«تجاربی که در کودکی داریم، مهم ترین عامل شکل گیری شخصیت ما در بزرگسالی است». این جمله را بسیار شنیده اید. شاید به این فکر کرده باشید که چطور ممکن است در کودکی جهان بینی کلی ما به زندگی شکل بگیرد؟ اما این نکته دقیقا همان چیزی است که ما را وادار میکند تا نسبت به کودکانمان و دورانی که در آن به سر می برند، هر روز حساس تر و مسئول تر از دیروز باشیم.
اما در جهان امروز که به سرعت سرسام آوری در حال تغییر است و کودکان هر روزنیازهای متفاوت تری از قبل دارند، وظیفه ی ما نسبت به آنها چیست و باید در جهت سلامت روان فرزندانمان حرکت کنیم؟ اولین مسئولیت ما در جهت فرزندپروری، کمک به شکلگیری عزت نفس درکودکان است. نوع رفتار، گفتار، لحن و زبان بدن شما در برخورد با کودک تعیین میکند فردای فرزندتان چگونه باشد. اگر زبان شما با کودک دائما نشان از سرزنش و مقایسه داشته باشد،
عزت نفس وی عقب نشینی کرده و کمتر میشود. اگر مایلید کودکی سرشار از عزت نفس و
سلامت روان داشته باشید، سه نکته را مد نظر قرار دهید. اول اینکه هرگز کودکتان را جز با دیروز خودش، با هیچکس مقایسه نکنید.
چرا که قرار گرفتن در مقام مقایسه باعث شکل گیری این باور میشود که «من هرگز به قدر کافی خوب نیستم» و این ضربهی بسیار بزرگی بر عزت نفس فرزند شماست. در گام بعدی باید تلاش کنید عشق و تعلق خودتان به کودک را با کلمات ، اعمال و زبان بدن به او نشان بدهید. اگر کاری را اشتباه انجام میدهد محوریت شخصیت او را مورد سرزنش قرار ندهید، نگویید دیگر دوستت ندارم، تو بچهی بدی هستی بلکه بگویید: « اینکه دوستت را کتک زدی کار خوبی نبود، فکر می کنی او حالا چه احساسی دارد ؟ برای جبران اشتباهات میتوانیم باهم راهی پیدا کنیم» . جملات شما به فرزندتان باید به نوعی باشد تا به او اطمینان بدهد که تنها نیست، در مواقع لازم میتواند روی کمک شما حساب باز کند و مهمتر از همه اینکه در مقابل اعمالی که انجام میدهد مسئول است. آخرین مساله، اهمیت بازخوردهای صحیح و به موقع است.
اعمال مثبت و تاثیرگذاری که فرزندتان انجام میدهد را ببینید و در مورد آنها با او صحبت کنید. بگویید که اعمال او چه تاثیری بر دیگران دارد و تشویقش کنید تا کارهای سازگار و مفید را بیشتر انجام بدهد. این صحبت ها مانند یک راهنما برای کودک، مشخص می کند که مسیر درست چیست ، چگونه باید رفتار کند و چه موقع، چه واکنشی باید نشان بدهد. برای رسیدن به نتیجهی مناسب باید پشتکار و مداومت زیادی داشته باشید، اما بخاطر سلامت روان فرزندتان گذر از این مسیر حیاتی است.
نویسنده: محیا تکنده، روانشناس بالینی
روزنامه صبح ساحل