خبر بسته شدن یا تخلیه «خانه اندیشمندان علوم انسانی» که به نوعی تداعی کننده کلوژدوفرانس های پاریس در تهران است، به هیچ وجه ممکن جای تعجب ندارد و کسی را انگشت به دهان نمی گذارد. علوم انسانی به اندازه ای در ایران غریب و بی ارزش است که اتفاقا بروز چنین اتفاقاتی برای مردم عادی و عوام علما که اساسا آب از آب تکان نمی‌خورد و برای اصحاب علوم انسانی هم نهایتا خنده ای تلخ بر لبانشان بنشانند، کفایت می کند و به اصطلاح تا آخر مسئله را فهم کرده‌اند. به هر صورت، روز چهارشنبه بود که خبر آمد «شهرداری تهران با حضور پرتعداد در خانه اندیشمندان علوم انسانی سعی در تخلیه و پلمب ساختمان این مجموعه کرده است.» در همین روز، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری و مدیرکل مطالعات فرهنگی و اجتماعی به همراه تعداد زیادی عوامل اجرایی شهرداری تهران با در دست داشتن حکم پلمب ساختمان اقدام به تغییر قفل‌ها و بیرون کردن عوامل اجرایی خانه اندیشمندان علوم انسانی کردند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که شورای شهر تهران با این اقدام مخالفت کرده، اما بر اساس دستور علیرضا زاکانی، شهردار تهران، عوامل شهرداری اصرار به تخلیه و تحویل ساختمان دارند. هم زمان رئیس و برخی از مدیران خانه اندیشمندان علوم انسانی، همان شب را در این محل گذراندند تا این ساختمان را حفظ کنند و از قلمرو علوم انسانی فلک زده دفاع کنند. خانه اندیشمندان علوم انسانی که پاتوق برجسته‌ترین اساتید علوم انسانی بوده و مراسم نکوداشت یا پاسداشت شهیرترین فلاسفه، جامعه‌شناس، مورخ، عالمان علم سیاست و علوم انسانی در آن برگزار شد و سمینارهای مهمی را به خود دیده است، ۱۲ سال پیش در محل پارک ورشو تهران به منظور همفکری و همراهی اندیشمندان در حوزه‌های مختلف علمی ایجاد شده و همانگونه که اشاره شد، تاکنون برنامه‌های زیادی در حوزه علوم انسانی و برای بیش از دویست شخصیت علمی و فرهنگی کشور آیین نکوداشت برگزار کرده که شاید بزرگداشت «سیدجواد طباطبایی»، از فیلسوفان پرآوازه فلسفه تاریخ و علوم انسانی از مهم ترین این مراسمات در سال های فعالیت نهاد بزرگ علمی بوده است. 

این خبر تلخ با واکنش های اساتید علوم انسانی و برخی روشنفکران ایرانی در داخل و خارج مواجه شد. آنچه در پی می آید، واکنش برخی از اساتید بنام ایرانی و روشنفکران برجسته ای است که نظرات و دغدغه های خود را با «صبح ساحل» در میان گذاشتند.