پیش از هر چیز باید گفت که فرورفتن ناخن در گوشت پا (با نام علمی اینگرون نیل یا انیکوکریپتوزیس)، یک مسئله نسبتا شایع است که افراد زیادی را با سنین مختلف درگیر می‌کند. این مشکل در هر یک از ناخن‌های پا ممکن است ایجاد شود ولی به طور کلی، در ناخن‌های شست پا بیشتر اتفاق می‌افتد. زمانی که ناخن وارد بافت نرم اطراف خود یا داخل گوشت می‌رود، این مشکل به وجود می‌آید. انحراف صفحه ناخن به سمت گوشه‌های داخلی یا خارجی بستر ناخن و رشد نابه‌جای ناخن، از دلایل اصلی بروز این مسئله محسوب می‌شوند. 

دلایل زیادی در ایجاد فرورفتن گوشت ناخن در پا ممکن است نقش داشته باشند. برای مثال، پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند یا کفش‌های نامناسب (به ویژه کفش تنگ) ، یکی از مهم‎‌ترین دلایل بروز این مشکل به حساب می‌آید. علاوه بر این، ژنتیک تا حدی ممکن است در بروز این مشکل نقش داشته باشد به طوری‌که فرورفتن ناخن در بافت مجاور در برخی از افراد یک خانواده دیده می‌شود اما به طور کلی، الگو و نقش وراثتی برای این مشکل به صورت دقیق مشخص نشده است. یکی دیگر از مواردی که باید به آن توجه داشت، کوتاه کردن ناخن است. از عوامل بسیار مهم ابتلا، می‌توان به کوتاه کردن نادرست ناخن‌ها اشاره کرد. آن دسته از افرادی که ناخن‌های خود را به شکل هلالی یا نیم‌دایره کوتاه می‌کنند، بیش از سایر افراد دچار این مشکل خواهند شد. 

ضربات مکرر و طولانی مدت به شست پا، دویدن‌ یا پیاده‌روی طولانی و مداوم، از دیگر دلایلی است که می‌تواند منجر به بروز فرورفتن گوشت ناخن در پا شود.

 

برای پیشگیری از فرورفتن گوشت ناخن در پا، باید حتما از کفش‌های نرم، آزاد و دارای پاشنه سراسری و کوتاه استفاده کرد که وزن بدن در کف پا منتشر شود و فشار نیز بر کف پا کاهش پیدا کند. یکی دیگر از مواردی که در پیشگیری اهمیت دارد، نظافت پاها، شست‌وشو و خشک کردن آن‌ها است. کوتاه کردن صحیح ناخن‌ها به حالت مربع شکل به گونه‌ای که گوشه‌های ناخن زیاد کوتاه یا تیز نشود نیز اهمیت دارد. پرهیز از پیاده‌روی یا دویدن طولانی مدت در افراد مستعد این مشکل، باید مورد توجه قرار بگیرد. پیشگیری از ضربات در زمان انجام فعالیت‌های روزانه یا در زمان کار نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. 

  

برخی از افراد با این تصور که کاشت ناخن، مانع از فرورفتن ناخن در گوشت پا می‌شود، به آرایشگاه مراجعه می‌کنند. این باور درست نیست و تنها یک ناخن مصنوعی روی ناخن خود فرد قرار خواهد گرفت و تاثیری در رفع مشکل نخواهد داشت. انجام این کار به افراد توصیه نمی‌شود چون ممکن است مشکلات دیگری مثل عفونت میکروبی یا قارچی و حساسیت در بافت اطراف، به مشکل قبلی اضافه شود. 

  

فرورفتن ناخن در گوشت پا، با شدت متفاوت می‌تواند ایجاد شود. زمانی که این مسئله در حد خفیف باشد، تورم و قرمزی ایجاد خواهد شد. علاوه بر این، راه رفتن برای فرد ممکن است تا حدی آزاردهنده شود. تورم شدیدتر، در نوع متوسط وجود دارد و عفونت، ترشح، خونابه و چرک بروز می‌کند. چنانچه درمان صورت نگیرد، مشکل شدت بیشتری پیدا می‌کند و علاوه بر علائم یاد شده، بافتی شبیه گوشت اضافه ایجاد خواهد شد. 

  

در صورت بروز فرو رفتن ناخن در گوشت پا، از دستکاری و خود درمانی باید پرهیز کرد. چنانچه این مشکل با کوتاه کردن صحیح ناخن و عدم پوشیدن جوراب تنگ یا کفش نامناسب برطرف نشود، باید از پزشک کمک گرفت. درمان مشکل فرو رفتن ناخن در گوشت پا، با توجه به شدت و علائم ایجاد شده، متفاوت است. پیش از هر چیز پزشک برای درمان چرک و عفونت اقدام خواهد کرد و بعد از آن، اقدامات دیگر انجام خواهد شد. شاید برخی از افراد تصور کنند که کشیدن ناخن، راه درمان فرورفتن آن در گوشت پا است. در حالی‌که این روش به صورت موقت ممکن است به بیمار کمک کند. با کشیدن ناخن و رشد مجدد آن، باز هم مشکل فرورفتن ناخن در گوشت پا وجود خواهد داشت. برای درمان این مسئله باید قسمت‌های اضافه ناخن را که رشد می‌کنند و داخل گوشت پا فرو می‌روند، با روش‌های مختلف و با دقت از بین برد. در واقع پزشک با تمهیدات خاص، به رشد ناخن در قسمت میانی کمک خواهد کرد و از رشد آن در بافت مجاور جلوگیری می‌کند. چنانچه به دلیل عدم درمان به موقع، فرو رفتن ناخن در گوشت پا به شکل مزمن و طولانی تبدیل شود، ممکن است ظاهر ناخن تغییر کند در چنین شرایطی درمان سخت‌تر خواهد شد و پزشک باید اقدامات بیشتری را برای درمان انجام دهد.