وقتی نام بندر را می‌شنویم ناخودآگاه امواج خروشان دریا، نغمه مرغان دریایی، نوای ناخدا و جاشوان و هر آنچه به دریا وابستگی دارد، در ذهن تداعی می‌شود. دریایی که خیلی از مردم آرزوی پابرهنه بر روی شن و ماسه‌های آن قدم بزنند و از دوستی با دریا لذت ببرند. فراموش نکنیم قدم زدن در شن‌های ماسه‌ای سواحل بسیاری از امراض روحی و روانی را از بین می‌برد. مردمان ساحل‌نشین جنوب به‌ویژه اهالی بندرعباس اعتقاددارند که آب‌تنی در دریای شور در روزهای چهارشنبه هرگونه نحسی را از انسان دور می‌سازد. تنها تفریح و سرگرمی مردم استان و به‌ویژه بندرعباسی‌ها قدم زدن در ساحل به همراه بازی کودکان با ماسه‌های ساحل است.

درحالی‌که در مناطق دیگر کشور، کوه خواری، جنگل خواری و زمین‌خواری رواج دارد در مناطق ساحلی همیشه با پدیده دریا خواری مواجه بوده‌اند. امروز این پدیده مخرب بلای جان ساحل و دریا در استان هرمزگان و شهر بندرعباس شده است. در دریا خواری عده‌ای به‌صورت غیرقانونی بخشی از یک ساحل را می‌گیرند، ده‌ها کامیون خا ک در دریا می‌ریزند و آن را خشک می‌کنند تا بتوانند ساخت‌وساز انجام دهند.نزدیک به 6 دهه قبل یعنی در دهه ۴۰، قانونی برای حفاظت از دریا تحت عنوان «حریم ۶۰ متری دریا» مصوب شد که مطابق آن ساخت‌وسازها باید حریم ۶۰ متر که بالاترین نقطه مد آب است، رعایت شود. برابر قانون، 60 متر از حریم دریا باید آزاد باشد، اما درصد بسیار زیادی از حریم سواحل بندرعباس تصرف‌شده است.

اصل‏ ۵۰ قانون اساسی نیز می‌گوید: در جمهوری‏ اسلامی‏، حفاظت‏ محیط‌زیست‏ که‏ نسل‏ امروز و نسل‌های‏ بعد باید در آن‏ حیات‏ اجتماعی‏ رو به‏ رشدی‏ داشته‏ باشند، وظیفه‏ عمومی‏ تلقی‏ می‌‏شود؛ ازاین‌رو فعالیت‌های‏ اقتصادی‏ و غیر آن‌که‏ با آلودگی‏ محیط‌زیست‏ یا تخریب‏ غیرقابل‌جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پیدا کند، ممنوع‏ است‏؛ اما متأسفانه این قانون همچون قانون‌های بسیاری روی توجهی به آن نمی‌شود و در مقام اجرا، هنوز حساسیت‌های لازم در این زمینه به وجود نیامده است.برخورد با پدیده زمین‌خواری، ضعف نظارت‌ها درزمینهٔ دریا خواری و جنگل خواری و کوه خواری وجود دارد، اما به نظر می‌رسد مشکل اصلی ضعف در نظارت و رصد کردن ساخت‌وساز بی‌رویه است که دولت و سازمان‌های مربوطه باید توجه جدی به این معضل داشته باشند. طی سال‌های اخیر برخی اداره‌ها یا اشخاص ساحل دریا در بندرعباس را تصرف کرده‌اند.

داستان دست‌کاری ساحل بندرعباس داستان امروز و دیروز نیست تا دریا بوده موضوع دریا خواری نیز وجود داشته اما در سال‌های اخیر به‌روشنی قابل‌لمس است. دست‌اندازی به ساحل بندرعباس به بهانه توسعه فرصتی برای سودجویان به وجود آورده تا با دور زدن قانون به اهداف خود که ساخت‌وسازهای غیرمجاز بوده برسند. دریای هرمزگان، از ساحل خلیج‌فارس تا دریای عمان محل تاخت‌وتاز سودجویانی است که جز به سود خود به هیچ‌چیز دیگری فکر نمی‌کنند. به نظر می‌رسد در این سال‌ها، مسئولان مربوطه برای برخورد با افرادی که به ساحل و دریا تعرض می‌کنند، برنامه قوی ندارند. به‌راستی‌که در این استان عده‌ای با دور زدن قانون حریم دریا را نادیده می‌گیرند و ساحل بکر را نابود می‌کنند.

این در حالی است که دو روز پیش مدیرعامل سازمان بندرها و دریانوردی گفته ساخت‌وساز بدون مجوز در سواحل کشور ممنوع است. وی همچنین تأکید کرده نباید نابسامانی و ساخت‌وساز فاقد مجوز در سواحل کشور ایجاد شود. باید به این مسئول گفت این درست که سرمایه‌گذاری در مناطق کم‌تر برخوردار در سواحل جنوبی، ضمن اینکه مولد و اشتغال‌زا بوده، سبب تحول جدی در این مناطق می‌شود؛ اما نباید به قیمت از بین رفتن ساحل و خشک‌کردن دریا باشد.

به‌هرحال آنچه در سواحل شمال و جنوب کشور می‌گذرد حکایت از اتفاقات ریزودرشت دارد که جز آسیب دیدن منافع مردم و پرشان جیب سود جویان ره‌آوردی نخواهد داشت. به‌راستی مسئولان و دستگاه‌های نظارتی چگونه برای اعاده حق‌وحقوق مردم هرمزگان و بازپس‌گیری ساحل، سودجویان را در دریای قانون غرق خواهند کرد.