اغلب افراد از روانشناسان سؤالاتی در مورد مرزهای روابط دارند، سوالاتی که می‌توانند پاسخ‌های گسترده و مختلفی داشته باشند، اما پیش نیاز فهم این سوال کسب اطلاعاتی در مورد شیوه‌ی جای‌گیری و برخورد ما در روابط  است. اولین چیزی که باید در مورد آن آگاهی داشته باشیم، مفهوم کلی شیوه‌های مرزگذاری در زندگی اجتماعی است. ما در دایره‌ی روابط اجتماعی خود به صورت تهاجمی(پرخاشگر)، منفعل و یا قاطعانه واکنش نشان می‌دهند. پرخاشگر، منفعل و قاطعانه، احتمالاً اصطلاحاتی هستند که قبلاً در زمینه‌های دیگر شنیده‌اید و این بار قرار است ان‌ها در واژه‌پردازیبه کار ببریم. این سه شیوه‌ی مذکور سبک‌های ارتباطی هستند که ممکن است هنگام تنظیم پارامترهای پیرامون خود یا آنچه برایمان ارزشمند است، پیاده سازی کنیم.  فردی با مرزهای پرخاشگرانه می تواند دیگران را تحت فشار قرار دهد و به آنها این احساس را بدهد که متجاوزی در حال کنترل، ارعاب یا حمله به آنها است.

 به طور کلی، مرزهای پرخاشگرانه می تواند منجر به انزوا برای متجاوز شود، زیرا باعث می‌شود دیگران نسبت به تعامل محتاط باشند و از طرف دیگری برای کسانی که در ارتباط با این شیوه‌ی مرزگذاری قرار می‌گیرند، صحنه‌ی ارتباط تبدیل به محیطی ناامن می‌شود که موجبات آسیب روانی را فراهم می‌کند.  فردی با مرزهای منفعل اغلب احساس می‌کند که دیگران او را کنترل می‌کنند. برای مثال اگر احساس می‌کنید مداوما مجبورید خواسته‌های خود عقب‌نشینی کنیدف حریم خود را تغییر دهید و برای کوچ‌ترین حرکتی خلاف میل اطرافیان دچار اضطراب می‌شوید، احتمالاً مرزهای منفعل دارید، که قطعا برای شما مشکل‌ساز و ازاردهنده خواهد بودف زیرا به این معنی است که نیازهای شما برآورده نمی‌شود. اگر مرزهای منفعل دارید، تعاملات غیرقابل تحمل می شود زیرا احساس می کنید دیگران مداوما قوانین‌تان را نقض می‌کنند. این مساله می تواند منجر به رفتارهای منفعل-پرخاشگرانه یا حتی پرخاشگرانه در تلاشی نادرست برای متعادل کردن مجدد ترازو شود. همانطور که احتمالا قبلاً حدس زده‌اید، ایده آل مرزها در ارتباط، داشتن مرزهای قاطعانه است. نکته شگفت انگیز در مورد مرزهای قاطعانه این است که متقابل هستند. حریم قاطعانه، به شما و طرف مقابل فرصت احترام گذاشتن به یکدیگر را می‌دهد، یعنی هر دو طرف، مرزها و زندگی شخصی خود را حفظ می‌کنند. وقتی قاطعانه رفتار می کنید، خواه به طور خاص در مورد مرزها صحبت می کنیم یا نه، از خود دفاع می کنید، در حالی که نسبت به طرف مقابل منصف هستید.

 بسیاری ممکن است این سوال برایشان پیش بیاید که صحبت از مرزها دقیقا شامل چه رفتارها و موقعیت‌هایی می‌شود؟ واضح ترین مرزهای ما مرزهای فیزیکی هستند. شما می توانید حدی را در مورد اینکه چه کسی می تواند بدن شما را لمس کند یا وارد فضاهای فیزیکی شما، مانند اتاق شخصی یا کار شود، حدود و حریمی ترسیم کنید. علاوه بر این، شما می توانید مرزهایی داشته باشید که به رفاه ذهنی و عاطفی شما مربوط می شود که  می‌تواند شامل مواردی مانند احساسات شخصی، ترجیحات، ارزش‌ها، اخلاقیات، زمان شخصی و غیره باشد. برای مثال، اگر گیاه‌خوار بودید و به عروسی می‌روید، اشکالی ندارد که بگویید باید یک گزینه غذای گیاهی داشته باشید. اگر می‌خواهید آخر هفته‌تان را در خانه به تنهایی بگذرانید و به خواندن و انجام کارهای خانه بپردازید، می‌توانید به دوستان خود اطلاع دهید که مشغول هستید و صرفاً درگیر شدن در فعالیت‌های انفرادی به این معنا نیست که «هیچ کاری» انجام نمی‌دهید. اما همیشه کار به این سادگی نیست، بیشتر افراد در مورد خطرات احتمالی مرزها ابراز نگرانی می کنند. 

  

در بیشتر موقعیت ها، افراد به دلایلی از مرزهای سالم دوری می کنند. ممکن است به این دلیل باشد که آنها احتمالا در محیطی بزرگ شده‌اند که به آن‌ها اموخته است، امکان دارد به خاطر داشتن مرزهای سالم تنبیه شوند و مفهوم نه گفتن به دیگری حتی نمی‌تواند به ذهن آنها خطور کند، در واقع ان‌ها با موافق بودن همیشگی از مرزهای خود عدول کرده و در عوض دیگران را خوشحال می‌کنند. ترس از دست دادن رابطه، عامل دیگری است که مردم را وادار به عقب‌نشینی از مرزها می‌کند.  دو نگرش کلی برای بررسی این موضوع موجود دارد، اولین مورد بررسی حقایق است. گاهی اوقات، ما از باختن در یک رابطه می ترسیم، اما این یک تصور مبهم در ذهن ماست، هیچ چیز در محیط  واقعی نشان نمی‌دهد که اگر مرز تعیین کنیم، طرف مقابل ما را ترک خواهد کرد. اضطراب حاصل از ترس‌های غیرواقعی و تصورات یک جانور حیله گر است که گاهی اوقات باعث می شود چیزهایی را ببینیم که وجود ندارند. بنابراین، همیشه مهم است که حقایق را بررسی کنید، سپس به روشی که منطقی است و ارتباط سالم‌تری را پیش‌بینی می‌کند، ادامه دهید. حقایق را بررسی کنید و اگر ممکن است با تعیین حد و مرز مناسب، واقعا رابطه‌یی را از دست بدهید، باید تاکتیک خود را تغییر دهید. من قویاً شما را تشویق می‌کنم که فهرستی از روابط خود و تاثیرات آن‌ها تهیه کنید، ببینید آیا این روابط برای زندگی شما مفید است یا خیر. 

مواقعی وجود دارد که حذف یک رابطه یا حداقل ایجاد فاصله‌ی بیشتر در یک رابطه، بسیار منطقی و کارآمد اس، چرا که آن رابطه محیطی برابر و سالم برای رشد و پیشروی به شما ارئه نمی‌دهد. دومین ترس رایجی که بسیار میشنویم ترس از  احساس گناه است و اکثر مردم از احساس گناه و عذاب وجدان بعد از مرزگذاری با دیگران ابراز نگرانی می‌کنند. درست است که تا زمانی که به تعیین حد و مرز و حمایت از خود عادت نکنید، احساس گناه خواهید داشت. با این حال، گاهی اوقات واکنش اولیه ما به چیزی نادرست است و نباید به آن عمل کنیم. به عنوان مثال، اگر شما در آتش بودید، واکنش اولیه شما ممکن است این باشد که در حال فریاد زدن به اطراف بدوید، اما بدیهی است که دویدن در هنگام آتش گرفتن کار اشتباهی در آن سناریو است، چرا که باعث رسیدن اکسیژن بیشتر به آتش و شعله‌ور شدن بیشتر آن خواهد شد. به همین دلیل است که همه ما یاد گرفتیم در هنگام آتش‌سوزی بهتر است توقف کنیم و غلت بزنیم. احساس گناه زمانی معنا پیدا می کند که شما کار اشتباهی انجام داده باشید. 

اگر من پیش شما آمدم و از شما مقداری پول خواستم و شما آن را ندااشتید یا نخواستید پول مورد نظر را به من بدهید، به من می‌گویید "نه"، آیا کار اشتباهی انجام می‌دهید؟ خیر. دیگران هیچ ادعایی نسبت به حساب بانکی ما ندارندف مگر انکه پولی به ان‌ها بدهکار باشیم. دلیل اصلی احساس گناه شما در این نوع سناریوها، درک شما از واقعیات است. 

احتمالاً یک «باید» بیهوده و ناکارآمد در ذهن شما نسبت به امور ایجاد شده است. برای مثال این یک باید اشتباه است: اگر از دیگری راضی هستید و در ارتباط با او خوشحال هستید، "باید" نیازهای خود را فدای خدمت به دیگران کنید. هر زمان که فکر می کنید کلمه "باید" یا "همیشه" یا "هرگز"، نشانه ای برای بررسی حقایق است، بدانید که در دام سوگیری‌های شناختی افتاده‌اید. .به طور کلی مشاهده می‌کنید که اکثر ترس‌ها و نگرانی‌های ما در مورد حفظ حریم درارتباط، ریشه در تصورات، تابوها و ذهنیات اشتباه دارند، ذهنیاتی که بلاخره جایی باید به اصلاح آن‌ها بپردازیم. تعیین حد و مرز در روابط شما می تواند چالش برانگیز باشد، اما با گذشت زمان، زمانی که در حال اجرای مرزهای سالم هستید و پیامدهای مثبت آن را در زندگی خود مشاهده می کنید، احساس گناه یا ناپدید می شود یا کاهش می یابد زیرا درک شما با انجام رفتارهای سالم تر تغییر می کند.