دروازه و یا مسیر ورودی بسیاری از شهرهای دنیا از جمله ایران در گذشته های نه چندان دور نماد هویت و فرهنگ باشندگان آن شهرها بوده است.معمولامسافرانی که از راههای دور و نزدیک وارد آن شهرها می شدند اولین تصویری که دیدگان و احساس آنها را نوازش می داد و در اذهانشون برای همیشه نقش می بست دروازه ی ورودی آن شهرها بود.
«عبدالرضا بهادر»، رئیس سازمان سرمایهگذاری شهرداری بندرعباس از احداث بزرگترین چرخ و فلک کشور در بندرعباس و انجام مطالعات طرح تلهکابین بندرعباس به جزیره هرمز خبر داد. این درحالی است که بهادر طی زمان تصدی «عباس امینی» و در سمت معاون فنی و عمرانی شهرداری بندرعباس وعدههایی چون ساخت فانوس دریایی در بندرعباس (1391)، زیباسازی منظر خور شیلات، احیای بنای تاریخی «برکه گرد»، ساخت دروازه قرآن و دروازه خلیجفارس در دو ورودی شهر و آبنمای موزیکال را داده بود.
شهرداری منطقه یک بندرعباس نسبت به صدای مردم منتشر شده تحت عنوان «اعتراض یکی از شهروندان بندرعباس نسبت به وضعیت نامناسب ورودی شهر/ خطر افتادن وسایل نقلیه در چالهها» از رسانه صبح ساحل واکنش نشان داد و با ارسال جوابیهای علت وضعیت نابهسامان خیابان را اعلام کرد.
سرپرست فرمانداری بندرعباس گفت: پنج پایگاه امداد جاده ای در دوراهی فین، دوراهی ذرتو، جزیره هرمز و بندرشهید حقانی، همچنین یک پایگاه سلامت در ورودی شهر معروف به تیم «توانا» هلال احمر در این شهرستان برای حفظ سلامت مسافران نوروزی مستقر است.
شب گذشته در راستای نظارت بر اجرای درست و دقیق طرح محدودیت های کرونایی در استان هرمزگان، مدیر عامل جمعیت هلال از پست های کنترل مبادی ورودی شهرستان بندرعباس بازدید کرد.
مدیرعامل جمعیت هلال احمر هرمزگان با اشاره به مصوبه ستاد ملی کرونا گفت: این جمعیت آماده استقرار در ورودی های این استان جهت همکاری با نیروی انتظامی در راستای کنترل مبادی ورودی شهرها و استان هستند.
مسئولان شهرداری شهرهای کوچک و بزرگ دنیا، همواره به فکر زیباسازی ورودی شهرهای خود هستند تا در نگاه گردشگران و افراد تازه وارد به شهر، موزون و زیبا به نظر برسد.
نخلستانها سالها دروازه ورودی شهر بودند. همه را سر بریدند و به جایش، سنگ روی سنگ گذاشتند و ساختمان ساختند. دیگر خبری از سرسبزی میناب نیست. نخلستانها خشکیدند تا شهر رنگ توسعه بگیرد. اما خبری از توسعه نشد. شکوه میناب را فقط باید در تاریخ و خاطرات قدیمیترها بیابی. میناب جدید، حال خوشی ندارد. مردمانش ناراضی از وضعیت و مسئولانش ناموفق در اجرای برنامههای عمرانی. جایجای شهر پر است از پروژههای نیمهتمامی که با جابهجایی صاحبان صندلی، به پایان نمیرسند. خیلیها بار سفر بستند و رفتند. آنها که ماندند هم پذیرفتهاند شهر، به این زودی مانند گذشته «گلستان» نمیشود.