صبح ساحل ، اجتماعی - فروشنده پارچه ادامه داد: واردات پارچه هایی که هندی ها طراح آن هستند، باعث شده تا فرهنگ مردم آن کشور در لباس های زنان هرمزگانی رسوخ کرده و پوشش خاص زنان هرمزگانی در گذر زمان به ورطه فراموشی سپرده شود.

هرمزگان یکی از جنوبی ترین استان هایی است که در قسمت انتهایی خلیج فارس قرار دارد، موقعیت استراتژیکی این استان باعث شده تا در گذشته کشورهای استعمارگر برای تجارت وارد هرمزگان شوند.

“جرون” نام قدیمی مرکز این استان بوده که در گذر زمان تغییر نام داد و مردم کشور این بندر را با نام بندر گمبرون شناختند، که در زمان شاه عباس، و همزمان با پیروزی در جنگ با انگلیسی ها، این بندر بار دیگر نام جدیدی به خود گرفت و به بندرعباس مشهور شد.

حضور استعمارگران انگلیسی و هندی در برهه های تاریخی مختلف در این بندر باعث شده تا در گذر زمان فرهنگ های خاص این منطقه مورد تهاجم قرار گیرد، پوشش خاص زنان هرمزگانی نمونه ای بارز از فرهنگ مردم هرمزگان است که به دلایل مختلف دست مایه ی دگرگونی های بسیاری شده است.

امروزه شباهت های بسیاری بین لباس های بندری با لباس عربی و هندی دارد، که این مسئله نشأت گرفته از حضور پزشکان هندی در هرمزگان و تجارت اعراب به ویژه مردم کشور امارات در شهر بندرعباس بود.

 به همین دلیل برخی از فرهنگ ها و آداب و رسوم های مردم ایران از فرهنگ سایر کشورها تاثیرپذیری داشته باشد.

زری دوزی و به کاررفتن زیور آلات مختلف در لباس بندری و برخی از مشابهت هایی که در لباس مردم امارات با پوشش بندری وجود داشته باعث شد تا برخی ریشه به وجود آمدن ای لباس را در امارات بدانند، اما با توجه به اینکه قدمت لباس بندری از تاریخ شکل گیری امارات بیشتر است می توان گفت که هرمزگان مهد شکل گیری این نوع پوشش است.

با توجه به اینکه هرمزگان استانی مهاجر پذیر است، قومیت های مختلفی از جمله بلوچ، کرد و عرب زبان را در خود جای داده اما نوع پوشش هرمزگانی ها تفاوت های منحصربه فردی نسبت به لباس های محلی سایر قومیت های کشور دارد، به همین دلیل همواره پوشش زنان بندری مورد نه تنها مردم کشور بلکه جهان است.

از آنجایی که نوع پوشش می تواند نشان دهنده اخلاق، تاریخ و جغرافیا، اقتصاد، مذهب و جامعه هر فردی باشد، و این ویژگی ها باعث شده تا پدیده پوشش ارتباط مستقیمی با شخصیت اجتماعی و فردی انسان ها داشته باشد.

در  گذشته  نه تنها در شهرهای مختلف هرمزگان بلکه در پوشش روستا نشینان و کسبه نیز نوع لباس ها تفاوت هایی داشت، که این لباس ها هرکدام نماد قومیت های مختلف می باشد.

متاسفانه امروزه شاهد تغییراتی در دوخت و نوع پارچه های لباس بندری در این شهرستان می باشیم که تناسبی با فرهنگ ایرانی و اسلامی ندارد تاجایی که مدل های دوخت این لباس نیز شباهتی با لباس بومی هرمزگان ندارد.

پوشش مناسب آرامش درونی را به همراه دارد

مرضیه آرمیده شهروند هرمزگانی با اشاره به اینکه لباس بومی هرمزگان دچار تحولات بسیاری شده است، اظهار کرد:در گذشته پوشش زنان بندری به فرهنگ اسلامی نزدیک تر بود به طوری که زنان برای پوشاندن مو علاوه بر روسری و چادر از لچک(نوعی کلاه )بر روی سر خود در زیر روسری هایشان قرار می دادند. که امروزه لچک در پوشش زنان بندرعباس جایگاهی ندارد.

شهروند هرمزگانی بیان کرد: به دلیل اینکه پوشش مناسب تاثیرات بسیاری بر روی روند زندگی یک خانم  دراجتماع دارد و می تواند  سلامت روحی آنان را فراهم آورد بنابراین توجه به نوع لباسی که برای بانوان در نظر گرفته می شود بسیار اهمیت دارد.

آرمیده با بیان اینکه پوشش زمینه ساز شکل گیری عفاف در افراد است ، افزود: پوششی که متناسب با اعتقادات و فرهنگ جامعه باشد می تواند عفاف درونی را فرد ایجاد کند که این مسئله قطعا موجب به وجود آمدن آرامش نه تنها در فرد  خانواده بلکه در جامعه می شود.

وی خاطر نشان کرد: متاسفانه نوع پارچه ها و حتی نحوه ی دوخت لباس هایی که بانوان هرمزگانی از آن ها استفاده می کنند، از سایر کشورها وارد می شود که این موضوع موجب به کارگیری از طرح های هندی و عربی ر روی پارچه ها و تغییرات در نحوه دوخت لباس ها شده است.

هندی ها طراحان پارچه های لباس بندری

سبحان مرادی فروشنده پارچه و لباس با اشاره به اینکه متاسفانه درهرمزگان کارخانه ی تولید لباس های بومی وجود ندارد، اظهار کرد: نبود کارخانه تولید لباس بومی باعث شده تا اغلب فروشندگان اقدام به واردات پارچه از کشورهای عربی، پاکستان و هند هستند.

فروشنده پارچه ادامه داد: واردات پارچه هایی که هندی ها طراح آن هستند، باعث شده تا فرهنگ مردم آن کشور در لباس های زنان هرمزگانی رسوخ کرده و پوشش خاص زنان هرمزگانی در گذر زمان به ورطه فراموشی سپرده شود.

مرادی با اشاره به اینکه در راستای زنده شدن پوشش اصیل زنان بندری گام موثری برداشته نشده است، افزود: با وجود اینکه به تازگی به بانوانی که در ادارات مشغول کار هستند اجازه استفاده از لباس بندری صادر شده اما متاسفانه  در هیچ کدام از پوشش هایی که استفاده شده در آن ها پیراهن های گشادچین دار و لچک و… که هرکدام از آن ها نماد فرهنگ اسلامی و بومی زنان هرمزگانی است ، دیده نمی شود.

وی در ادامه با اشاره به اینکه شلوارهای بندری نسبت به پیراهن و چادر بندری کمتر در نوع دوخت تغییراتی داشته است، خاطرنشان کرد: با وجود اینکه شلوارهای بندری در نحوه دوخت تغییراتی نداشته و هم اکنون نیز از ابزارهای قدیمی مانند :ودو، زری و شک در آماده سازی آن ا استفاده می شود اما متاسفانه باز هم ابزارهای اولیه ساخت این شلوارها نیز از خارج از کشور وارد می شود./هرمز