لا یُحِبُّ ٱللَّهُ ٱلجَهرَ بِٱلسُّوءِ مِنَ ٱلقَولِ إِلَّا مَن ظُلِمَ وَكَانَ ٱللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا

الله بانگ برداشتن به سخنان ناروا را دوست ندارد، مگر (از جانب) آن کس که مورد ستم واقع شده باشد، و الله شنوایی داناست.

       

فرهنگ غنی اسلام،ظلم ،نابرابری و عدم مساوات را در هرشکل و اندازه ای و از سوی هر کسی و بر هر کسی بر نمی تابد.خداوند تنها به مظلوم اجازه داده است که فریاد بزند و ظلمی که بر او وارد شده با هر زبان و لحنی به گوش همه برساند و چه کسی مظلوم تر از بازنشستگان که عمر مفید خود را تمام و کمال در طبق اخلاص گذاشته و بدون هیچ دریغی آن را وقف خدمت به جامعه و کشور خود کرده اند.

راستی آیا پاداش چنین افرادی جز این است که در اوان پیری و از کار افتادگی با خیالی آسوده و به دور از دغدغه معاش و معیشت در کنار فرزندان و نوه ها و نتیجه های خود زندگی را با عزت نفس و سربلندی و خوشی بگذرانند.

آیا اکنون جز این است که بازنشستگان عزیز بواسطه ی پایین بودن حقوق و ناکافی بودن درآمد،شرمنده فرزندان و خانواده‌ی خود هستند و روزگار تلخی را می گذرانند؟

انسانهای نجیبی که عزت نفسشان شاید اجازه‌ی بیان مشکلات و سختی های معیشت را به آنها ندهد و چون عمری با نجابت همراه با قناعت سپری کرده اند، متانت و وقار آنها مانع فریادشان شده است و به این امید که شاید عدم تناسب بین درآمد و مخارج زندگی که چون روز روشن است و از بدیهیات روزگار بوده و برای درک و فهم آن نیازی به هیچ تیز بینی و تیز هوشی نیست، مسئولین محترم بینند و برای رفع آن اقدام عاجل انجام دهند. ولی روزگاران بر بازنشستگان به سختی و به کندی و بر مسئولین به تندی باد و آسانی میگذرد و کسی اشکهای پنهان و رنجهای بی پایان و فریادهای بی صدای بازنشستگان را نمی بیند و نمی شنود.

هر چند متناسب سازی حقوق بازنشستگان و شاغلین با هدف برقراری عدالت و رفع تبعیض در راستای تکلیف قانونی دولت در ماده ۳۰ قانون برنامه ششم توسعه(۱۴۰۰-۱۳۹۶)و قوانین بودجه سنواتی طی آن سالها موجب افزايش پايه حقوقی بازنشستگان گردید، لیکن بنا به درخواست تشکل‌های بازنشستگی مبنی بر تنظيم لایحه دائمی‌شدن متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلین، دولت دوازدهم این لایحه را در یک فرآیند کارشناسی و با همکاری مجدانه نمايندگان تشکل‌های بازنشستگان لشکری، کشوری و تامین اجتماعی تهیه و به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد.

با وجود پيش بينی اعتبار در بودجه سال ١4٠١ كه در استمرار قوانين بودجه سال ١4٠٠ و با افزايش ١٠ درصدی نسبت به ان صورت گرفته بود ، دولت سيزدهم در يك اقدام غير منتظره نسبت به استرداد آن از مجلس و بدون اعتراض گسترده و باز دارنده‌ی نمايندگان مجلس اقدام نمود.

اکنون نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید رسالت خود را در برآورده کردن خواسته ی برحق بازنشستگان به خوبی ایفا کنند و با عزمی راسخ به ندای حقه این عزیزان لبیک گفته و با یک حرکت و اقدام تاریخی با تصویب همسان سازی حقوق بازنشستگان و شاغلین در برنامه هفتم توسعه گامی بزرگ جهت حل مشکل معیشت این عزیزان بردارند.بدون تردید بازنشستگان عزیز و خانواده ها ی محترمشان نیز همراهی مجلس یازدهم در حمایت از این قشر محبوب ولی مظلوم را فراموش نخواهند کرد و تاریخ نیز بر این اقدام آنها نظاره گر خواهد بود.

در هر صورت بايد توجه داشت كه هزينه‌های اجتماعی عدم اجراي اين ضروت بيش از صرفه جويی مالی آن براي نظام خواهد بود.

و در پایان گذری میزنیم به شیخ بهایی که چهارصد سال پیش در وصف خدمت به خلق و باز کردن گره از زندگی آنان چه زیبا سرود که:

   

همه روز روزه بودن،همه شب نماز کردن

همه ساله حج نمودن سفر حجاز کردن

شب جمعه ها نخفتن بخداي راز گفتن   

ز وجود بی نيازش طلب نياز کردن

به مساجد و معابد همه اعتکاف جستن 

ز مناهی و ملاهی همه احتراز کردن

ز مدينه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن   

دو لب از برای لبيک به وظيفه باز کردن

به خدا که هيچ يک را ثمر آنقدر نباشد

که بروی نا اميدی در بسته باز کردن