عصبانیت و پرخاشگری یکی از شایع‌ترین  رفتار بین کودکان بخصوص در سنین 2 الی 4 سال است. از آنجایی که کودکان در این سن  توانایی کنترل محیط و افراد  حاضر در جمع را ندارند و نمی‌توانند با بیانی صریح به اعتراض و یا مخالفت بپردازند، دست به اقداماتی از قبیل کتک زدن می‌کنند. البته پرخاشگری و اقدام به کتک زدن دو مقوله کاملا مجزاست. آموزش مهارتهای اجتماعی و الگوهای رفتاری مناسب  پیش از ورود به مدرسه جزو الزاماتی که است که باید برای آن وقت گذاشت و کودک را در مسیری صحیح تربیت و هدایت کرد.  همچنین تحمل صبر و بردباری ، نشان دادن رفتاری مودبانه توام با آرامش نیازمند صرف وقت بسیاری از سوی والدین است. کودکان با زبان شما تربیت نمی‌شوند بلکه آنها الگویی فراتر از صحبت و نصیحت را در ذهن خود رصد میکنند که این الگوبرداری تنها از رفتار پدر ، مادر و خانواده نشات می‌گیرد. بنابراین در برخورد با اعضای خانواده با آرامش صحبت کند، احترام را در راس امور زندگی قرار دهید و هیچگاه با صدای بلند با یکدیگر صحبت نکنید. با این حال در بسیاری از موارد والدین شاهد  رفتار کودک خود مانند «دست بزن  داشتن» هستند. این امر برای بسیاری از والدین اتفاق می افتد. خود را نبازید و  با صبر ،حوصله و تحلیل علت را ریشه‌یابی و درمان كنید. هنگامی که کودک دست به چنین رفتاری می زند در واقع نتوانسته خشم خود را کنترل کند، در این زمان با انجام تمریناتی از قبیل حفظ آرامش می‌توانید به کودک یاد دهید که آرام شود.محتوای بازی و فیلم‌های کودکتان را بر اساس محبت و عشق انتخاب کنید. از نمایش دادن کارتون‌هایی با صحنه‌های خشن و کتک کاری پرهیز کنید. در نقاشی هایش مفهوم مهربانی و لبخند را ترسیم کنید. تقویت رفتارهای کودک با نشان دادن رنگ های آرامش‌بخش و کشیدن نقاشی هایی با محتوای خانواده ،گل و لبخند تاثیر بسزایی در شکل گیری شخصیت مهربانی آنها دارد. سعی کنید برای فرزند خود کتاب هایی با مضمون دوستی و دوست داشتن بخوانید .در قالب قصه خوانی کودک را متوجه رفتار ناشایست کتک زدن کنید. ترک کردن محیط با جدیت و بدون پرخاش توسط والدین، اولین راهکار مقابله با این رفتار کودک است و سپس به آرامی بگویید تا زمانی که اینطور رفتار میکند، خواسته اش را اجابت نخواهید کرد و به محض بروز رفتار مطلوب از خودش به او توجه کنید.  اجازه ندهید کودک با کتک زدن شما به خواسته‌اش برسد؛ زیرا با رسیدن به هدف خود از این طریق مداومت در کار را استمرار می بخشد و این رفتار جزو خصوصیت‌های اخلاقی او خواهد شد تا والدینش چیزی که مد نظر او است را برایش تهیه کنند.با انجام روش‌های گفته شده اگر کودک شما همچنان دست بزن دارد بهتر است از روانشناس کودک مشاوره بگیرید.