صبح ساحل، اجتماعی _ باز هم رسیدیم به 11 اردیبهشت ماه روز جهانی کارگر ومراسم نمادین تجلیل از کارگران نمونه. کارگرانی که نقش بی بدیل درجریان های مختلف جهان دارند. کارگران ایران زمین همواره در طول تاریخ، حماسه های بسیاری رقم زدند وبدون شک درسال جاری حماسه اقتصادی را درکارنامه پرافتخار این قشرحک خواهدکرد.هرسال به بهانه روز کارگر مراسمی برگزار  و ازتنی چند انسان زحمتکش جامعه در ردای کارگر تقدیر وتجلیل می شود ودیگر کاری با این انسان ها نداریم تا سال بعد ودرهمین روز.

در برنامه های روزکارگر، آنقدر وعده و وعید می شنوند، آنقدر حرف های دلنشین تحویل این جماعت می دهیم که گویی برای آنها مدینه فاضله می سازیم. (البته ما وعده و وعید نمی دهیم، منظور ازما مسوولین محترم است). هرسال برای آنها  از اقدامات و فعالیتهای انجام شده ودر شرف انجام و نیز از برنامه های آینده سخن می گوییم و آن قدر آ‌نان را به آینده امیدوار می کنیم که بیچاره ها قند توی دلشان آب می شود.

اما جامعه ما آنقدر مشکلات  داردکه مسوولان وقت نمی کنند به وعده هایی که برای کارگران داده اند فکر کنند. چه برسد به اینکه آنها را عملی سازند. وسال دیگر، کارگران فراموش می کنندکه سال گذشته مسوولان قرار بوده برای آنها چه اقداماتی انجام دهند و پاسخ مسوولان برای تحقق نیافتن وعده هایشان، یک پاسخ مشترک است:

«مشکلات پیش بینی نشده، اجازه نداد، ما به تعهدات خود عمل کنیم». و این قشر زحمتکش چاره ای ندارند جز اینکه این حرفها را باور کنند و به آینده امیدوار باشندو دم بر نیاورند. چراکه صدایشان به جایی نمی رسد. و اما نکته مهم درخصوص  افزایش 25 درصدی حقوق کارگران.

در سال جدید حقوق کارگران 25 درصد افزایش یافت. این خبری بودکه کارگران را خوشحال کرد.البته این افزایش حقوق هیچ تناسبی با سیر صعودی قیمتها دربازار ندارد. اگر حقوق این قشر 25 درصد افزایش یافته  وتا پایان سال هم ثابت می ماند، اما قیمت کالاهای اساسی  لحظه ای درحال افزایش است. به طوری که دریک جهش، چند برابر می شود.

حتی با این افزایش حقوق، باز هم کارگران برای سیر کردن شکم زن وفرزندان خود، با مشکلاتی روبرو خواهند شد. اگر خیلی خوش بینانه به افزایش حقوق کارگران نگاه کنیم به این نتیجه می رسم که کارگران باید از خرید خیلی از چیزها  وکالاهای غیر ضرور و لوکس خودداری کندتا در پایان ماه، شرمنده زن وبچه خود نشوند. اما آنچه کارگران را بیش از پیش نگران کرده ثابت ماندن حق مسکن است که طی سالهای متمادی حق مسکن کارگران هیچگونه افزایشی نیافته وثابت مانده است. باتوجه به این که هزینه های خرید و اجاره مسکن، هرساله با شتابی غیر منطقی درحال افزایش است، اما سالهاست شاید نزدیک به یک دهه، حق مسکن کارگران تکانی نخورده است. این درحالی است که هزینه های خرید و اجاره مسکن، با شتاب باور نکردنی سیر صعودی را طی می کند.

دربندرعباس،قیمت یک آپارتمان بدون امکانات از متری 000/400/1 تومان آغاز می شودکه یک کارگر با این حقوق، توانایی خرید یک آلونک 50 متری را هم نخواهد داشت و باید بیشترین حقوق خودرا به اجاره مسکن اختصاص دهد. حتی قیمت مسکن مهر نیز درحال اوج گیری و افزایش است. کارگران امیدوارند در نشست فوق العاده شورای کار که بزودی برگزار خواهد شد. حق مسکن آنان نیز افزایش یابد.

آیا واقعا چنین خواهد شد؟