اگر شما هم زمان زیادی را صرف احساس ناراحتی نسبت به خود می‌کنید، تنها نیستید. انتقاد از خود و سرزنش عملکردی که داشته‌اید، تقریبا بخش همه‌گیر و جهانی انسان بودن است.

اکثر ما، نسبت به کارهایی که انجام داده‌ایم و تصمیماتی که نگرفته‌ایم احساس ضعف می‌کنیم و دائما آرزو می‌کنیم که ای کاش می‌توانستیم به گذشته بازگردیم و طور دیگر رفتار کنیم. اما بیشتر مواقع احساس گناه و سرزنش خود، از تحریف‌های شناختی که نسبت به خودمان داریم ناشی می‌شوند. اولین تحریف شناختی به قدرت اراده باز می‌گردد. تلاش برای داشتن رژیم غذایی سالم، پرهیز از گشت و گذار مداوم در فضای مجازی، سعی در به موقع خوابیدن، کتاب خواندن و غیره، چالش‌هایی هستند که عموم مردم با آن‌ها سر و کله می‌زنند.

اگر احساس مسئولیت کاذب داشته باشید، باور خواهید کرد که قدرت اراده‌ی شما از باقی مردم بیشتر است و باید بتوانید بهتر و بیشتر از سایرین در برابر وسوسه‌ها مقاومت کنید و این نکته‌ی اساسی را از یاد خواهید برد که قدرت اراده‌ی بشر همواره دارای محدودیت‌های خاص خود می‌باشد. این باور به جای قوی کردن شما، آسیب‌پذیرتان خواهد کرد و بعد از هر بار وسوسه، با افکار خودسرانه و سرزنشی، خود را زیر سوال برده و حجمی از هیجانات و احساسات منفی را به سمت خود روانه می‌کنید.

با پی بردن به این که همه‌ی مردم در اراده‌ی خود دارای محدودیت هستند و شما هم از این قاعده مستثنی نیستید، می‌توانید احساس شرم و سرزنش را کاهش دهید. تحریف شناختی دیگر، قضاوت اشتباهات گذشته است. حتی اگر باور دارید که همه‌ی آدم‌ها اشتباه می‌کنند، احتمالا خطاهای خود را احمقانه‌تر و غیرقابل بخشش‌تر تصور می‌کنید و فکر می‌کنید که اگر به گذشته باز می‌گشتید لابد خطاهای کمتری انجام می‌دادید و تصمیمات بهتری می‌گرفتید. حقیقت این است که هیچ‌کس نمی‌تواند به طور کامل از اشتباه کردن اجتناب کند و تصمیمی که در گذشته گرفته‌اید، احتمالا ممکن‌ترین گزینه‌ی‌ پیش‌ رو بوده است.

تنها چیزی که لازم است به خود یارآوری کنید این است که شما نسخه‌ی واقعی یک انسان هستید نه یک ایده‌آل سازی مفرط. قضاوت‌هایی که در مورد خطاهای خودتان انجام می‌دهید، بیشتر تحریف شناختی فاجعه سازی است و بیش از آنکه به بد بودن اعمال باز گردد به تمایل شما به فکر کردن به بدترین چیزها باز می‌گردد. هیچ اشتباهی آنقدر بزرگ نیست که کسی نتواند بخاطر آن خود را ببخشد، پس بهتر است خطای شناختی افتضاح سازی را از خود دور کنید.

به طور کلی حتی اگر از احساس بدی که نسبت به خودتان دارید خسته شده باشید، ممکن است بخشی از وجود شما فکر کند که برای بهتر عمل کردن، به این تحریف‌ها، سرزنش‌ها و سخت‌گیری‌های هیجانی نسبت به خود احتیاج دارید. اما در واقع تنها چیزی که به آن احتیاج دارید، سرکوب نکردن و همکاری با خودتان است. ممکن است شما قادر به انجام برنامه‌های فوق‌العاده‌ی سخت نباشید، با خودتان مهربان‌تر باشید و برنامه‌های معقول‌تری را جایگزین کنید. از شناور بودن در گذشته و باید و نبایدها بپرهیزید و با خودتان طوری رفتار کنید که انگار با بهترین دوستتان رفتار می‌کنید.