مجموعه ترس های کودکی ترس هایی شایع هستند که معمولا از سن دو سالگی تا 9 سالگی پدیدار می شوند. ترس هایی نظیر ترس از تاریکی ، ترس از موجودات خیالی ، ترس از تنها خوابیدن و ... نمونه هایی از این قبیل هستند . در سنین پایین قوه تخیل کودکان به طور عجیبی قوی است. آنها در خیال خود موجودات عجیب و غریب را تصور می کنند  و در ذهن می پرورانند  به طوری که از یاد بردن این تخیلات در هنگام خواب برای آنها دشوار می شود. بسیاری از والدین در این موقعیت ها مستاصل و پریشان می شوند در حالی که باید گفت این رفتار کودکانه اصلا چیز عجیبی نیست و جزو پروسه رشد او محسوب می شود . شاید نتوانید به طور کامل کودکتان را از ترس هایش جدا کنید اما با انجام روش های متعددی می توانید این ترس ها را به حداقل برسانید. قبل از خواب در کنار او باشید، او را نوازش کنید، داستان های لطیف با مضمون عشق و مهربانی را برای آنها تعریف کنید، می توانید آهنگی ملایم برای او پخش کنید . ثبات و یکنواختی آرام‌بخش و خواب‌آور مراسم روتین قبل از خواب مثل یک طلسم عمل می‌کند که ترس‌ها، آدم بدها و فکرهای بد را دور می‌کند و انتقال از بیداری کامل به خواب عمیق را آسان می‌کند.

شرایط خواب او را تا بهتر شدن اوضاع  کمی تغییر دهید: مثلا  اجازه دهید حیوان خانگی  تان در اتاق او بخوابد. عروسک یا اسباب بازی که دوست دارد را در بغل بگیرد و یا  چراغ خوابی را در کنار تخت او قرار دهید.حتی می توانید چراغ قوه کوچکی را در زیر بالشت او قرار دهید. قبل از خاموش شدن چراغ‌ها، مثلاً وقتی کنار فرزندتان دراز کشیده‌اید، سعی کنید او را به صحبت در مورد آنچه در ذهن دارد ترغیب کنید.سوالاتی از قبیل امروز را چگونه گذرانده‌ای و یا اینکه عجیب‌ترین اتفاق امروزت چه بوده است می تواند سر درد دل فرزندتان را با شما باز کند.اجازه بدهید از نگرانی هایش با شما صحبت کند. به حرفهایش گوش دهید و او را قضاوت نکنید. به او اطمینان دهید حامی او هستید و نباید از هیچ کس و یا هیچ چیزی بی دلیل ترسید.

 ترس‌های شبانه‌ شدید یا مداوم همچنین می‌تواند ناشی از یک واقعه‌ ای پریشان‌ساز یا آسیب‌زا و تروماتیک در خانه، پیش‌دبستانی، مهدکودک، مدرسه یا دنیای بیرون باشد. با ریشه یابی به درمان ترس های کودک خود کمک کنید و اگر تمام تلاش خود را برای اطمینان دادن به فرزندتان انجام داده‌اید و او هنوز هم به شدت ترسان است، ترس‌های او شاید از یک مسئله  طبیعی مرتبط با رشد و تکاملش فراتر رفته است و به یک فوبیا یا مشکل اضطرابی تبدیل شده باشد. در این صورت، شما باید برای رفع این موضوع از افراد متخصص کمک بگیرید.