حزب مهمترین نماد دموکراسی است. در ایران عمر این تشکلهای سیاسی مانند شهابسنگ کوتاه است. در زمان انتخابات بهیکباره هویدا و سریعاً محو میشوند و هیچگونه کارکردی بعدازآن ندارند. درواقع احزاب بهعنوان حلقه رابط بین مردم و حاکمیت سیاسی نتوانستند در جایگاه خود بهدرستی ظاهر شوند. به همین علت هرروز شاهد عمیقتر شدن شکاف بین مردم، حزب و حاکمیت هستیم.