«مهم نیست چه روزی یا چه ماهی از سال است، غیر ممکن است به روزنامه نگاهی بیاندازید بی آن که در هر خط به ترسناکترین رد پاها از ضلالت بشری برنخورید...هر روزنامهای، از اولین خط تا به آخر چیزی نیست جز سلسلهای از ترسها، جنگها، جنایات، دزدیها، هرزگیها و شکنجههاف چیزی که حاصل ملکردهای شیطانی سردمداران، ملل و مردم است؛ یک یاشی کامل برای ÷یش بردن قساوت جهانی! و با این پیشغذای نفرتانگیز، هر شهروندی روزانه صبحانهاش را فرو میدهد». اینها سرهایی از کتاب «تماشای رنج دیگران» از سوزان سانتاگ است. سانتاگ نظریه پرداز، نویسنده و فعال سیاسی معاصر بود، که بضی او را تحلیلگر رنج و زیبایی مینامند. او به شکلی وسیع در آثار خود به تعریف و بازتعریف موضوات جنجال برانگیزی مانند جنگ، هنر، خشونت، مصرفگرایی، ادبیات و غیره میپرداخت. اما مسالهای که او را از سایر نویسندگان جدا میکند، صداقت و آگاهی او در مواجهه با خود و جهان اطراف است. او دربارهی حقیقت مینویسند: « حقیقت همیشه چیزی است که گفته میشود، نه چیزی که میدانیم. اگر گفتن و نوشتن وجود نداشت، هیچ حقیقتی دربارهی هیچچیز نبود. فقط چیزی بود که بود». کتاب تاثیرگذار تماشای رنج دیگران، آخرین کتابی بود که در سال 2003 از سوزان سانتاگ به چاپ رسید. نویسنده در این اثر مجموعهای از سوالات هراسانگیز را مطرح میکندک هدف از نشان دادن خشونتها و بیرحمیهای جنگ چیست؟ تصویر رنج دیگران در رسانهها چگونه بر ما تاثیر میگذارد؟ آیا به تصویر کشیدن این بیرحمیها، خشونت را برای ما عادی میسازد؟ سانتاگ از دلسوزی بیزار است و ترحم را حسیسست و نابجا میداند که تنها زمانی به درد میخورد که تبدیل به حرکت شود. چیزی که احساسات را جریحهدار میکند، پیغامی است که منتقل شده و باید کاری برایش انجام داد. اگر فکر کنیم کاری از دست ما و آنها ساخته نیست؛ این ما و آنها چه کسانی هستند: مای امن و آنهای رتجکش؟ امنیت با خودش بیتفاوتی میآورد و عدم کنش احساسات را کرخت میکند. سوزان سانتاگ در این کتاب به عکسهای وحشتناک و متعددی اشاره میکند میکند که در هنگام جنگ از غیرنظامیان یا حتی نظامیان گرفته شده و احساسات آدمی را به سرعت جریحه دارد میکنند. با این که عکس یکی از مستندترین سندها محسوب میشود، اما سانتاگ اشاره میکند که چطور میشود آنها تحرف شوند تا حقیقت را وارونه به نمایش بگذارند. فرهگگ رسانه محور کنونی، بر تصاویر قساوت و رنج متمرکز است و خشونت همچنان از پرفروشترین اخبار جهان است. در واق در چنین چهانی عکسهای هولانگیزتر نیروی محرکهی نهادهای عکاسی و بخشی از روند ادی فرهنگهاست که هول و هراس در آن، به انگیزهبخشترین عامل برای مصرفگرایی و منبعی ارزشمند تبدیل شده است.کتاب تماشای رنج دیگران اثر کم حجم و ارزشمندی است که میتواند بسیاری از حقایقی که تا کنون بدیهی انگاشتهایم را زیر و رو کند.