اعتراض اهالی چند روستا در شهرستان سیریک به راه‌اندازی آب‌شیرین کن 2 میلیون متر مکعبی برای انتقال آب دریا به اصفهان، همچنان بی‌پاسخ مانده است. اهالی روستای کناردان، بنداران و زیارت روز جمعه 31 فروردین ماه بار دیگر نارضایتی خود را از محل جانمایی پروژه آب‌شیرین‌کن اصفهان با شعارهایی چون «آب اصفهان به قیمت جان سیریک» اعلام کردند. اهالی می‌گویند که با انتقال آب مسئله‌ای ندارند اما جانمایی این آب‌شیرین کن در نزدیکی روستاها، اشتغال آن‌ها یعنی صید و صیادی را به موجب حجم پساب آب شیرین‌کن تحت تاثیر قرار خواهد داد و همچنین به دلیل افزایش شوری آب موجب تعطیلی حداقل 16 مراکز تکثیر و پرورش میگو در این منطقه می‌شود. آب منطقه‌ای هرمزگان اعلام کرد که مجوز اجرای این پروژه را وزارت نیرو صادر کرده و از این شرکت مجوزی اخذ نشده است. عضو شورای روستای کناردان نیز با تاکید بر اینکه اشتغال مردم سیریک با اجرای پروژه در این محدوده نابود می‌شود، اظهار کرد که آلایندگی‌هایی که این پروژه دارد زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

  

عضو شورای روستای کناردان سیریک گفت:«این پروژه در فاصله 12 کیلومتری شهرستان سیریک و در حد فاصل روستاهای کناردان-بُنداران و روستای زیارت قرار گرفته است». وی اظهار کرد:«فاصله آب شیرین کن تا اماکن مسکونی، عمومی و آموزشی روستای بنداران و زیارت 500 متر است. گفته می‌شود حداقل 90 و حداکثر 295 هکتار برای اجرای این پروژه جانمایی شده است. حتی اگر کمترین متراژ را در نظر بگیریم پروژه ایجاد آب شیرین کن اصفهان در حریم روستا، مستثنیات مردم و سایت تکثیر میگو قرار دارد». قیصری با بیان اینکه شوراها و دهیاری‌های این منطقه و اهالی با اجرای پروژه در این محدوده مخالف هستند، افزود:«این پروژه اشتغال مردم سیریک را نشانه گرفته است. شغل اصلی این اهالی صید و صیادی است. پساب این آب شیرین کن تمام زیست‌دریایی این منطقه را از بین می‌برد و باعث نابودی اشتغال مردم و از بین رفتن روستا می‌شود». وی با بیان اینکه به همه دستگاه‌های اجرایی استان، شهرستان و مجمع نمایندگان این مخالفت و اعتراض مردمی انعکاس داده شده است، گفت: «مشاور شرکت صفه اصفهان اصرار دارد که در این محل جانمایی انجام شود در صورتی که در حوالی شهرستان سیریک در فاصله 50-60 کیلومتری جاهای مناسبی برای استقرار پروژه وجود دارد. پروژه در آینده در طرح تکمیلی نیاز به گسترش دارد که یا باید در دل روستاها بیاید یا باید متوقف شود».

  

عضو شورای روستای کناردان اظهار کرد:«پساب این آب شیرین کن با توجه به عمق کم دریا در این نقطه می‌تواند تمام ذخایر آبزیان و محیط زیست دریایی را تحت تاثیر قرار دهد. لذا اشتغال مردم اینجا در ده سال آینده از بین می‌رود. 90درصد مردم مرزی زندگیشان از صید و صیادی است. آلایندگی‌هایی که این پروژه دارد زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد».

قیصری گفت:«در جلسه‌ای که یک ماه قبل با استاندار داشتیم گفتند که موضوع را بررسی خواهیم کرد. بعدا جناب استاندار با دستگاه‌های مجری هماهنگ کردند که شروع به کار کنند؛ این موضوع از نقل کسانی است که برای اجرای پروژه به این منطقه آمدند. استاندار هرمزگان به عبارتی با شرکت تایم آب صفه اصفهان همکاری می‌کند».

این مقام مسئول افزود:«پروژه در مرحله مطالعه قرار دارد. هنوز پاسخ استعلامات مربوطه از محیط زیست و شیلات استان هرمزگان را شرکت مذکور دریافت نکرده است. و پیشبرد کار صرفا براساس موافقتنامه‌های کشوری است».

 

«مهرداد بازرگان»، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبزیان استان هرمزگان در این رابطه گفت:«حدود 16 مرکز تکثیر لارو میگو در محدوده سیریک تا کوهستک فعال است؛ مزارع پرورش میگو نیز در این محدوده وجود دارد. همچنین این منطقه به علت عمق کم، محدوده‌ی تخم‌ریزی ماهی و میگو، زیست گونه لاک‌پشت و تخم‌ریزی این گونه است. قفس‌های پرورش ماهی نیز در فاصله یک تا دو مایلی ساحل در منطقه زیارت قرار دارند؛ ایجاد این آب شیرین کن تمام این موارد را به دلیل بالا رفتن شوری آب و دلایل دیگر تحت تاثیر قرار می‌دهد».

بازرگان اظهار کرد:«جانمایی آب شیرین کن اصفهان در محدوده کنونی مناسب نیست چرا که آب دریا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سوای از پساب چون برداشت بسیار سنگینی از آب انجام می‌شود تمام تخم‌‌‌های ماهی و میگو را به داخل مخازن می‌کشد و موجب نابودی آن‌ها می‌گردد و وضعیت زیستی را برای آبزیان دچار مشکل می‌کند. وی با بیان اینکه خروجی اجرای این پروژه تعطیلی مراکز تکثیر و پرورش میگو و ماهی در قفس می‌شود، گفت:«اشتغال مردم از بین می‌رود. پیشنهاد می‌کنیم این پروژه به سمت کوه مبارک برود. با اجرای این پروژه مسئله‌ای نداریم اما جانمایی آن به اقتصاد محلی و سرمایه‌گذاران آسیب می‌زند».

  

برای مدیریت هزینه‌های انتقال آب، پروژه آب شیرین کن در نزدیک‌ترین نقطه به مصرف‌کننده نهایی توسط مشاور طرح جانمایی می‌شود. محدوده‌ی تعیین شده باید به برق، آب و امکان تامین آب خام دسترسی داشته باشد و مهم‌تر آنکه سازمان محیط زیست نیز با برداشت آب و تخلیه پساب در محل مذکور مسئله‌ای نداشته باشد. این چهار عامل تعیین می‌کند که جانمایی سایت نمک زدایی کجا صورت بگیرد. براساس تجربیاتی که پیش از این نیز در هرمزگان اتفاق افتاده جا به جایی محل آب شیرین کن ممکن است. آن هم در شرایطی که این پروژه فعلا در مرحله مطالعات قرار دارد.  مطابق بررسی‌های انجام شده گویا ظرفیت آب شیرین کن منتسب به اصفهان در فاز اول 200 هزار متر مکعب در روز و 70 میلیون متر مکعب در سال است و فاز نهایی آن که قرار است طی 15 سال آینده بهره‌برداری شود یک میلیون 800 هزار مترمکعب در روز است و به مانند همه آب شیرین‌کن‌های استان، این آب‌شیرین کن نیز به روش RO  آب را تصفیه می‌کند. به نظر می‌رسد به دلیل ملاحظات زیست محیطی در خط ساحلی، جانمایی آب‌شیرین‌کن‌ها با محدودیت همراه است و این نقطه از روستای زیارت سیریک نزدیک‌ترین منطقه برای اجرای پروژه است. با این حال خواسته و مطالبه اهالی سیریک در اولویت قرار دارد. بخش خصوصی به عنوان مجری این طرح می‌تواند پروژه مذکور را در بخش مکران جاسک اجرا کند. انتظار می‌رود سازمان محیط زیست استان، اقتصاد و معیشت مردم محلی و تبعات زیست محیطی ایجاد آب شیرین کن در این محدوده را در نظر بگیرند.

روزنامه صبح ساحل