هرمزگان در سوگ هنرمندان نشسته‌است

وداع با پنجه شیــرین «امیــــن»


نویسنده: معصومه نعمتی

جامعه هنری هرمزگان، هفته‌های تلخی را می‌گذرانند. در خردادماه، «سارا ساربانی»، در ابتدای تیرماه، «ساینا امیری»، بازیگر تئاتر و پس از آن «هشام واحدی»، خواننده هرمزگانی را از دست دادیم. حالا به سوگ هنرمند دیگری نشسته‌ایم. «امین باسره» هنرمند و نوازنده جوان و بااستعداد عود، 22تیرماه پس از کاهش سطح هوشیاری به بیمارستان منتقل و روز بعد مرگ مغزی او تایید شد. پس از آن در 26تیرماه، درگذشت این هنرمند جوان به‌صورت رسمی اعلام شد. این هنرمند 31ساله در دانشگاه هنر گرایش سازهای سنتی تحصیل کرده بود. باسره با گروه موسیقی «بادگیر» همکاری می‌کرد و حضور در جشنواره‌ها و کنسرت‌های داخلی و خارجی را در کارنامه هنری خود داشت. همچنین به‌عنوان سرپرست گروه موسیقی با گروه‌های نمایشی همکاری داشته و به زعم اهالی هنر، پنجه‌ای شیرین در عودنوازی داشت. مراسم خاکسپاری این هنرمند روز سه‌شنبه 27تیرماه، باحضور جمعی از هنرمندان و مسئولان در آرامستان باغوی بندرعباس برگزار شد. به بهانه گرامیداشت یاد امین باسره با 2نفر از هنرمندان هرمزگانی که با او آشنایی داشتند، گفت‌وگویی داشته‌ایم که از نظر می‌گذرد.
 
  
 
نوازنده‌ی چیره‌دست و بااستعداد
گفت‌و‌گو با «بهرنگ عباس‌پور»، آهنگ‌ساز و استاد امین باسره را در ادامه می‌خوانید.
 از امین باسره و توانایی او در نوازندگی بگویید.
«امین باسره از نوازنده‌های خلاق ما بود. جد و پدربزرگش هم موزیسین بودند و این خیلی روی امین تاثیر گذاشته‌بود.
 پنجه‌ی شیرینی در عودنوازی داشت و تکنیک‌ها را خوب اجرا می کرد. لحن عودنوازی خلیجی و بندرعباسی را به زیبایی و شیرینی می‌نواخت. هر تمی را از او می‌خواستم به راحتی اجرا می‌کرد.
 آقای باسره در موسیقی استعداد خاصی داشت و راحت قطعه‌ها را می‌نواخت و هوش بسیار قوی داشت».
  
 چه همکاری‌هایی با امین باسره داشتید؟
«آقای باسره در دانشگاه شاگرد من بود و چند اجرا را هم به صورت مشترک برای نمایش‌های آقای ابراهیم پشت‌کوهی با هم کار کردیم. آن‌جا هم من هرچه به او می‌گفتم به زیبایی اجرا می‌کرد و استعداد نوازندگی‌اش فوق‌العاده بود».
  
 آن‌چه از او به یاد دارید، چیست؟
«امین بسیار پسر بشاش و خندانی بود. در کنار او آدم خسته نمی‌شد. یکی از خاطراتی که از او به یادم مانده این است که در اجرایی که در روسیه برای نمایش «مکبث زار» داشتیم هم امین قبل از اجرا انقدر بذله‌گو بود و ما را می خنداند که با انرژی مضاعف سر صحنه می‌رفتیم».
  
  
فقدان چشمگیر امین باسره
«ابراهیم پشت‌کوهی»، نویسنده و کارگردان تئاتر در نمایش‌های «مکبث‌ زار» و «اتللو» با امین باسره همکاری داشته‌است. 
در ادامه گفت و‌گو با او را می‌خوانید.
 از امین باسره بگویید. درمورد آثار او نظرتان چیست؟
«امین، یکی از بهترین نوازنده‌های عود ایران و هنرمند بسیار بااستعداد و خلاقی بود. فقدان او قطعا چشمگیر خواهدبود و موسیقی هرمزگان و ایران تحت تاثیر از دست‌دادن این استعداد قرار خواهد گرفت. من متخصص موسیقی نیستم اما از جهت اینکه با من کار کرده بود و مقداری با او آشنایی دارم، می‌توانم بگویم که نوازنده‌ی چیره‌دستی بود و به قول موزیسین‌ها پنجه‌های شیرینی داشت». 
  
 آن‌چه از او به یاد دارید را بگویید.
«یکی از دونوازی (دوئت) هایی که او اجرا کرده بود را خیلی دوست دارم. 
در بزرگداشت «موسی بندری» از امین باسره و «مرتضی اولی بندری» خواستم که بداهه اجرا کنند و آن یکی از جذاب‌ترین بداهه‌نوازی‌هایی بود که من در زندگی دیدم؛ چرا که امین آنقدر در آن اجرا رها و خلاق بود که بعد از سال‌ها هنوز در ذهن من باقی مانده‌است».
  
 چه همکاری‌هایی با امین باسره داشتید؟
«برای اجرای «مکبث زار» در روسیه امین با ما بود. همچنین در نمایش «اتتلو» که هم در تئاتر شهر و هم در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجراجرا شد، امین یکی از نوازنده‌ها بود». 
برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها