غزه بیش از یک ماه است که در پی حمله ناگهانی حماس به اسرائیل و حملات مقابله به مثل رژیم صهیونیستی روزانه بیش از هزار تن مواد انفجاری از بمب و موشک و راکت و خمپاره بر سرش نازل می شود و تاکنون نزدیک به ۱۱ هزار کودک و زن و پیر و جوان کشته شده اند و علاوه بر سال ها محاصره غیر انسانی تحمیل شده بر دو میلیون نفر ساکن غزه،اکنون طعم کشت و کشتار و خونریزی و آوارگی را می چشد و جنايت و غم و غصه در این منطقه از خاورمیانه غیر قابل تصور است.در این میان بشر متمدن و پر ادعای قرن بیست و یکم که فریاد عدالت خواهی و منشور حقوق بشرش گوش فلک را کر کرده نتوانسته است گام عملی برای توقف جنگ و کشتار بردارد.

غرب متمول و متکبر هم که خود را مدافع حقوق بشر می نامد با تمام وجود،تمام قد پشت اسراییل غاصب و جنایتکار ایستاده است و از فرودگاه بن گوریون تلاویو برای فرود رهبران آمریکایی و اروپایی برای عرض ارادت و بندگی و همکاری با فرزند نامشروعش یعنی صهیونیست به نوبت وارد می شوند.دراین میان سران کشورهای اسلامی هم در نقش سربازان ذخیره ارتش اسرائیل ظاهر شده و جز درخواست آتش بس در قالب بیانیه اقدامی نکرده اند. کشورهایی که بیش از نیمی از انرژی دنیا را در اختیار دارند و اگر اراده کنند می توانند در کمتر از بیست و چهار ساعت با بستن شیر نفت و گاز خود،آتش جنگ را خاموش نمایند اما دریغ و درد امتی که روزی بر دنیا سیادت و سروری می کرد و ابهت و قدرت و حتی نام امیران و پادشاهانش بر دل و اندام هر دشمن متجاوزی لرزه می انداخت امروز حتی قدرت دفاع از کیان و مردم خود را نیز ندارد.

امتی که روزی امیرالمومنینش زمانی که در سرزمین اسلامی خلخال از پای زنی یهودی به ظلم‌ بیرون آوردند فریاد برآورد که امروز اگر مومن از شرمندگی بمیرد حق دارد چون معتقد بود که فرمانروا موظف است در بلاد اسلام برای همه مردم از هر قوم و کیش و مذهبی امنیت و آسایش ایجاد کند چه آن فرد سید قریشی باشد یا زن یهودی. ولی امروز در مقابل چشم جهانیان تاکنون هشت هزار نفر فقط زن و کودک مسلمان کشته شده اند و برخی رهبران کشورهای اسلامی فقط نگران توقف عادی سازی روابط خود با اسراییل هستند.

بحث این یادداشت دفاع از حماس و دیگر گروه‌های جهادی و یا شناخت مقصر و دلیل آن نیست بلکه بحث جنايت های رژیم صهیونیستی است که مردم بی دفاع را به بهانه حمله حماس دارد قتل عام می کند و دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد.ارتش تا با دندان مسلحی که بیمارستان ها،مدارس،مساجد،کلیساها،منازل مسکونی و حتی آمبولانس ها را مورد هدف قرار داده و بمباران می کند و نسل کشی و جنایات جنگی را مرتکب می شود و حتی به نیروهای امداد رسان سازمان ملل هم رحم نمی کند و تاکنون‌ نزدیک به صد نفر از آنها را کشته است.

امروز غزه محک و آزمایشی برای امت اسلام است که بفهمد در دنیای امروز چه وزنی دارد و چقدر می تواند از پتانسیل ها و داشته های مادی و معنوی خود بهره ببرد و چگونه می تواند از قدرت دیپلماسی،سیاسی و اقتصادی خود استفاده نموده و بحران های موجود در جغرافیای خود را حل و فصل نماید و نیز آزمون و امتحانی برای بشریت که آیا نبض انسانیتشان در لابلای پیشرفت،تکنوِلوژی،فن آوری و هوش مصنوعی هنوز می زند و نفس می کشد یا به قول زنده یاد فریدون مشیری:

روزگار مرگ انسانیت است

سینه دنیا ز خوبی ها تهی است

به راستی وجدان دنیا چه زمانی می خواهد بیدار شود؟