اولین سد دفاعی بدن پوست انسان است. از اینرو در بیماران دچار سوختگی اولین عضوی که آسیب می‌بیند، پوست است که پس از آن باکتری‌های مختلف می‌توانند از این طریق وارد بدن شوند. یکی از اقدامات بسیار مهم در درمان زخم سوختگی تمیز نگه داشتن زخم و فراهم آوردن یک محیط مناسب و مرطوب برای جلوگیری از عفونت است؛ زیرا  بافت سوخته محیط کشت بسیار خوبی برای باکتری‌ها و قارچ‌هاست. باید توجه داشت اقداماتی مانند تمیز نگه داشتن زخم و دائم عوض کردن پانسمان آن، برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. در صورت ورود باکتری‌ها به زخم، محل سوختگی می تواند آلوده شود. همچنین سوختگی که تاول زده باشد و ترکیده باشد، اگر تمیز نماند ممکن است آلوده شود. از جمله نشانه‌های عفونت، تشدید درد محل زخم سوختگی، قرمزی جدید اطراف زخم یا قرمزی پیشرونده، افزایش ترشح، وجود چرک، تورم زیاد یا تشدید آن، بوی بد زخم، تب بالا، لنفانژیت و افزایش تحریک پذیری در اطفال، از علائم عفونت در نظر گرفته می‌شوند. همچنین کاهش اشتها، بی حالی،  کاهش سطح هوشیاری و تنفس تند نیز از دیگر دلایل بروز عفونت در بدن هستند. تغییر رنگ محل سوختگی نیز علامتی هشدار دهنده برای درمان به موقع و مراجعه به پزشک است.  اقداماتی همچون کاهش فاصله زمانی بین پانسمان‌ها بر اساس صلاحدید پزشک از یک بار در روز به دو بار در روز و تجویز آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت بکار گرفته میشوند. همچنین زدودن بافت‌های مرده به طور آهسته در هر بار شست‌و‌شو با آب توصیه می‌شود. در طول درمان باید همواره از نظر علائم کاهش دمای بدن ارزیابی شود. کشت خون و کشت ادرار نیز می‌توانند جهت شناسایی زودرس عفونت زخم سوختگی کمک مؤثری نمایند.برای بیماران سوختگی قبل از اینکه عفونت رخ دهد، برای جلوگیری از کلونیزه شدن باکتری‌های موجود در زخم، باید پماد آنتی‌بیوتیک استفاده شود. تورم و قرمزی زخم در ۳ روز اول طبیعی است و نشانه‌های خطرناکی به نظر نمی‌رسد اما در روزهای بعدی نشان دهنده ی سلولیت و ورود عفونت از بستر زخم به بافت‌های زنده‌ی اطراف زخم می‌باشد. در خصوص جلوگیری از انتقال عفونت، بهترین اقدام شستوشوی دستها قبل و بعد از تماس با بیمار است. استفاده از لوازم  اختصاصی برای هر بیمار اقدام مهم دیگر در جلوگیری از انتقال عفونت و کنترل آن است .

\r\n

         
منابع: نیلسار/نمناک

\r\n

روزنامه صبح ساحل