به گزارش صبح ساحل و به نوشته ایسنا، دکتر علی منتظری در دومین نشست از سلسله نشست‌های علمی و تخصصی نیمرخ سلامت ایرانیان که با عنوان جوانی جمعیت و فرزندآوری برگزار شد، نتایج یکی از طرح‌های تحقیقاتی این پژوهشکده در سال ۱۳۹۵ را ارائه و اظهار کرد: از طریق آزمون رگرسیون لجستیک توانستیم عوامل موثر بر تمایل و عدم تمایل به فرزندآوری را به دست آوریم. طبق این نتایج که قبل از تصویب و اجرای قانون جوانی جمعیت و حدود ۶ سال پیش انجام شده است، مردان تمایل به فرزندآوری بیشتری نسبت به زنان داشتند.
وی ادامه داد: در افراد مورد مطالعه، به ازای افزایش هر سال افزایش سن، تمایل به فرزندآوری کمتر دیده می شد.
منتظری با بیان اینکه این تحقیق تحت عنوان "میزان تمایل به فرزندآوری و عوامل مرتبط به آن از نگاه مردم شهری و روستایی در ایران" انجام شد، تصریح کرد: انگیزه اصلی انجام این طرح فرمایش رهبر انقلاب در سال ۹۲ و حدود ۹ سال قبل بود.
به گفته این پژوهشگر وضعیت تمایل به فرزندآوری، عوامل زمینه ساز کاهش فرزندآوری و عوامل اثرگذار در تمایل به فرزندآوری از جمله سوالات پرسیده شده از افراد شرکت کننده در این تحقیق بوده است.
وی با بیان اینکه در این مطالعه همه زنان متاهل ۱۵ تا ۴۹ ساله و مردان متاهل با همسرانی در این سنین از شهر و روستا مد نظر قرار گرفتند، تصریح کرد: با اظهار نظر کارشناسان چیزی حدود ۲۵ دلیل برای تمایل یا عدم تمایل به فرزندآوری احصاء شد و از افراد خواسته شد از بین این دلایل علت تمایل و عدم تمایل خود را انتخاب کنند. ۲۰ هزار و ۹۳۵ نفر در این مطالعه شرکت کردند که ۱۰۳۸۸ نفر آنها مرد و ۱۰۵۴۷ نفر زن بودند.
استاد پژوهش پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی ادامه داد: ۶۶.۶ درصد افراد مورد مطالعه در این تحقیق ساکن شهر و ۳۱.۴ درصد ساکن روستا بودند. همچنین ۹۰ درصد شیعه و ۶.۷ درصد از اهل تسنن و ۰.۱ درصد از اقلیتهای دینی بوده‌اند.
به گفته وی، ۴۹.۵ درصد پاسخگویان این پژوهش شاغل، ۴۳.۴ درصد خانه دار، ۲.۲ درصد بازنشسته، ۱.۲ درصد دانش آموز یا دانشجو و ۳.۳ درصد بیکار بوده‌اند و حدود ۰.۵ درصد نیز گزینه سایر را انتخاب کرده‌اند.
منتظری درباره تعداد فرزندان افراد شرکت کننده در این تحقیق در زمان انجام آن نیز بیان کرد: ۱۲.۷ درصد بدون فرزند، ۲۶.۹ درصد دارای یک فرزند، ۳۴ درصد دارای دو فرزند، ۲۳.۷ درصد دارای سه فرزند، ۲۲ درصد دارای چهار فرزند و بیشتر و نیز یک درصد در این رابطه پاسخی ندادند.
به گفته این پژوهشگر، ۳۱.۸ درصد پاسخ دهندگان در زمان انجام این تحقیق گفته‌اند به فرزندآوری تمایل دارند و ۶۸.۲ درصد گفته‌اند تمایلی به فرزندآوری ندارند.
منتظری ادامه داد: از میان پاسخگویانی که گفته بودند تمایلی به فرزندآوری ندارند، ۱۵.۸ درصد اعلام کرده بودند که شاید در آینده تمایل به فرزندآوری داشته باشند، ۴۱.۱ درصد اعلام کرده بودند که درآینده نیز تمایلی به فرزندآوری ندارند و ۱۱.۳ درصد اعلام کرده بودند که نمی‌دانند در آینده تمایلی به فرزندآری دارند یا خیر. به طور کلی ۲۵.۱ درصد مردان و ۲۱.۵ درصد زنان اعلام کرده بودند که شاید در آینده تمایل به فرزندآوری داشته باشند.
وی درباره تمایل به فرزندآوری در استانهای مختلف نیز افزود: بین مردان در استان بوشهر، سیستان و بلوچستان و قم بیشترین تمایل به فرزندآوری را داشتند. در زنان مورد مطالعه، ساکنان استانهای کهگیلویه و بویراحمد، در اردبیل و در زنجان به ترتیب بیشترین تمایل به فرزندآوری را داشتند.
به گفته این پژوهشگر، بیشترین تمایل به فرزندآوری نیز معطوف به گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ سال و بیشترین عدم تمایل به فرزندآوری معطوف به گروه سنی بالای ۳۵ سال می‌شود.
همچنین منتظری این را هم گفت که بیشترین میزان تمایل به فرزندآوری مربوط به پاسخ دهندگان دارای یک فرزند و بیشترین میزان عدم تمایل به فرزندآوری معطوف به پاسخ دهندگانی که در آن زمان دارای دو فرزند و بالاتر بوده‌اند، می‌شود.
وی در بخش دیگر سخنان خود بیان کردند عدم تمایل به فرزندآوری در میان افرادی که درآمد خود را "بد" و "خیلی بد" عنوان کرده بودند ۲.۸ برابر بیشتر از افرادی بود که درآمد خود را "خوب" و "خیلی خوب" ارزیابی کرده بودند.
وی توضیح داد: ۹۳.۵ درصد آنهایی که تمایل به فرزندآوری داشتند، اعلام کرده بودند که عامل اصلی تمایل برای فرزندآوری عبارت بود از "علاقه به بچه دار شدن" است. ۹۲.۲ درصد نیز گفته بودند ما علاقه به پدر و مادر شدن داریم. ۷۹.۸ درصد اعلام کرده بودند همسر آنها در سن باروری قرار دارد و آنها تمایل به استفاده از این فرصت را دارند.
این پژوهشگر افزود: همچنین ۷۲ درصد نیز عدم کفایت تعداد فرزندان فعلی، ۶۵.۲ درصد تحکیم پیوند خانوادگی و ۶۴.۱ درصد علاقه به خانواده پرجمیعیت را علت تمایل خود به فرزندآوری عنوان کرده بودند. در این میان مشخص شد سه اولویت اول بیان شده در بین زنان و مردان و نیز شهر نشینان و روستا نشینان یکسان بوه است.
به گفته منتظری، نگرانی در مورد تامین آینده فرزندان جدید با ۷۶ درصد، نگرانی نسبت به افزایش مشکلات اقتصادی با ۷۱ درصد و کافی دانستن فرزندان فعلی با ۷۰.۶ درصد از جمله عللی است که پاسخ دهندگان برای عدم تمایل خود به فرزندآوری عنوان کرده‌اند که سه اولویت نخست بیان شده در میان زنان و مردان و نیز شهرنشینان و روستانشینان یکسان بوده است.
وی معتقد است: طبق نتایج این تحقیق، مهمترین دلایل عدم تمایل افراد به فرزندآوری، معطوف به مشکلات اقتصادی و پس از آن معطوف به کافی دانستن فرزندان فعلی می‌شود.
استاد پژوهش پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی در پایان گفت: مطالعه جدیدی در این زمینه در سال جاری با همکاری مرکز تحقیقات بیمه سلامت در حال اجراست تا تغییرات این شاخصها در طی این ۷ سال مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.
در این جلسه نمایندگانی از دفتر سلامت، جمعیت، خانواده و مدارس جهاد دانشگاهی ، اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت، دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، سازمان تامین اجتماعی، مرکز تحقیقات بیمه سلامت و مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده نگری وزارت بهداشت حضور داشتند که ضمن بحث و تبادل نظر در خصوص تجارب و اقدامات انجام شده در زمینه جوانی جمعیت و فرزندآوری، راهکارهایی در خصوص ارتقای وضعیت موجود جامعه در این زمینه ارائه دادند. بدیهی است برگزاری نشست‌های تخصصی در این زمینه نقش مهمی در هم افزایی دانش و تجارب موجود و اتخاذ سیاستهای اثر بخش‌تر در خصوص جوانی جمعیت و فرزند آوری خواهد داشت.
