ماجرای هدیه بابابرقی را شنیده‌اید؟ «مصطفی رجبی مشهدی»، سخنگوی صنعت برق کشور، نوزدهم تیرماه، مهمان برنامه‌ای در شبکه یک صداوسیما بود. با مجری درمورد شیوه نشانه‌گذاری مناطق مختلف شهر برای قطعی برق سخن می‌گفت. اطمینان می‌داد که برق بیمارستان‌ها قطع نمی‌شود. تازه اگر قطعی انجام شود، بیمارستان‌ها برق اضطراری دارند. مجری از ابهام در برنامه و رنگ‌بندی قطعی‌های برق می‌گفت. رجبی هم از مردم می‌خواست در قالب یک مسابقه، شکل و ظاهر جدول قطعی برق را طراحی کنند. تازه اگر زود به دست‌شان برسانند، تشویق هم می‌شوند. مجری این فرصت را غنیمت شمرد. به عنوان نخستین شخص، شانس خود را برای بردن جایزه امتحان کرد. پیشنهاد داد که رنگ‌بندی‌های منطقه به منطقه دقیق‌تر و با دایره‌های مختلف روی نقشه شهر مشخص شود. این تنها نمونه‌ای از نظرخواهی مسئولان از مردم است. مسئولان ما همیشه به هم‌اندیشی معتققد بوده‌اند. تعداد جلسات زیاد ستاد بحران کرونا و برق در مناطق مختلف کشور، این موضوع را تایید می‌کند. آن‌ها چون زیادی به فکر ما هستند هیچ جنبه‌ای از زندگی ما را از قلم نمی‌اندازند. مثلا می‌دانند که اگر برق را ساعت 2 بعدازظهر قطع کنند قدرت تحمل ما در برابر سختی‌های زندگی بیشتر می‌شود. وقتی ما بتوانیم از گرمای 49 درجه جان سالم به در ببریم دیگر هیچ چیز نمی‌تواند ما را از پای در آورد. مسئولان تازه به هیجانات ما هم توجه دارند. مثلا در برنامه اعلامی‌ قطعی برق می‌نویسند یکبار اما سه بار برقمان را قطع می‌کنند تا غافلگیر شویم. علاوه بر تقویت روح، به جسممان هم توجه خاصی دارند. می‌دانند که پرخوابی عوارض بسیاری دارد. به همین دلیل برخی شب‌ها تا ساعت 1 بامداد و عصرها تا ساعت 6 برق را خاموش می‌کنند تا نتوانیم زیاد بخوابیم. می‌گویند اینگونه بدن سالم‌تری می‌توانیم داشته باشیم. آنها آنقدر خوب هستند که به فکر مواد غذایی که با قیمت‌های عجیب و غریب می‌خریم هم هستند. برق را قطع می‌کنند تا از ترس خراب‌شدن مواد غذایی‌، آن‌ها را زودتر مصرف کنیم. مسئولان واقعا دوستمان دارند. نه تنها با قطع برق، با شیوه‌های دیگر هم زندگی‌مان را سروسامان می‌دهند. برای اینکه پولمان را دور نریزیم همه چیز را هر روز گران‌تر می‌کنند. می‌دانند که شکر برای بدن ضرر دارد، 10 درصد گرانترش می‌کنند. برای اینکه یاد بگیریم در بحران کرونا تمیزتر باشیم، قیمت شوینده‌ها را هم گرانتر می‌کنند. تازه آنها به فکر تغییر روحیه ما پس کلی خانه‌نشینی هم هستند. واکسیناسیون کرونا را کند انجام می‌دهند تا انگیزه سفر به کشورهای دیگر را برای واکسن‌زدن داشته باشیم. مسئولان هیچوقت ما را فراموش نمی‌کنند حتی در مشکلات کشور. آن‌ها نه تنها به «تقسیم‌ کار» بلکه به «تقسیم کم‌کاری» هم اعتقاد دارند. همیشه بخش بزرگی از کم‌کاری‌هایشان را به گردن ما می‌اندازند تا دلخور نشویم که اسمی از ما برده نشده است. کجای دنیا را دیده‌اید که مسئولانی به این خوبی داشته باشند؟