صميه كمالی هستم ٣٩ ساله، متولد بندرعباس، نائب رئيس هيات بدنسازی و پرورش اندام استان هرمزگان، موسس و مدير باشگاه ورزشی پايتخت، كارشناس تربيت بدنی، مربی ورزشی رشته های كاراته، فيتنس ، بدنساری و داور ممتار كاراته

 

بنده از یازده سالگی ورزش را با رشته واليبال شروع كردم . در سن پانزده  سالگی بازيكن منتخب واليبال استان بودم و همزمان با واليبال در سن سیزده  سالگی رشته ورزشی كاراته كه به نوعی ورزش خانوادگی ما محسوب می شود را شروع كردم.  برادران من طيب و طاهر از قهرمانان كاراته كشور بودند  و طاهر برادرم تنها دارنده مدال جهانی رسمی  فدراسيون برای  استان هرمزگان می باشد.‌

 

 

 

همان طور كه مستحضر هستيد بنيان كاراته در استان هرمزگان در بخش بانوان توسط خانم زيدآبادی و با حمايت های استاد پردل رمضانی نهاده شد و جا دارد از اين دو استاد بزرگ تشكر و قدر دانی كنم.

 

  بنده دارنده كمربند مشكي  دان چهار كاراته هستم.

 

من بیشتر در حوزه مربيگری كاراته فعال بودم تا قهرمانی، متاسفانه در اوج تمرينات آمادگی  جهت اعزام به مسابقات انتخابی  تيم ملی  در سن شانزده سالگی  رباط صليبی  بنده در اردوی تمرينی پاره شد و اين مصدوميت جدی  باعث شد بنده از قهرمانی  فاصله بگيرم و توجه و تلاش خودم را در ساختن شاگردان فنی به كار ببرم و هم اكنون حدود ٢٠ سال است كه مربيگری می كنم .

 

ايران هميشه در رشته كاراته در جهان جزء بهترين هاست و البته بيشتر در بخش كوميته(مبارزه)

 

هم اكنون در بخش بانوان افتخارات بيشتری داريم تا در بخش آقايان پس یقینا کاراته بانوان رشد بیشتری داشته است.

 

بله، لیگ خوبی داریم ولی متاسفانه الان کرونا آن را تعطیل کرده است و به صورت مجازی برگزار می شود.

 

چهار سال پیش از كشور های عربی مثل  قطر و بحرين چ جهت مربيگری تقاضا داشتم.

 

در جايگاه مربي خدا را شكر در هر رشته ورزشی كه مشغول شدم  هميشه جزء بهترينها بوده ام. در بحث تحصيل در دو رشته مديريت حرفه ای و كارشناسی تربيت بدنی دانشجوی ممتاز دانشگاه شدم.  در رشته كاراته در استان بيش از ده ها مقام اول ، دومی و سومی در قالب تيم پايتخت كسب كردم. پنج عنوان دومی كشوری در مسابقات سبكی كشور در قالب تيم هرمزگان ، كسب عنوان سومی مسابقات ليگ كاراته كشور برای اولين بار در تاريخ كاراته هرمزگان در بخش بانوان با حضور بيش از ٣٠ تيم مدعی در كشور ، کسب عنوان نایب قهرمانی به همراه شاگردم  عسل مرادی در مسابقات استعدادهای برتر كشور و انتخاب بنده به عنوان مربی برتر استان ، حضور چهار نفر  از نوجوانان هرمزگانی  در دور نهايی مسابقات نوجوانان كراسفيتر كشور و جز ده كراسفيتر برتر كشور، كسب اولين مقام كشوری مچ اندازی بانوان هرمزگانی  كه بنده افتخار سرمربیگری اين تيم را داشتم توسط ورزشكار مرحومه خانم حميرانوری ( روحشون شاد)، حضور در چند دوره مسابقات مچ اندازی در استان و كسب عنوان اولی در هر دوره، كسب عنوان اولی هر دوره شركت در مسابقات چالشی در استان ، كسب عناوين اولی در قالب تيم پايتخت در مسابقات آمادگی جسمانی  هيات همگانی و هيات جودو استان و عناوين مختلف ديگر در رشته های طناب زنی و طناب كشی جز افتخارات ورزشی من می باشد. 

 

 

در رشته واليبال خانم ها عرب و معتمدی و در كاراته خانم زيدآبادی مربیان من بوده اند.

  

برادرهای عزيزم طيب و طاهر

 

نوجوانان جنوب و هرمزگان پتانسيل بالايی در رشته های رزمی دارند كه اگر حمايت بشوند می توانند سكوهای قهرمانی را از آن خودشان كنند.

 

من در ورزش فقط نتيجه تلاش های خودم را ديده ام و هيچ ارگان خاصی در هيچ زمينه ای بنده را متاسفانه همراهی  نكرده است. در ليگ كشور هم كه افتخار آفرينی برای استان كسب كرديم و صفر تا صد تمام هزينه ها با خود خانواده ها و خودم  بود و بازهم بعد از قهرمانی هم هيچ حمايتی حتی يک تقدير خشک و خالی هم نشديم‌ .

با تلاش های خودم و عزيزانی كه در كنارم دارم توانستم تا الان به اين جايگاه برسم و تيمم در اين چند سال در هر مسابقه ای كه شركت كرده ام  روی سكوی اولی در استان بوده ام و خداوند را شاكرم که توانسته ام برای استانم خدمت کنم‌.

 

صميمی ترين دوست يا شايد باید گفت صميمی ترين همراه و شاگرد و دلسوزم  راضيه معماريان است که جا دارد همين جا بابت تمام همراهی آن تشكر کنم.

 

 

كسب عنوان نائب قهرمانی عسل مرادی از شاگردانم در مسابقات استعدادهای برتر كه از معتبر ترين مسابقات ورزشی وزارت ورزش و جوانان كشور می باشد.

در هر رشته در كاراته بيش از١٠٠ شركت كننده وجود دارد و اين كه ايشان توانستند روی سكوی نائب قهرمانی بایستد که این موضوع يكی از بهترين خاطرات ورزشی برای من است.

 

جا ماندن دو نفر از شاگردانم ،خانم ها (فاطمه بلوچ و عسل مرادی )از دور دوم انتخابی اردوی تيم ملی به خاطر سهل انگاری و بی توجهی هيات كاراته استان يكی از بدترين خاطرات ورزشی من می باشد.

زمانی كه هيات  سهل انگاری كرد و با بی توجهی كامل باعث شد اين عزيزان دو ساعت ديرتر به سالن مسابقات برسند و مسئولين فدراسيون كاراته اجازه مسابقه به اين دو عزيز را نداند.

 

 چه توصیه ای به جوانان دارید؟

اين كه جوانان قدر سلامتی خود را بدانند و با تلاش و كوشش برای خودشان آينده مناسبی را رقم بزنند.

 

عملكرد بانوان نسبت به سال های قبل پيشرفت بيشتری داسته ،  مخصوصا در رشته بدنسازی و بنده نایب رئیس این هیات هستم . با توجه به حمايت های حسین خلاقی رياست هیات، بانوان این رشته به جايگاه های بهتری دست پيدا می كنند. 

 

در ایران حميده عباسعلی و مهدی سلطانی كه درحال حاضر هم  در قالب مربيگری رشته كراسفيت هم يكی از بهترين های كشور هستند.  همچنين شيهان سعيدی و از خارجی ها هم رافائل آقايوف از بهترين ها هستند.

 

صد در صد عسل مرادی دختر پرتلاش و جنگده كه از قهرمانان كراسفيت و دوميدانی كشور هم هستند.

 

در حال حاضر خانم اردشير نژاد از شيراز يكی از بهترين های كشور هستند كه بنده توانستم تيم ایشان را در ليگ كشور شكست بدهم.

 

شهرام هروری به نظر من يكی از بهترين های دنيا هستند.

 

همان طور كه اطلاع داريد ورزش فقط عشق و علاقه است. زندگی خرج دارد و متاسفانه جوانان ما حمايت نمی شوند در اين مقوله چه برسد به پيشكسوتان ما ، اما باز هم عزيزانی هستند كه در همين استان ما مثل سنسی هيتاوی كه مشغول به فعاليت ورزشی  هستند.

 

دوست دارم مربيانی فنی با علم و دلسوز تحويل جامعه ورزشی استان بدهم .  همچنین دوست دارم قهرمان های  در رشته های كاراته ، پاورليفتينگ ،كراسفيت، فيتنس و مچ اندازی پرورش دهم تا راهی تيم ملی شوند.

 

روستای دوست داشتنی هماگ بالا

 

با بودن در كنار خانوادم و شاگردام و ورزش كردن اوقات فراغت خود را سپری می کنم .

 

 

 

بله همسرم آقای حسینی از رزمی كاران قديمی استان هستند  و اکنون در رشته بدنسازی و بوكس مشغول به فعاليت می باشد. همچنين پسرم اميد هم از قهرمانان كاراته كشور هستند و ايشان  هم در حال حاضر در رشته های كراسفيت و بدنسازی مشغول به فعاليت هستند. خواهرزاده های بنده پويان، پرنيا و سارينا هم از كاراته كاران و مدال آوران كشوری و استانی هستند و  مادرم از شنا گران استان و خلاصه اين كه بنده يک خانواده كاملا ورزشی دارم .

 

 کمی از مشکلات ورزش استان بگویید؟

ای کاش کسانی پیدا شوند تا بخشی از هزینه های ورزش نوجوانان و استعدادی استان را تامین کنند. هرمزگان سرشار از استعدا دمی باشد و خیلی از آن ها با هزینه شخصی با دل و جان برای سربلندی نام هرمزگان تلاش می کنند. متاسفانه هميشه حمایت ها در حد حرف بوده و هيچ حمايتی از باشگاه هايی كه هدف آن ها قهرمان پروری است نمی شود.

 

از  روزنامه صبح ساحل که هميشه حامی ورزش و ورزشکاران بوده است تشكر می کنم. همچين ازخانواده عزيزم ( همسر و پسرم ) كه  هميشه در كنارم هستند و تنهام نگذاشتند  و همچنين تشكر می کنم از شاگردان عزيز و دوست داشتنی خودم كه هميشه با تلاش خودشان  برایم  افتخار كسب می کنند.  از پدر ، مادرم ، خواهر هام و برادر هام و همچنين  از خانواده همسرم كه نبودن ها و خستگی های من را  تحمل می کنند تا بتوانم هميشه در بهترين جايگاه قرار داشته باشم تشكر می کنم. و در پایان امیدوارم روزی برسد كه ورزش استان در بخش بانوان يه حق واقعی خودش برسد.‌