صبح ساحل ، حوادث - کهور آمريکايي نوعي گياه خودروي مهاجم به بيابان هاي جنوب ايران است که در بافت هاي خود بخصوص در برگش داراي سمي است که منجر به فلجي اعصاب فک و صورت و لرزش فک و درنهايت مرگ دام مي شود و مسموميت دام هاي اهلي از نيام هاي باران خورده اين گونه نيز بارها گزارش شده است.کيان نجفي افزود:  اين گونه که موطن اصلي اش درقاره امريکا است،براي هرمزگان و سيستان مهاجم بوده و ورود آن به کشور، همانند اغلب گونه هاي غيربومي و براساس اصول علمي بوم شناسي و برنامه اي از پيش تدوين شده انجام نشده است. وي اضافه کرد:اين گونه سبب اسيدي شدن خاک مي شود و چون دام برگ هاي آنرا نمي خورد،هميشه طبيعت به نفع اين گونه و به ضرر گونه هاي بومي است.  اين کارشناس منابع طبيعي اشاره کرد:اثر تهاجمي کهور امريکايي که هميشه برگ هاي سبزي دارد اجازه سبز شدن به ساير گونه ها را نداده و به علت توان ذاتي براي گسترش،مي تواند صفت بدترين درخت هرز کشور را به خود اختصاص دهد.  اين کارشناس منابع طبيعي اظهار کرد: برگ هاي سبز گياه براي دام خوش خوراک نيست و بذر آن تا 40 سال در خاک سالم باقي مي مانند و حتي بعد از حوادث آتش سوزي و يا کنترل هاي مکانيکي،تجديد حيات مي کند.   به گفته وي، گام اول براي مبارزه با اين گونه، قبول مهاجم بودن آن از سوي دستگاه هاي اجرايي است و تا زماني که اين حقيقت پذيرفته نشود،کاري انجام نخواهد شد.  نجفي تيره شبانکاره اضافه کرد: لازم است اداره کل محيط زيست هرمزگان نسبت به جمع بندي نظرهاي کارشناسان بخش هاي اجرايي،آموزشي وتحقيقاتي و بهره برداران اقدام وکرده نتايج را پيگيري کند.  وي همچنين اظهارداشت: کهور آمريکايي داراي سمي است که منجر به فلجي اعصاب فک و صورت و لرزش فک و درنهايت مرگ دام مي شود و مسموميت دام هاي اهلي از نيام هاي باران خورده اين گونه نيز گزارش شده است.  وي برگشتگي صورت، فشردگي مري و يبوست را از ديگرعوارض تغذيه دام از اين گونه گياهي معرفي و اضافه کرد: شبکه دامپزشکي هرمزگان، سال 1376 ايجاد بيماري آسم در انسان و بروز مشکل گوارشي در دام را به عنوان بخشي ديگر از تاثير منفي کهور آمريکايي گزارش کرده است.  اين مدرس دانشگاه خاطر نشان کرد:کهورآمريکايي که زمين را غيرقابل استفاده مي کند،در فهرست گونه هاي مهاجم اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت قرار دارد.  به گفته وي، بر اساس برخي گزارش ها علت 45 درصد آلرژي بيماران درامارات متحده عربي اين گياه است.  اين مدرس دانشگاه ساير آسيب هاي اين گياه براي طبيعت و انسان را شامل اشغال زمين هاي کشاورزي به ويژه زمين هاي آيش و رها شده در مدت کوتاه دانست و خاطر نشان کرد: اين گونه در مکان هايي که رطوبت کافي وجود داشته باشد ،به شدت تکثير و رشد کرده و عرصه را به بيشه غير قابل ورود تبديل مي کند و موجب تجمع موش مي شود.  وي بدون نام بردن از فرد يا سازمان خاصي تصريح کرد:کساني که اين گونه را کاشته و هنوز نيز حمايت مي کنند و پيامدهاي تهاجمي اين گونه را نمي پذيرند ،بايد درباره تمام مسائل ياد شده پاسخگو باشند.