نتایج جست‌و‌جو

  • مالیات‌هایی که نه به هدف «درآمدی» اصابت می‌کند و نه به اهداف «سیاست‌گذاری» و «بازتوزیعی» خطای مکرر در مالیات‌ستانی
    محصول جدید قانون‌گذار در حوزه مالیات‌ به جای تامین لااقل یکی از اهداف سه‌‌گانه مالیاتی، نوع تازه‌ای از خطای سیاستی را رقم زد. آخر هفته گذشته در جریان بررسی بخش هایی از لایحه اصلاحی بودجه ۱۴۰۰ در مجلس، الحاقیه‌ای توسط نمایندگان تصویب شد تا سال آینده از خودروهای لوکس، خانه‌های لوکس و همچنین بازیگران و اینفلوئنسرها مالیات سالانه دریافت شود. اما فرمولی که برای مالیات‌ستانی در این مصوبه قید شده است، هیچ شباهتی به مدل رایج و متعارف سیاست‌های مالیاتی ندارد. مثلا برای املاک، اخذ مالیات سالانه علی‌القاعده به معنای دریافت مالیات از همه مالکان است نه اینکه زیر یک‌درصد از کل واحدهای مسکونی (فقط خانه‌های بالای ۱۰ میلیارد تومان)، مشمول این مالیات شوند. مالیات‌ها با سه هدف «تامین منابع پایدار برای دولت»، «تحقق سیاست‌های مرتبط با تنظیم و ساماندهی بازار» و «بازتوزیع ثروت بین دهک‌‌های پردرآمد و کم‌درآمد» طراحی و دریافت می‌شود. این در حالی است که با خطاهای مکرر در تعریف مالیات‌های جدید، تحقق این اهداف زیرسوال است.