دومین ماه از سال تحصیلی جدید در حال سپری شدن است و همچنان میهمان ناخواندهای که قریب به دو سال است باعث تعطیلی مدارس شده، در آستانهی فاجعهای دیگر در پیک ششم یکهتازی میکند. لذت یادگیری و قرار گرفتن در پشت نیمکتهای چوبی را هیچ دانشآموزی از پشت قاب شیشهای فضای مجازی درک نمیکند. دوشادوش همکلاسیها زنگ تفریح را دویدن، تزئین کلاسهای درس در مناسبتهای گوناگون، صفهای صبحگاهی و همهمهی جشنهای به یادماندنی، خصوصا روزی بهنام دانشآموز که این روزها تبدیل به سکوتی دلگیر شده است و در نهایت حقِ زایل شدهای که از آنان در این برهه از تاریخ یقینا به ثبت خواهد رسید. 13 آبان روزی به اسم دانشآموز و یادی از الگوی فهمیدهی کوچکی است که قریب به پنج دهه از شهادتش میگذرد. روایتی تاریخی که کودکی دانشآموز، به دلایل موجود آن وقتِ جامعه، یارای ادامه تحصیل را از دست داد. سالها از جنگ و مقاومت در برابر بیگانگان می گذرد اما دلآشوبگی مادران برای فرزندانشان مسئلهای غیرقابل تغییر است. اکنون دغدغهی والدین به شکلی دیگر در حال تکرار شدن است. نگرانی از بابت سلامت فرزندانشان در آستانهی بازگشایی مدارس، خطر پیک ششم کرونا و جمعیتی متشکل از دانشآموزان و والدین که اکثر قریب به اتفاق آنان همچنان آموزش مجازی را ترجیح میدهند.
تصمیم مسئولان و الگوی بازگشایی
طبق گفتههای
سخنگوی وزارت آموزش و پرورش، مدارسی که کمتر از 60 نفر جمعیت داشته باشند و مدارس روستایی و عشایری که کلاسهای کمتر از ۳۰ نفر دانش آموز دارند، منوط به سرعت واکسیناسیون جامعه ملزم به بازگشایی در نیمه اول آبان ماه هستند. این در حالی است که طبق گزارشات واصله از مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، تمام مدارس با رعایت پروتکلهای بهداشتی در نیمه دوم آبان ماه بازگشایی میشوند. مدارس بر اساس الگوی بازگشایی گروهبندی خواهند شد و پس از اخذ مجوز فعالیت آموزشی خود را آغاز خواهند کرد. اما سوالی که در این بین مطرح میشود این است که با توجه به آمار بالای دانشآموزی و واکسینه نشدن حتی نیمی از جمعیت کشور، چه لزومی به خطر کردن و ریسک بالای بیماری در بین دانش آموزان خصوصا در گروههای پایه وجود دارد؟ با توجه به سرعت انتقال ویروس کرونا در بین کودکان و ناتوانی آنان در رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی، آیا تحصیل بر جان کودک ارجحیت دارد؟ تاکنون طبق اعلام آمار منتشر شده از سوی کمیته علمی مقابله با کرونا در ایران، چیزی حدود ۳۳ درصد افراد دوز دوم واکسن را دریافت کردهاند که رقم مناسبی برای کنترل گردش ویروس نیست و باید درصد بالاتری از جامعه دوز دوم را دریافت کنند.
سلامت دانش آموزان و کادر آموزش
با توجه به وضعیت کنونی
واکسیناسیون دانشآموزان و کادر آموزشی که ناگزیر به ارتباط نزدیک با دانش آموزان هستند، نگرانی اکثر والدین از حضور فرزندانشان دغدغهای است که آنها را در شرایط تصمیمگیری قرار داده است. با توجه به رضایت ندادن برخی از والدین برای دریافت واکسن فرزندانشان و اینکه هنوز اطمینان خاطری که باید را ندارند، تعداد زیادی از قشر محصل در برابر این بیماری مصون نشدهاند. هرچند با وجود واکسنهای دریافتی باز هم امکان ابتلا به بیماری وجود دارد. همانگونه که در پیگیری اخبار روز مطلع شدیم، طی روزهای گذشته، تعداد شهرها با وضعیت قرمز در نقشهی کرونایی کشور بیشتر شده و این نشان دهندهی افزایش موارد ابتلا به کرونا و بستری در بیمارستانها است. در چنین شرایطی تلاش مسئولان امر برای بازگشایی مدارس نیز همچنان به قوت خود باقی است. چه بهتر که مسئولان تمام تلاششان را برای واکسیناسیون سریع جامعه بکار ببندند تا شاید آن زمان بتوان تصمیم بهتر و عاقلانهتری نسبت به بازگشایی مدارس اتخاذ شود.
زنگ خطر
طبق گزارشهای رسانهای، واکسیناسیون کودکان در مرحله مطالعات است و هنوز در دنیا تاییدیه قطعی ندارد. با توجه به عادی انگاری گروهی از جامعه و کنار آمدن با کرونا به عنوان جزئی از زندگی روزمره، میزان رعایت پروتکلهای بهداشتی نیز روند نزولی داشته است. دید و بازدیدها، مسافرتهای غیرضروری، شلوغی معابر و مراکز خرید گواهی بر این مدعاست. گرچه آموزش غیرحضوری فرزندان باعث بوجود آمدن نگرانی از افت تحصیل والدین شده است اما بازگشایی مدارس در شرایط حال حاضر زنگ خطری جدی برای تمام آحاد جامعه خواهد بود. طبق گفتههای معاون درمان وزارت بهداشت، مدارس باید به شکلی معقول و با برنامهریزیهای همهجانبه بازگشایی شوند. این تصمیم باید به گونه ای اجرا شود که دانشآموزان بتوانند از مدارس استفاده کنند و در عین حال زنجیره بیماری کرونا نیز قطع شود.
تکمیل واکسیناسیون کادر آموزش
آمارهای رسمی واکسینه شدن جمعیت بالای ۷۰ درصد معلمان را نشان میدهد و این ارمغان را به دنبال داشته است که واکسیناسیون معلمان به نتایج خوبی رسیده اما به تنهایی نمیتواند مجوز بازگشایی مدارس را صادر کند. شرایط جامعه به گونهای است که نباید هیچ معلمی تزریق واکسن را به تعویق اندازد. این نیاز مختص دانش آموزان واجد شرایط سنی لازم نیز میباشد. نگرانی والدین از سلامت کودکان امری طبیعی است که بر هیچ کس پوشیده نیست؛ اما حبس آنان در آپارتمانهای کوچک و دوری از همسالان و فضای آموزشی نیز تبعات جبرانناپذیر روحی و روانی بسیاری را در پی دارد که بیشک آثار آن در سالهای بعد رخ نمایی خواهد کرد. بهخصوص کودکانی که تاکنون تجربهی آموزش حضوری و قرار گرفتن در کلاس درس را نداشتهاند. تعاملات اجتماعی نیز جزئی از آموزش فرزندان است که به اندازهی آموزشهای علمی باید مورد پیگیری و اهمیت قرار داده شود. چه بسا کودکانی که در درجات بالای علمی، موفق به کسب رتبههای طراز اول میشوند اما از درک موضوعات روز جامعه یا برقراری ارتباط کلامی فاقد استرس و نگرانی، عاجز میمانند. امید است با تدبیر و آگاهی و تصمیم به موقع جهت بازگشایی مدارس، کودکان سرزمینمان هر چه سریع تر در زمانی مناسب به تحصیل در کلاسهای درس قرار گیرند و مناسبتی مثل امروز را در کنار هم جشن بگیرند.
روزنامه صبح ساحل