به گزارش صبح ساحل به نقل از ایسنا، در همین ارتباط، سازمان ملل متحد خواستار کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای برای مبارزه با تغییرات آبوهوایی شد.
ال نینو یکی از چرخههای مشهور آبوهوایی است که هر دو تا هفت سال باعث ایجاد ناهنجاریهای بزرگ در آبوهوای سراسر کره زمین میشود.
سازمان جهانی هواشناسی سازمان ملل متحد اعلام کرد که بین ماههای ژوئن تا دسامبر، رکوردهای دمایی ماهانه جدیدی ثبت میشود و به علت گرم شدن پدیده هوای ال نینو این الگو احتمالا ادامه خواهد داشت. اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا پیشبینی کرده است که احتمال دارد سال ۲۰۲۴ گرمتر از سال ۲۰۲۳ باشد و ۹۹ درصد اطمینان دارد که سال ۲۰۲۴ جزو پنج رتبه اول گرمترین سالهای ثبتشده در تاریخ زمین خواهد بود.
آژانس آب و هوای سازمان ملل متحد اعلام کرد ژوئیه و اوت سال گذشته گرمترین ماههای ثبتشده در تاریخ زمین بود و رسما تایید کرد که سال ۲۰۲۳ با اختلاف زیادی گرمترین سال ثبت شده بوده است. این نهاد اعلام کرد در سال ۲۰۲۳ میانگین سالانه دمای جهان ۱.۴۵ درجه سانتیگراد بیشتر از دمای قبل از صنعتی شدن (۱۸۵۰-۱۹۰۰) بوده است.
الگوی آب و هوایی طبیعی که معمولا با افزایش گرما در سرتاسر جهان همراه است، معمولا دمای کره زمین را در سال بعدی افزایش میدهد. با توجه به اینکه ال نینو در اوجش معمولا بیشترین تاثیر را بر دمای جهان دارد، سال ۲۰۲۴ ممکن است حتی گرمتر از سال گذشته باشد.
در سال ۲۰۲۳، دمای جو زمین ۱.۱۸ درجه سانتیگراد بیشتر از میانگین این دما در قرن بیستم و ۰.۱۵ درجه سانتیگراد بیشتر از سال ۲۰۱۶ میلادی بود. بر اساس این گزارش، قطب شمال، شمال آمریکای شمالی، آسیای مرکزی، اقیانوس اطلس شمالی و شرق استوایی اقیانوس آرام گرمتر از میانگین دما بودند.
«سائولو»، دبیر کل آژانس آبوهوای سازمان ملل گفت که تغییرات آبوهوایی اکنون بزرگترین چالشی است که بشر با آن مواجه است. بر اساس این گزارش، در ماه نوامبر ۲۰۲۲، غلظت سه گاز گلخانهای اصلی که باعث افزایش دما میشوند، یعنی دیاکسید کربن و متان و اکسید نیتروژن، بسیار زیاد بود. دادههای اولیه نشان میدهد که میزان این گازها در سال ۲۰۲۳ همچنان رو به افزایش بوده است.
به گزارش ایندیپندنت، از سوی دیگر، «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل متحد با اشاره به اینکه فعالیت بشر دارد زمین را میسوزاند، گفت: ۲۰۲۳ صرفا پیشنمایش آیندهای فاجعهبار بود که اگر اکنون کاری برای بهبود آن نکنیم در انتظار ما خواهد بود.
در همین حال، مرکز رصد تغییرات اقلیمی کوپرنیک هفته پیش اعلام کرد سال ۲۰۲۳ گرمترین سال کره زمین از زمان ثبت این دادهها در جهان بوده و بیتردید عواقب آن برای بدن انسان کشنده است.
افزایش دمای بیسابقه و غیرمعمول میتواند باعث علائمی چون سردرد، سرگیجه و حالت تهوع شود. از طرفی پشههای ناقل بیماری هم پس از بارانهای سیل آسا و سیلهای ویرانگر بیشتر تکثیر میشوند. در عین حال هوای آلوده که گرما میتواند اثرات آن را تشدید کند، باعث تنگی نفس و بیماریهای تنفسی میشود. در چنین شرایطی، اوضاع اضطراری بهداشتی که با تغییرات آب و هوایی همراه است، جوامع را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد.
وضعیت فاجعهبار پوشش برف در کشور
نموداری از وضعیت فاجعهبار پوشش برف در کشور در مقایسه با سال گذشته و میانگین بلندمدت را مشاهده میکنید.
سال گذشته رنگ سورمه ای
سال جاری رنگ آبی کم رنگ
طوسی هم میانگین ۱۶ سال گذشته
تکذیب ادعای ابردزدی در ایران
سحر تاجبخش، رییس سازمان هواشناسی با رد «ابرزدایی عمدی در شمالِ غرب کشور» گفته است کمبارشیها در مناطق مختلف ایران، ناشی از پدیده تغییر اقلیم است.
او افزود میانگین بارش در ترکیه بیش از ۵۰۰ میلیمتر و در ایران ۲۳۰ میلیمتر است و دو کشور با اینکه در همسایگی هم هستند، به دلایل مختلف اقلیم متفاوتی از همدیگر دارند. به گونهای که نمیتوان وجود دریای مدیترانه در جنوب و دریای سیاه در شمال را در نظر نگرفت.
عیسی کلانتری، رییس سابق سازمان حفاظت محیط زیست نیز «ابردزدی» را «شایعه و دروغ کامل» خوانده و گفته است: «طرح چنین مباحثی برای انحراف افکار عمومی در سوءمصرف منابع آبی کشور است.»
آنچه در آمار ارائه شده توسط خبرنگاری تسنیم مشاهده میشود، کاهش قابل توجه بارش برف در سال آبی جاری، فقط مختص به ایران نیست و تئوریهایی در خصوص از بین بردن ابرها در مرزهای ایران و مسائلی اینچنینی کاملاً رد میشود.
آمار مقایسهای بارش برف (بر اساس آب معادل برف) از ابتدای سال آبی جاری تا ششم دیماه امسال و همچنین میزان بارشهای هر کشور در این مدت در مقایسه با مدت مشابه متوسط ۲۱ ساله در کشورهای مختلف در جدول زیر ارائه شده است.
کاهش بارش برف (بر اساس آب معادل) که در جدول بالا بر مبنای دادههای ماهواره GPM گردآوری شده است، نشان از بحران کمآبی در منطقه در فصل بهار و تابستان دارد؛ چرا که با عدم بارش مناسب برف، منابع آبی قابل جریان از محل آب شدن برف کوهها در فصل بهار و زمستان را مثل گذشته در اختیار نداریم و شاهد کاهش ورودی آب به سدها در فصول بهار و تابستان سال آینده و در نتیجه کاهش ذخایر سدها در تابستان خواهیم بود.