بدترین خبر برای سیاست خارجی هر کشوری وجود هرج و مرج فکری و عملی، نگاه خوش باورانه و نداشتن برنامهریزی منسجم و همراه با راهحلهای کارآمد برای عبور دادن مصالح عالیه میهنی از گردنه سخت حوادث است. اما آنچه این روزها از شیوه برخورد مسوولان کشورمان با مساله برآمدن دوباره طالبان در سپهر سیاسی همسایه شرقی میبینیم چیزی جز تشتت، خوش باوری مزمن و فقدان راه حل نیست. البته این پذیرفتنی است که قدرتگیری غیرمنتظره طالبان در افغانستان برای هر دنبال کنندهی تحولات بینالمللی اتفاقی غافلگیرکننده و پرشگفتی بوده است.
پل «ابریشم» در مرز مشترک ایران و افغانستان که روز گذشته پس از درگیری مرزبانان جمهوری اسلامی ایران با نیروهای طالبان مسدود شده بود، از ساعاتی پیش بازگشایی شد.
مرزداران ایرانی و طالبان پیش از ظهر امروز ۶ خرداد با یکدیگر درگیر شدند و این درگیری برای ساعاتی به طول انجامید. مقامات نظامی ایران، دلیل این حادثه را عدم رعایت حسن همجواری از سوی طالبان دانستند. سخنگوی وزارت کشور طالبان اما ادعا کرده است که مرزداران ایرانی آغاز کننده تیراندازی بودهاند و از طالبان یک نفر کشته شده و دو نیروی مرزبانی ایران به شهادت رسیدند. اکنون مرز ابریشم، در محل درگیری، بسته شده است.
رسانههای محلی افغانستان از درگیری در مرز مشترک با ایران خبر دادند و اعلام کردند که این درگیری در منطقه ماککی ولسوالی کنم ولایت نیمروز بین نیروهای امارت اسلامی و مرزبانان ایرانی رخ داده است.
وزارت امور خارجه بیانیه صادره از سوی هیات حاکمه افغانستان درباره حقابه هیرمند را متناقض و نادرست دانست و با رد آن اعلام کرد: معاهده بین ایران و افغانستان راجع به آب رود هیرمند بهطور صریح و بدون هیچ ابهامی، حقابه طرف ایرانی از رودخانه هیرمند را تعیین کرده است.
«همه میدانند»، دومین فیلم بینالمللی فرهادی را تا به امروز شاید دیده باشید، فیلمی با روایتی شبیه به «درباره الی» که پوسته جذاب آن در یک نقطه بحرانی کنار میرود و زخمهای کهنه را نمایان میسازد.