با سفر اخیر شیخ طحنون ‌بن‌زاید ‌آل‌نهیان مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی نوید گشایش امیدبخشی در افق‌های روابط دو کشور همسایه و مسلمان ایران و امارات دیده می‌شود.

 جایگاه شیخ طحنون‌بن‌زاید در ساختار قدرت این کشور بلافاصله پس از برادرش شیخ محمد‌بن‌زاید قرار دارد و به عنوان دومین فرد قدرتمند در هیئت حاکمه آنجا شناخته می‌شود. اهمیت سفر این مقام بلندپایه از آنجا بیشتر می‌شود که سفری در این سطح و البته آشکار، نشان از چرخش و نوعی نگاه جدید در رویکرد منطقه‌ای این کشور در روابطش با کشورمان و در چارچوب یک سری کنش‌های منطقه‌ای جدید در مسیر همگرایی بیشتر کشورهای منطقه دارد.سفر هفته گذشته محمد‌بن‌زاید به ترکیه که از قضا مقدماتش قبل‌تر، توسط همین شیخ طحنون ایجاد شده بود، به همراه تغییرات مثبت در روابط ترکیه و قطر با عربستان و مصر همگی می‌تواند به عنوان فرصتی برای گسترش همگرایی و دوستی منطقه‌ای انگاشته شود.دیدن این تحولات را باید با نگاه به رویکردهای دیگر کنشگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دید؛ چه آنکه گرمی روابط هر کدام از کشورهای حوزه جنوبی خلیج‌فارس بدون توجه به ملاحظات عربستان سعودی غیرممکن است. در این باب هم اگرچه مذاکرات کشورمان با عربستان پس از چند دور متوقف شده است، اما به هیچ وجه نمی‌توان تغییر فضای روابط کشورمان با عربستان به سمت کاهش و یا حداقل افزایش نیافتن تنش‌ها را در این فرایند از نظر دور کرد.این تحولات را هم نمی‌توان بدون توجه به سیاست‌های جدید منطقه‌ای کاخ سفید از نظر دور داشت، چه آنکه کشورهای جنوبی حوزه خلیج فارس که متحدان نزدیک آمریکا هستند در حال نوعی بازتنظیم روابط منطقه‌ای خود و همینطور روابطشان با کشورمان هستند.

اما آنچه می‌تواند چنین تحرکات دیپلماتیک مثبتی را موثرتر و دارای دوام و قوام بیشتری کند اضافه کردن مکمل‌های دیگریست که خود به عنوان تضمین‌های قدرتمندی برای گسترش این روابط محسوب می شوند. این مکمل‌ها همکاری‌های گسترده‌تر اقتصادی و امنیتیست که بی‌شک بر بستر اعتماد، حسن همجواری و احترام متقابل شکل خواهد گرفت که مبنایی برای گفتگوهای مستمر و گسترده می‌تواند باشد. در چارچوب این گفتگوها باید مشخص شود که توانمندی‌هایی چون نفوذ منطقه‌ای، موشکی و پهپادی و هسته‌ای کشورمان هیچ گاه به عنوان تهدیدی برای این کشورها قلمداد نشود و این اعتمادسازی با گفتگو و همکاری‌های بیشتر امکان‌پذیر است. در کنار این اعتمادسازی، همکاری‌های گسترده اقتصادی و ایجاد درهم‌تنیدگی بالای اقتصاد کشورمان با اقتصاد این کشورها و بهره‌مندی هر چه بیشتر طرفین از مواهب آن، اهمیت بسیار بالایی دارد. بی‌شک این هدف بدون برداشتن موانع پیش روی میسر نخواهد شد؛ برداشته شدن تحریم‌های دشوار آمریکا به همراه پیوستن به FATF از بین برنده‌ی بخش مهمی از این موانع است.

به باور بسیاری از کارشناسان ارتباطی دوطرفه بین گسترش روابط ما با این کشورها و حل شدن پرونده هسته‌ای البته با حفظ حقوق هسته‌ای ما وجود دارد. چه آنکه این گسترش روابط از نظر برخی، پلن مهندسی معکوس حل پرونده هسته‌ای هم نامیده می شود.بی‌تردید افزایش توان اقتصادی، رشد اشتغال، کاهش تورم و تقویت معیشت مردم که به عنوان مولفه‌های اصلی قدرت هر حکومتی به شمار می‌آید بدون مراوده مالی با دنیا میسر نیست. از این رو امید است هرچه زودتر این موانع از پیش روی کشور برداشته شود تا شاهد وزیدن نسیم فرحناک رونق و رشد اقتصاد و تقویت معیشت مردم باشیم.