دومین ماه از سال تحصیلی جدید در حال سپری شدن است و همچنان میهمان ناخوانده‌ای که قریب به دو سال است باعث تعطیلی مدارس شده، در آستانه‌ی فاجعه‌ای دیگر در پیک ششم یکه‌تازی می‌کند. لذت یادگیری و قرار گرفتن در پشت نیمکت‌های چوبی را هیچ دانش‌آموزی از پشت قاب شیشه‌ای فضای مجازی درک نمی‌کند. دوشادوش همکلاسی‌ها زنگ تفریح را دویدن، تزئین کلاس‌های درس در مناسبت‌های گوناگون، صف‌های صبحگاهی و همهمه‌ی جشن‌های به یادماندنی، خصوصا روزی به‌نام دانش‌آموز که این روزها تبدیل به سکوتی دلگیر شده است و در نهایت حقِ زایل شده‌ای که از آنان در این برهه از تاریخ یقینا به ثبت خواهد رسید. 13 آبان روزی به اسم دانش‌آموز و یادی از الگوی فهمیده‌ی کوچکی است که قریب به  پنج دهه از شهادتش می‌گذرد. روایتی تاریخی که کودکی دانش‌آموز، به دلایل موجود آن وقتِ جامعه، یارای ادامه تحصیل را از دست داد. سالها از جنگ و مقاومت در برابر بیگانگان می گذرد اما دل‌آشوبگی مادران برای فرزندانشان مسئله‌ای غیرقابل تغییر است.  اکنون دغدغه‌ی والدین به شکلی دیگر در حال تکرار شدن است. نگرانی از بابت سلامت فرزندانشان در آستانه‌ی بازگشایی مدارس، خطر پیک ششم کرونا و جمعیتی متشکل از دانش‌آموزان و والدین که اکثر قریب به اتفاق آنان همچنان آموزش مجازی را ترجیح می‌دهند.

تصمیم مسئولان و الگوی بازگشایی

سلامت دانش آموزان و کادر آموزش

زنگ خطر

تکمیل واکسیناسیون کادر آموزش

روزنامه صبح ساحل