نوجوانان در جامعه به عنوان گروهی آسیب‌پذیر و حساس تلقی می‌شوند. آن‌ها به دلیل عبور از کودکی و ورود به دنیای بزرگسالی احتمالا تضادها و تنش‌های بسیاری را هم به صورت درونی و هم به صورت درگیری‌ با والدین و جامعه تجربه می‌کنند. این فشارها ممکن است به افسردگی و سایر اختلالات در حیطه‌ی سلامت روان منجر شود، اما تشخیص این اختلالات برای والدین، مراقبان و اطرافیان می‌تواند بسیار مشکل باشد و مدت‌ها به صورت نهفته در نوجوان وجود داشته باشد. این در حالی است که تشخیص زودهنگام افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان برای حفظ زندگی، رفاه و سلامت عمومی نوجوان بسیار حیاتی و مهم است، بنابراین والدین باید بر علایم و نشانه‌های نوجوان خود واقف باشند.  افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات دوران نوجوانی است، اما علائم آن با افسردگی در دوران بزرگسالی متفاوت است، به همین دلیل هم از چشم والدین پنهان می‌ماند. افسردگی به طور کلی به صورت بی‌لذتی، از دست دادن انگیزه و احساس غم مداوم تجربه می‌شود. اما در نوجوانان می‌تواند خود را به صورت تحریک‌پذیری و عصبانیت شدید نشان دهد. والدین نوجوانانی که افسردگی را تجربه می‌کنند عموما  از طغیان مکرر خشم، مشکل در کنترل احساسات، عصبانی شدن‌های شدید و بسیار و در بعضی موارد تهدید یا اقدام به خودکشی فرزندشان شاکی هستند، اما گمان نمی‌کنند که تمام این‌ها ناشی از افسردگی نوجوان باشد. دکتر لیویا فریر روانشناس بالینی، در مقاله‌ی خود در ژورنال روانشناسی امروز، شکایت‌های جسمی مکرر مانند سردرد و معده درد را نیز نشانی از افسردگی در نوجوانان می‌داند و اشاره می‌کند که کناره‌گیری از دوستان و خانواده و همچنین کاهش عملکرد تحصیلی از نشانه‌های بارز افسردگی در نوجوانان است. دکتر فریر می‌نویسد:« نوجوانی در حال حاضر دوره‌ای پر از تغییرات و چالش‌ها است و هنگامی که افسردگی وارد این میدان می‌شود، می‌تواند احساس غم، ناامیدی و انزوا را تشدید کند. به همین دلیل نقش والدین در تشخیص زودهنگام افسردگی نوجوان و ارائه‌ی حمایت، درک و استراتژی‌های موثر برای عبور از این بحران بسیار اساسی و مهم است. بنابراین والدین باید زمانی را برای آموزش خود در حیطه‌ی افسردگی نوجوان و شناسایی علائم آن در نظر بگیرند ». او به والدین توصیه می‌کند تا فضایی امن، بدون سرزنش و بدون قضاوت برای نوجوان مهیّا کنند تا فرزندشان بتواند صادقانه و بدون نگرانی، احساسات خود را بیان کند. والدین بهتر است نوجوان را تشویق کنند تا روابط مثبت و حمایتی خود را با دوستان و اعضای خانواده حفظ کند، چرا که حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در مدیریت و بهبود افسردگی داشته باشد. در این میان مراجعه به متخصص و تدارک دیدن برنامه‌ی درمان روانشناختی باید به صورت منظم پیگیری شود و عقیده‌ی خود نوجوان هم در انتخاب درمانگر و برنامه‌ی درمانی مد نظر قرار گیرد.