خبرگزاری اسپوتنیک نوشت: هفته گذشته مسکو بالاخره به محدودیت قیمت تحمیلی غرب بر صادرات نفت روسیه واکنش عملی نشان داد و فروش نفت به کشورهایی را که خریداران را ملزم به رعایت سقف قیمت می‌کنند، ممنوع کرد.

به گزارش صبح ساحل، در گزارش خبرگزاری اسپوتنیک آمده است: اعمال سقف قیمت بر صادرات نفت روسیه، قیمت نفت خام این کشور را به 60 دلار در هر بشکه محدود می‌کند. قاعده‌ای که توسط ایالات متحده تعیین و بر اتحادیه اروپا، گروه هفت و استرالیا تحمیل شد.

گازپروم- شرکت گاز دولتی روسیه- گفته که اعمال سقف قیمت یا مسایلی از این قبیل چنین به منزله نقض قراردادهای خرید و فروش نفت قلمداد می‌شود و ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه نیز چنین اقداماتی را به عنوان مداخلات ضد بازار محکوم کرده است.

این اقدام جدیدترین تلاش غرب برای تضعیف اقتصاد روسیه و وادار کردن مسکو به پایان بخشیدن به عملیات نظامی ویژه خود در اوکراین است- که در فوریه 2022 آغاز شد. هدف از این عملیات تبدیل اوکراین به یک کشور بی‌طرف و جلوگیری از استقرار تسلیحات ناتو در خاک این کشور است- که مسکو آن را یک خط قرمز امنیتی برای خود می‌داند. در نقطه مقابل، کشورهای ناتو نیز برای حمایت از کی‌یف وارد مناقشه شده و میلیاردها دلار پول نقد و انواع و اقسام تسلیحات نظامی را در جهت معکوس کردن روند پیشرفت‌های روسیه در اوکراین به آن‌ها داده‌اند.

تیری براس استاد مطالعات سیاسی موسسه پاریس و یکی از نویسندگان وب‌سایت تخصصی مستقل «دنیای گاز طبیعی»؛ به اسپوتنیک می‌گوید که اعمال سقف قیمت به نوعی در راستای بر هم زدن «تعادل تحریم‌ها» به نفع یکی از طرفین است- که هر دو طرف تلاش کنند با اقداماتی به طرف مقابل آسیب برسانند.

او در این زمینه به اسپوتنیک می‌گوید که «این دو استراتژی زمان می‌برد. یعنی طول می‌کشد. منظورم این است که اگر به وضعیت نفت و گاز در سال 2022 برگردیم، می‌بینیم که بخش بزرگی از بودجه روسیه مدیون قیمت‌های بالای نفت و گاز است. پس این وضعیت را نباید از نظر دور نگه داشت. به این دلیل هم هست که فکر می‌کنم این موضوع- اعمال سقف قیمت برای نفت- به هر حال به اروپا آسیب بیشتری می‌زند، تا روسیه. البته این آسیب در مورد نفت چندان محسوس نخواهد بود، چرا که اروپا در زمینه نفت تا حدی توانسته تعادل را برقرار کند. منظورم این است که سود اصلی این ماجرا به چینی‌ها و هندی‌ها خواهد رسید که نفت روسیه را با تخفیف می‌خرند و محصولات خود را به این کشور می‌فروشند».

براس پیش‌بینی می‌کند که از دست رفتن سوخت دیزل روسیه بیشترین آسیب را به اروپا وارد خواهد کرد.

تیری براس می‌افزاید: «من فکر می‌کنم این‌جا جایی است که ما را وارد آب‌ها و سرزمین‌های ناشناخته می‌کند، زیرا اروپایی‌ها می‌خواهند به واردات گازوئیل روسی ادامه دهند- به این دلیل که در اروپا خودروهای دیزلی بسیار زیادی وجود دارد و پالایشگاه‌ها هم به اندازه کافی گازوئیل تولید نمی‌کنند. و بله، دیزل یک محصولی است که این قابلیت را دارد که به مشتریان دیگری هم فروخته شود. همان چیزی که در نفت و دیگر محصولات از این دست نیز وجود دارد. این یعنی ماجرای تعیین سقف قیمت باعث خواهد شد گازوئیل روسیه به هند و چین ارسال شود و بعد از آن هند و چین دوباره گازوئیل خود را به اروپا خواهند فروخت و سود خواهند برد. این اتفاق اما ما می‌تواند تغییرات غیرمنتظره‌ای در روسیه نیز داشته باشد- و این همان چیزی است که می‌توان آن را اصل عدم قطعیت نامید. به عبارت بهتر کرملین کاملاً به این موضوع آگاه است که مساله گازوئیل می‌تواند برای اروپا مشکل ایجاد کند و بنابراین اگر روسیه تصمیم بگیرد صادرات گازوئیل خود را کاهش دهد، آنگاه قیمت گازوئیل در اروپا سر به فلک خواهد کشید.

این کارشناس خاطرنشان می‌کند که اگرچه تأثیر این موضوع بر صنعت اروپا تاکنون- به ویژه به لطف زمستان معتدل امسال- به آن اندازه‌ای که مسکو امیدوار بود بزرگ نبوده، اما به هر حال کمبود انرژی در بازه زمانی طولانی‌مدت بیشتر و شدیدتر خواهد شد. به گفته براس؛ اروپا قرار نیست دوباره روند صنعتی شدن را از نو آغاز کند.

او تاکید می‌کند که صادرات نفت خام روسیه به هیچ وجهی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت، زیرا این امکان وجود دارد که به سرعت به چین، هند و دیگر کشورهای آسیایی و نیز تاجران نفت آسیایی فروخته شود. در حال حاضر چین و هند به تنهایی 1.9 و 1.7 میلیون بشکه در روز از صادرات نفت روسیه را خریداری می‌کنند و روسیه عملاً جایگزین عربستان سعودی و عراق شده و مقام بزرگ‌ترین تامین کننده نفت این دو کشور را در اختیار گرفته است.