به گزارش صبح ساحل، صبح امروز در مراسمی با حضور احسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی، جواد اوجی، وزیر نفت و همچنین مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران و مدیرعامل بورس انرژی نشست معرفی معاملات گواهی سپرده نفت‌خام و میعانات گازی برگزار و اعلام شد معاملات آن از فردا (دوشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۱)‌ آغاز می‌شود.

«محسن خجسته‌مهر»، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران پیش‌تر در این باره گفته بود: این طرح همسو با اقتصاد مقاومتی و مردمی‌سازی اقتصاد است و به تنوع روش‌های فروش در شرکت ملی نفت ایران کمک می‌کند.

بر اساس این گزارش، گواهی سپرده نفت خام یک ابزار استاندارد برای معاملات این حامل انرژی به‌شمار می‌رود. این گواهی نوعی اوراق بهادار و نشان‌دهنده مالکیت دارنده آن بر مقدار معینی از نفت خام موجود در مخازن متعلق به شرکت ملی نفت ایران است و پشتوانه آن قبض انبار استانداردی است که توسط انبارهای مورد تایید بورس صادر می‌شود. این گواهی یک طبقه جدید دارایی برای مشارکت اشخاص حقیقی و حقوقی در معاملات حامل‌های انرژی در بستر شفاف بورس است.

به‌منظور تشویق متقاضیان نفت خام و میعانات گازی به ورود به معاملات گواهی سپرده، تخفیفاتی از سوی شرکت ملی نفت ایران در زمان تحویل فیزیکی و معافیت از پرداخت هزینه انبارداری تا ۱۸ ماه و اولویت در تحویل نسبت به خریداران خارج از بورس در نظر گرفته شده است.

پس از خرید، همه دارندگان این گواهی‌ها که طبق شرایط اعلامی شرکت ملی نفت در اطلاعیه گشایش انبار استاندارد تحویل را دارند می‌توانند درخواست تحویل نفت خام و میعانات گازی را ارائه کنند و محموله خود را تحویل بگیرند.

اشخاص حقوقی به شکل مستقیم می‌توانند برای خرید اقدام کنند و اشخاص حقیقی نیز تنها از طریق شرکت‌های سبدگردان می‌توانند خرید داشته باشند.

فرق گواهی سپرده نفت با طرح گشایش نفتی چیست؟

تفاوت نخست گواهی سپرده نفت با طرح گشایش نفتی که در دولت دوازدهم مطرح شد این است که گواهی سپرده نفت یک ابزار استاندارد و شفاف برای فروش است که به پشتوانه نفت موجود در مخازن یا انبارهای شرکت ملی نفت منتشر شده و به صورت فروش قطعی نفت بوده و سررسید ندارد، در حالی که اوراق سلف موازی استاندارد بر مبنای عقد سلف منتشر شده و برای تامین مالی پروژها در چارچوب پیش فروش نفت در سررسید مشخصی در آینده انجام می‌شود. اوراق سلف جز ابزارهای تامین مالی محسوب شده و سبب ایجاد تعهدات برای ناشر آن می‌شود که حجم و میزان انتشار آن می‌تواند تبعاتی را برای ایفای تعهدات در آینده داشته باشد اما در گواهی سپرده، ناشر (انباردار) ضامن تحویل کالا طبق شرایط اعلامی است.

 تضمین تحویل دارایی پایه را به‌عنوان دومین تفاوت عمده گواهی سپرده نفت خام با اوراق سلف نفتی است. گواهی سپرده نفت خام طبق شرایطی که در اطلاعیه گشایش انبار منتشر می‌شود منجر به تحویل شده و اشخاصی که به میزان معینی از گواهی‌ها را در اختیار داشته باشند، درخواست تحویل خود را به شرکت ملی نفت ارائه و نسبت به تحویل اقدام می‌کنند، همچنین شرکت ملی نفت ایران این قابلیت را هم ایجاد کرده برای سایر اشخاصی که توانایی تحویل ندارند در قالب ایجاد کنسرسیومی این شرکت به وکالت از دارندگان گواهی فرآیند تحویل را انجام دهد و برای این ابزار مالی امکان تسویه نقدی وجود ندارد اما در قراردادهای سلف موازی استاندارد امکان اعمال اختیار خرید یا فروش و تسویه بر مبنای نرخ اختیار دیده شده است.

سومین تفاوت این است که عمده خریداران قرارداهای سلف موازی استاندارد نهادهای مالی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های تامین سرمایه هستند اما در گواهی سپرده فعالان حوزه نفت و فرآورده‌های نفتی و سرمایه‌گذاران بازارهای مالی حضور دارند. همچنین تفاوت دیگر این است که در طرح قبلی قرار بود حداقلی از سود برای خریداران اوراق تضمین شود. اما گواهی چنین نیست و سرمایه‌گذاران با توجه به قیمت‌های نفت خام می توانند به صورت روزانه نسبت به خرید یا فروش گواهی‌ها تصمیم‌گیری کند.

منبع: ایسنا/ ایرنا