یازدهم اردیبهشتماه در تقویم رسمی کشور برابر با اول ماه می میلادی "روز کارگر" نامگذاری شده است و آن مقارن با روزی است که در کشور ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۸۶ کارگران به دلیل بهبود پیدا نکردن شرایط کار و عدم کاهش ساعت کاری به ۸ ساعت در روز دست به اعتراض و تجمع در خیابانها زدند تا مخالفت خود را ابراز کنند.
میلتون فریدمن، اقتصاددان، آماردان و نظریهپرداز شهیر در دهه ۶۰، سفری به یک کشور آسیایی داشت که در آن جا مشاهده میکند، کارگران محلی بهجای بیل مکانیکی و ابزارآلات ماشینی راهسازی، با یک بیل ساده، کانال را حفر میکنند.
یکم ماه مه، مصادف با یازدهم اردیبهشت روز جهانی کارگر است. خالی از لطف نیست که تلاقی شرایط کار و وضعیت سلامت روان را در این روز به عرصهی خوانش بکشیم و ببینیم چطور شرایط کار و وضعیت اقتصادی بر وضعیت روانی کارگران تاثیر مستقیم و مضاغف دارد. لوسین سیو، فیلسوف معاصر مینویسد:« تبدیل تضادهای اقتصادی، به مشکلات روانشناختی یکی از حقههای متعارف ایدئولوژی سرمایهداری است.»
پس ازگذشت سه ماه از روی کار آمدن دولت سیزدهم و علیرغم وعده های داده شده ،نه تنها کالایی ارزان نشده بلکه گرانی افسارگسیخته هم ترمز بریده است، به طوری که روز به روزهم سفره قشری ازمردم به ویژه کار گران و مستمندان کوچک و کوچک تر می شود.
رمضان امسال نیز همانند سال گذشته در حالی آغاز میشود که کرونا همچنان مهمان ناخواسته جهان است و قصد عزیمت ندارد. همهگیری ویروس کرونا، بر نحوه عبادت مسلمانان در ماه رمضان نیز تاثیر گذاشتهاست.