هنگامی که بحث خلاقیت به میان میآید، بسیاری به یاد موسیقیدانان، هنرمندان و اقشار خاصی از جامعه میافتند و گمان میکنند خلاقیت و تفکر خلاق صرفا برای این افراد کاربردی و بهدرد بخور است، اما خلاقیت توان انجام کارهای متداول به روش نو و کارآمدتر است که برای بالابردن کیفیت زندگی باید روزانه و در تمام امور اجرا شود.
هفته هرمزگان گذشت و تنها چیزی که در آن به بحث موشکافانه گذاشته نشد، خود هرمزگان بود. بیان چند قصه و خاطره گویی با موسیقیهای تکراری که همهساله برگزار میشود، شاخصترین برنامههایی بود که برای آن تدارک دیده شد.
این روز برای ارج نهادن به افرادی است که با تخیل و خلاقیتشان دنیاهای جدیدی را به ما نشان میدهند و زندگی را با رنگ، تصویر، کلمات، آوا و موسیقی زیباتر میکنند.
نگاهشان به زندگی متفاوت است. رنگها را نمی بینند اما دنیایشان رنگی است. رنگ سکوت و هزاران رنگی که در جهان هستی با ترنمِ عشق عجین شده است. رنگهایی که شاید هر کسی قادر به دیدنش نباشد و صدای تقتقِ عصایی سفید که با ریتمی یکسان، موسیقی متنِ تمام لحظات غم و شادیشان است.
ساز و دهل نماد موسیقی محله شمیلیهای بندرعباس از آذرماه 99 برداشتهشدهاست، شهرداری معتقد بود که این اثر پس از تعمیر به جای خود بازمیگردد اما پس از گذشت 7 ماه، همچنان جای این اثر خالی است.
مدیر مرکز خلاقیت و فناوری های نوین شهرداری بندرعباس با بیان این مطلب گفت: پیشینه فرهنگی مردم بندرعباس در بخش صنایع دستی،هنرهای محلی،غذاهای دریایی،موسیقی و ترانه های بومی،چشمگیر است و به همین خاطر،آن را از سایر نقاط،متمایز کرده است.
نصب مجسمه در نقاط مختلف شهر بندرعباس کاری است که شهرداری بندرعباس برای زیبا سازی چهره شهر انجام داده اما این المان ها در بیشتر نقاطی که نصب شده اند حال و روز خوبی ندارند. از نوشتن یادگاری بر روی آنها گرفته تا تخریب و حتی سرقت.
جزیره هرمز یکی از ترندهای پرتکرار فضای مجازی است. کافی است سری به اینستاگرام و توئیتر بزنید تا کلی عکس خوشرنگولعاب از این جزیره جلویتان قطار شود. عکسهایی که هر بینندهای را قلقلک میدهد تا آن را از نزدیک ببیند. جزیرهای پر از رنگ، موسیقی و زیبایی که برای هر تازه واردی حکم غرق شدن در رویایی سرمستکننده را دارد. مردم هرمز جایی در تصویر مخابرهشده از جزیرهشان ندارند. بین خاطراتی که گردشگران از شهر به سوغات میبرند هم حرفی از رنج اهالی نیست. کسی نمیگوید چه رویاهایی زیروروی خاکهای رنگی هرمز مدفون شدهاست.
خستگی و دغدغههایی که رهایمان نمیکنند را کمتر چیزی میتواند کمرنگ کند، یک قطعه موسیقی جزء همان کمیابهاست، کمیاب ارزشمندی که قطعا اجرای زندهاش لذت بیشتری دارد، اما همه، امکان حضور در کنسرت و تجربه این لذت را ندارند، اینجاست که موسیقی خیابانی کارآمدی خود را نشان میدهد، نوعی از موسیقی که امسال مهمان ناخواندهای به نام کرونا باعث شد زودتر از سالهای پیش بساطش را از خیابانهای بندرعباس جمع کند.
هشت گروه موسیقی از کشورهای تونس، اتریش (دو گروه)، فرانسه، ایتالیا، بلژیک، آذربایجان و ترکمنستان در بخش بینالملل سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر اجرا میکنند.
شعر و ترانه بخش زیادی از هویت فرهنگ و موسیقی هرمزگان را تشکیل میدهد.
هرمزگان در زمینه ترانهسرایی، هنرمندان بزرگ شهیری چون نصرک، ابراهیم منصفی و علی حبیبزاده را پرورش دادهاست؛ بهطوری که ترانههای بومی هرمزگان علاوه بر اینکه زیر لب چندین نسل از مردم هرمزگان زمزمه شده، برای مردم دیگر استانهای کشور نیز خاطرهساز شدهاست. مجید ذاکری، نویسنده، شاعر و ترانهسرای نامآشنای هرمزگانی است که افراد زیادی اورا با اثر خاطرهانگیز -عزیز قد بلندُم- بهیاد میآورند.