.
مثلا از دلایل اصلی سردی روابط با کشورهای جنوبی خلیج فارس از زبان خود این کشورها، برنامه هسته ای، توان موشکی و نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامیست. باید از مردان دیپلماسی کشور پرسید آیا ما به اشتراک گذاری نظرات و دیدگاههای خود با این کشورها در این زمینه ها پرداخته ایم ؟ همچنین به کاستن از این نگرانی آنها در چارچوب گفتگوهایی مستمر و مدون عمل شده است؟
البته  دستگاه سیاست خارجی دولت حسن روحانی در قالب طرح ارزشمندی بنام هرمز در این مسیر گام نهاد اما ضمن دیر هنگام بودن این طرح، حتی در همین بازه زمانی تنگ هم آنچنان که باید بدان پرداخته نشد.
اکنون خوشبختانه  با رفع شر موجودی خطرناک و ایران ستیز چون دونالد ترامپ، این دولت در همین زمان اندک از عمر باقی مانده اش باید به جبران مافات بپردازد تا ضمن تلاش در بهبود روابط کنونی، بتواند تسهیل کننده تداوم این روند در دولت بعدی هم باشد. هم ما و هم تمامی همسایگان مان باید بدانیم به دلیل جبر جغرافیا ما همسایگان هم هستیم. پس باید با اهتمام به سیاست گفتگو و تفاهم ضمن بنای ترتیبات امنیتی مستحکم منطقه ای بر پایه احترام و اعتماد متقابل از تمامی ظرفیتها جهت نیل به صلح و رفاه تمامی مردم منطقه، استفاده کنیم.
برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها