وحشت بیماری و مرگ با خبرساز شدن ویروس کرونا در چین به جان جهان افتاد. ویروسی که هرروز جان صدها تن را می‌گرفت. همه مردم حتی قبل از ورود ویروس به کشور، از اسمش واهمه داشتند. اواخر بهمن‌ماه سال ۱۳۹۸ بود که ویروس به‌طور منحوس پا به ایران گذاشت. همان روزهای اول دو نفر براثر این ویروس کشته شدند. اینجا بود که ترس و واهمه در وجود همه فریاد می‌زد. کرونا آمده بود و دیگر چاره‌ای جز مبارزه با آن نداشتیم. نه دارویی برای درمان بود و نه واکسنی برای پیشگیری. بعضی از مردم در نبود دارو و درمان قطعی،  از ترس مبتلا شدن، الکل دست‌ساز را سپر خود کردند. این واکنش غیرعلمی به بیماری، باعث کوری و حتی مرگ عدهای شد. ماسک و ضدعفونی‌کننده به‌جای خود اما بیماری همه‌گیر چاره‌ای جز واکسیناسیون ندارد. همه دست به دعا بودیم که هر چه زودتر دارو یا واکسن کرونا ساخته شود تا بتوانیم آن را مهار کنیم. امید داشتیم محققان و دانشمندان بتوانند هرچه زودتر واکسن تولید و همه را از شر کرونا خلاص کنند. امروز اما باوجود تولید واکسن، هستند کسانی که از زدن آن سرباز می‌زنند.

    

ترس مردم از شایعاتی است که در مورد عوارض واکسن در فضای مجازی منتشرشده است. هستند کسانی که نوبت برای دریافت واکسن گرفته‌اند اما از ترس شایعات، به مراکز واکسیناسیون مراجعه نمیکنند. شایعه شده است افرادی که واکسن می‌زنند، تا چند سال دیگر فوت می‌کنند یا  بیماری لاعلاج می‌گیرند! اما مگر اولین بار است که در کشور واکسن تولیدشده است؟ واکسن فلج اطفال و سرخک  سال‌هاست که در کشور استفاده می‌شود و تولید داخل است. جان و سلامت کودکان با همین واکسنِ داخلی سالهاست حفظ میشود؛ چیزی که درگذشته شبیه رویا بود. واکسیناسیون مسئله جدیدی در کشور و جهان نیست. سابقه آن به دوران امیرکبیر برمی‌گردد. واکسن کرونا هم مانند بسیاری از واکسن‌های دیگر، ویروس ضعیف شده‌ای است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن تحریک شود تا آمادگی مواجهه با ویروس اصلی را داشتهباشد. 

   

با بیشتر شدن شیوع ویروس در کشور‌ و افزایش مبتلایان و مرگ‌ومیر براثر کرونا عدهای از جامعه حاضر به زدن واکسن نشده‌اند. «رضا» یکی از نوجوانانی است نزدن واکسن را ترجیح می‌دهد. او می‌گوید: »واکسن نمی‌زنم. عوارض آن بعد از چند سال خود را نشان می‌دهد». او اعتقاد دارد طی دو سال گذشته به کرونا مبتلا نشده‌است و همچنان فقط به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بسنده میکند. او‌ می‌گوید: «آدم بدشانسی هستم. بین ده هزار نفر اگر واکسن عوارض نشان ندهد، در بدن من است. چرا بدنی که سالم است و تا حالا به کرونا مبتلا نشده‌ را واکسینه کنم که پادتن تا آخر عمر در بدنم بماند و به‌مرورزمان عوارض خود را نشان دهد. هنگامی‌که همه واکسن زدند، دیگرکسی کرونا نمی‌گیرد، من هم نخواهم گرفت». اومسئولیت پایبندی به واکسیناسیون را برای همه قائل است جز خودش! «مریم » یکی دیگر از کسانی است که طی این دو سال به کرونا مبتلا نشده است. باوجود بیماری زمینه‌ای کم‌خونی که دارد به زدن واکسن اعتقاد ندارد. او به دلایلی که از این‌وآن شنیده است، دربرابر واکسینه شدن مقاومت میکند. «می‌گویند واکسن خون را لخته می‌کند. از ترس عوارض آن واکسن نمیزند».  انگار به عصر جاهلیت بازگشته‌ایم و همانند قوم بنی‌اسرائیل، بهانه‌های شاخدار در برابر واکسیناسیون عَلَم میکنیم. اما شاید بهتر باشد به جای تمرکز بر شایعات یا حرفهای بیپایه و اساس این و آن، به علم اعتماد کنیم.

    

کسانی که حاضر به زدن واکسن نمی‌شوند فراموش نکنند اولین کسانی که در کشور واکسن زدند، کادر درمان و مدافعان سلامت جامعه بودند. یک پزشک عمومی درباره نزدن واکسن می‌گوید: «این ‌یک باور غلط است که مردم بین خودشان جا انداخته‌اند و اشتباه محض است. تأخیر در تزریق واکسن کرونا عوارض جبران‌ناپذیر و فاجعه باری را به وجود خواهد آورد. خود کسانی که الان به این باور هستند، بعدها پشیمان می‌شوند که دیگر فایده‌ای ندارد. تزریق واکسن کرونا هرچند با علائم و عوارض جزئی و چندروزه همراه است، اما نابودی این بیماری و ایمنی بدن را در برابر این ویروس، تا سال‌های طولانی تأمین خواهد‌ کرد. اگر هم مبتلا به این ویروس شوید از مرگ‌ومیر به دور میمانید». او میگوید تابه‌حال ممنوعیتی برای تزریق واکسن کرونا اعلام نشده است. ضمن اینکه مراکز واکسیناسیون ملاحظات لازم را اعمال میکنند و قبل از تزریق واکسن از مراجع شرح حال میگیرند.

     

زمانی که آبله همانند ویروس کرونا به جان مردم افتاده بود و جان صدها تن را میگرفت، دکتر «آلن وارنر» از انگلستان معتقد بود که بهترین راه پیشگیری و درمان این بیماری به چالش کشیدن ترس و اطلاعات غلطی است که راجع به واکسیناسیون مطرح میشد. آبله پس از واکسیناسیون گسترده در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در سراسر جهان ریشه‌کن شد. این روزها همین معضل در رابطه با واکسن کرونا هم شایع شده است و خیلی‌هایی که تا چند روز قبل مطالبه‌ی واکسن می‌کردند حالا با ورود واکسن و برداشته شدن محدودیت سنی آن در مقابل واکسیناسیون گارد گرفته‌اند. همین ترس و شایعات است که جلوی ریشه‌کن شدن کرونا را میگیرد. کمکاری رسانههای همهگیر و پزشکان متخصص در اطلاعرسانی و پاسخگویی به شایعات را نباید در این وضع نادیده گرفت. ریشهکن کردن کرونا عزمی همگانی لازم دارد و نباید به شایعات اجازه دهیم تا از ما جلو بزند. کسانی که با برپایی اجتماعات علیه واکسیناسیون به شرایط فعلی دامن میزنند، باید بدانند که مسئول ترسی هستند که به جان جامعه میاندازند و در افزایش مرگومیر بر اثر کرونا سهیم هستند. اگر واکسن نزدنشان را مسئلهای شخصی میدانند، چرا آن را به خیابان و فضای مجازی کشاندهاند؟ بهتر نیست شبهههایشان را شخصا با یک پزشک مطرح کنند و جواب بگیرند؟ بحران مسئلهای شخصی نیست که آن را به حق انتخابمان ربط بدهیم. عبور از این شرایط  با اتحاد میسر میشود.