هر بار که قصد نوشتن یادداشتی درباره مشکلات استان هرمزگان میکنم، به یاد بیت معروفی از سعدی میافتم که میگوید: «بس در طلبت کوشش بیفایده کردم/ چون طفل دوان در پی گنجشک پریده» با این که میدانم بیفایده است؛ اما نمیدانم چرا مینویسم؟!
کشور اندونزی که سالها از زخمهای عمیق یوغ استعمار، حکومتهای دیکتاتوری دست نشانده، خشونتهای پسا استعماری، فقر عمومی و مشکلاتی از این دست رنج می برد، هم اینک و البته در پی روندی مستمر و پیوسته در حال تبدیل شدن به الگوی موفق رشد و پیشرفت اقتصادی و همینطور دمکراتیزه شدن است.
لیرضا منادی سفیدان رئیس کمیسیون آموزش،تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی از نمایندگانی بود که برای تصویب طرح رتبه بندی فرهنگیان در مجلس تلاش زیادی کرد و یکی از نمایندگانی بود که جامعه ی فرهنگی و بازنشستگان کشوری و لشکری برای تصویب طرح همسان سازی حقوق بازنشستگان به او امید داشتند اما طی هفته ی گذشته کلیپی از رفتار زننده و عجیب ایشان در دیدار با گروهی از معلمان و بازنشستگان خوزستانی که برای حل پاره ای از مشکلات خود با ایشان دیدار و گفتگو داشتند در فضای مجازی منتشر شد که رسم و رسوم و آداب معاشرت و مردم داری را که از ویژگی های فرهنگ ایرانی و اسلامی ما است رعایت نکرد و موجبات تکدر خاطر مهمانان خود و افکار عمومی و فرهنگیان که خود،معلمان اخلاق و ادب فرزندان این سرزمین هستند را فراهم آورده و با این رفتارش، ناگهان جایگاهش در افکار عمومی از عرش به فرش رسید.
تقویم ورق خورد و رسیدیم بهروز خبرنگار، روزی برای اقشاری که شاید در این شرایط کنونی، تنگناها و فشار اقتصادی، با مشکلات عدیدهای دست وپنجه نرم میکنند اما دغدغه و هموغمشان روایتگری و اطلاعرسانی برای رفع مشکلات جامعه است و اهتمام تزریق امیدهای زندگی برای همنوعان خود. افرادی که در کشاکش بحرانها و چالشها از کرونا، سیل و زلزله تا حوادث غیرطبیعی و تحریمها پایکار هستند و برای تهیه خبر و گزارش دل به حادثه میسپارند. اشخاصی که بر اساس سبک و سیاق حرفهشان، دنیا را بیشتر از منظر خبر میبینند از قاب رویدادها و حوادث...
«سعیدمحمد»، مشاور رییسجمهور و دبیر شورای عالی مناطق آزاد کشور به همراه «افشار فتحالهی»، رییس هیات مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد قشم چند روز پیش در سفر به جزیره هرمز و شهرستان بشاگرد در جریان مشکلات مردم این مناطق در حوزه های مختلف اقتصادی، کارآفرینی و اشتغال قرار گرفتند.
یکم ماه مه، مصادف با یازدهم اردیبهشت روز جهانی کارگر است. خالی از لطف نیست که تلاقی شرایط کار و وضعیت سلامت روان را در این روز به عرصهی خوانش بکشیم و ببینیم چطور شرایط کار و وضعیت اقتصادی بر وضعیت روانی کارگران تاثیر مستقیم و مضاغف دارد. لوسین سیو، فیلسوف معاصر مینویسد:« تبدیل تضادهای اقتصادی، به مشکلات روانشناختی یکی از حقههای متعارف ایدئولوژی سرمایهداری است.»
انتخابات نخستین دوره ی شوراهای اسلامی شهر و روستا در سال ۱۳۷۷ برگزار و در نهم اردیبهشت ۷۸ شوراها رسما آغاز به کار کردند.این نهاد بعنوان نهادی نوپا برای اهمیت دادن نقش مردم در ساختار تصمیم گیری و برای حل مشكلات محلی ایجاد شد اما شوراها با مشکلات و چالش های جدی در رسیدن به این اهداف مواجه شده اند و از اختیاراتی که میتوانند بهره مند شوند محروم هستند.
برخی از اعضای شورای شهر در هفتههای اخیر پرچم انتقاد از شهردار بندرعباس را برافراشتهاند. شهرداری که خودشان با راهاندازی شو دو روزهی بررسی گزینهها با حداکثر آرا انتخاب کردند. شورای ششمیها در دفاع از انتخابشان از جهادی، انقلابی، فسادستیز و جوان بودن شهردار گفتند و اظهار کردند که این انتخاب پس از سلسله نشستها و بررسی برنامهی گزینهها، نهایی شده است.
پس ازگذشت سه ماه از روی کار آمدن دولت سیزدهم و علیرغم وعده های داده شده ،نه تنها کالایی ارزان نشده بلکه گرانی افسارگسیخته هم ترمز بریده است، به طوری که روز به روزهم سفره قشری ازمردم به ویژه کار گران و مستمندان کوچک و کوچک تر می شود.
سفر اخیر اعضای کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی به بندرعباس فرصت مغتنمی بود تا با مشکلات ریز ودرشت استان هرمزگان در بخش دریایی و بندری آشنا شوند. می توان بازدید از پروژه های بندری وآشنایی با ظرفیت ها و پتانسیل های هرمزگان در بخش حمل و نقل دریایی و گردشگری را از جمله نکات مهم حضور اعضای کمیسیون عمران مجلس به بندرعباس دانست.
تزریق واکسن کرونا و صدور کارت های دستی و الکترونیکی آن، برای عدهای از مردم مشکلاتی را به همراه داشته است. هرگز آن صفهای طولانی و چند ساعته برای تزریق دوز اول و دوم و سختیهایی را که مردم و به ویژه سالمندان متحمل شدند، فراموش نخواهیم کرد. درآن گرمای بیسابقهی تابستان، شلوغی صف و کمبود واکسن، بسیاری از مردم به بیماری کرونا مبتلا شدند، اما آنچه این روزها بسیاری از شهروندان را نگران کرده، صدور کارتهای الکترونیکی تزریق واکسن کروناست.
کشور ما در سالهای اخیر به دلیل تحریمهای ناعادلانهی آمریکا، اوضاع اقتصادی بسیار سختی را تحمل کرده است. آمارها گویای همه چیز است. تورم و گرانی جامعه را به دو بخش تقسیم کرده؛ داراها وندارها. بعضی از مردم آنقدر پول دارند که نمیدانند چگونه خرج کنند و بخش بزرگی از جامعه قدرت خریدشان بسیار کاهش یافته و سفرهی آنها هرروز کوچک و کوچکتر میشود. این روزها خبرهایی همچون حذف موادغذایی از گوشت گرفته تا میوه، به اخباری بسیار عادی تبدیل شده و اوضاع جامعه به قدری نگران کننده است که حتی کارشناسان دربارهی احتمال مواجه شدن جامعه با سوءتغذیه و بروز مشکلات مربوط به سلامتی مردم به ویژه کودکان و دانشآموزان هشدار دادهاند.
یکی از قوانین مشهور در شهرسازی، ماده ۱۰۰ شهرداری است که اجرای آن مشکلات زیادی بر ساختوساز فنی ساختمان ایجاد نموده و رفع این مشکل، باعث جلوگیری از به هدر رفتن سرمایههای ملی کشور میشود.