صبح ساحل ، اقتصادی - این روزها دلم غمگین است، زیرا صدای آرام‌بخش آب که همان نوای امید و زندگیست، اندوهگین به گوش می‌رسد.

باید از بی‌آبی بنویسم، بلایی که می‌تواند مهلک‌تر و خانمان‌سوزتر از هر جنگی باشد.

عاقبتی که معمولاً همه ترجیح می‌دهند درباره‌اش حرفی نزنند.باید از هرمزگانی بنویسم که در شش سطح دسته‌بندی (مرطوب، نرمال، قابل‌تحمل، دارای تنش آبی، دارای تنش آبی شدید، کمبود آب) در دسته کمبود آب قرار دارد...در وضعیت هشدار و آب کافی نبودن برای پاسخ به نیاز منطقه، باید از سد استقلال میناب بنویسم که این روزها حال‌وروز خوشی ندارد، از چهل دشت استان که در وضعیت قرمز قرارگرفته‌اند، از سیاست حفظ معیشت کشاورزان که کمکی به بهبود آنان نکرد و ۸۵% آبی که صرف منابع کشاورزی می‌شود، از یازده شهر هرمزگان باید بنویسم که در شرایط بحرانی قرارگرفته‌اند و پانزده شهر دیگر که در آستانه‌ی این بحران‌اند، از جیره بندی و قطعی‌های مکرر آب در برخی مناطق استان و مردم و مسئولانی که انگار عمق فاجعه را درک نکرده‌اند هنوز...به دنبال مقصر نیستم اما مضطربم و نگران! مثل ماهی کوچکی که متوجه سوراخی در کف تنگش شده و به هر قیمتی که شده دست‌وپا می‌زند که شاید کسی متوجه شود و کمک کند.به‌روزهای گرم سال نزدیک می‌شویم و برای اطلاعات از وضعیت و چگونگی مدیریت آب در این فصل طاقت‌فرسا، سؤال‌هایی را از مسئول آب فاضلاب استان تدارک دیدم...سؤال‌هایی که پاسخی به آن‌ها داده نشد.می‌خواستم بدانم قرار است تا کی این وضع ادامه پیدا کند؟! می‌خواستم صدای باغداران زحمتکش شهرستان میناب باشم که باگذشت بیش از پانزده سال همچنان منتظر تحقق آبِ خود از سد استقلال و چاه‌های حفرشده در دشت میناب هستند، در رابطه بافرهنگ‌سازی‌هایی که در استان انجام نشد و یا اگر هم شد آن‌قدر واضح و جدی نبودند، از تکمیل پروژه‌های آب‌رسانی بازسازی و نوسازی شبکه‌های انتقال آب، از وعده‌ووعیدها، از آینده نامعلوم مردم شرق هرمزگان که از بی‌آبی می‌سوزند درحالی‌که کنار آب به سر می‌برند، سؤال داشتم.ابتدا مسئولین سؤالات را بی‌اساس پاسخ دادند و بعد در میان آن‌ها دست به‌گزینش زدند و باقی را به نهاد دیگر واگذار کردند و اکنون‌که نزدیک به چهار هفته می‌گذرد که همان‌ها را هم جوابی ندادند.1- سرانه آب در ۲۰ سال آینده به چه عددی (بازه احتمالی) خواهد رسید؟2- برای بحرانی نشدن وضعیت آب در استان، مصرف آب کشاورزی باید به زیر چه عددی برسد؟3- اگر مصرف آب کشاورزی به آن حد، کاهش پیدا کند، اثر آن روی اشتغال این بخش، مهاجرت جمعیت به شهرها و تولید غذا و امنیت غذایی در استان چیست؟4- نتیجه پروژه تولید آب شیرین منطقه (توسط دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن) چه شد؟ آیا این پروژه ادامه دارد؟5- با توجه به نزدیک شدن به ماه‌های گرم سال در استان، آیا راهکار جیره‌بندی یا قطع و افت فشار آب است؟6- با توجه به حساس بودن این قضیه و نداشتن اطلاعات کافی مردم، چه اقداماتی درزمینه فرهنگ‌سازی مصرف آب انجام شد؟7- تا چه حد سدسازی‌های انجام‌شده در استان را منطقی می‌دانید؟ آیا جنبه اقتصادی دارد؟این روزها، روزهای سختی برای مردمان خلیج همیشه فارس است، برخی روستاهای این استان در طول هفته تنها یک روز آب آشامیدنی لوله‌کشی دارند و برخی روستاها ماهی یک‌بار که گاهی این رقم تا شش ماه یک‌بار هم افزایش پیدا می‌کند که این‌یک فاجعه است.

اما در کنار آینده نامعلوم نسل‌های بعدمان و خشک‌سالی و عوامل طبیعی که موجب بی‌آبی شده، بی‌تدبیری‌ها و وعده وعیدهای مسئولین هم درد تشنگی مردم هرمزگان را دوچندان کرده است.