طی یک روز عادی از مرکز شهر تا میدان ۱۷ شهریور بندرعباس با این صحنه‌ها مواجه می‌شوید؛ پیرزنی بی‌رمق به حالت خوابیده زیر سایبان مغازه‌ای که تکه پارچه‌ای با چند اسکناس روی آن، در کنارش قرار دارد، به فاصله چند قدم دیگر پیرزن دیگری دستش را به حالت نیاز دراز کرده، به چهره افراد نگاه می‌کند و درخواست پول می‌کند، هنوز به ایستگاه تاکسی‌های گلشهر نرسیده‌ام مردی جوان و سالم به دیوار مغازه تکیه داده، می‌گوید:«خانم میشه 5 تومن پول بدی»؟ عبور می‌کنم. جنب بانک سپه دو دعانویس آقا را می‌بینم، یک نفرشان مراجعه‌کننده دارد. یادم می‌آید تا چند وقت پیش فقط یک دعانویس بود. کمی جلوتر پیرمرد نشسته‌ای را می‌بینم که سرش تا شانه خم شده به هیچ کس نگاه نمی‎کند.

دو دستش را دور پلاستیکی که در آن چند اسکناس است، قرار داده. اگر در شب این مسیر را بروید، نرسیده به مغازه‌های طلا‌فروشی حداقل دو تا سه کودک را با ترازویی در مقابلشان می‌بینید. تردد پسربچه‌هایی با کیسه‌های زباله بر دوش هم روال است. دستفروشان نیز در هر گوشه و کناری مجازاند بساطشان را پهن کنند؛ از فروش غذا، شال، ظرف، لباس، گردو و گل گرفته تا کفش و باقلوا و غیره. در فصل رونق گردشگری هم کسب و کار افرادی با پلاکاردهای اجاره سوئیت رونق می‌گیرد.

قسمت جذاب ماجرا مانده، آن هم دوبل پارک کردن خودروهای شخصی و توقف خودروها در هر جای خیابان برای پیاده یا سوار کردن مسافر بدون در نظر گرفتن و اهمیت دادن به ایجاد ترافیک است؛ ترافیک این محدوده در اکثر زمان‌های روز صرفا به خاطر عدم رعایت نظم و قانون است. عابرین هم مختارند از هر سمت خیابان به سمت دیگری بروند. پلیس راهنمایی و رانندگی بعداز ظهرها گاهی حضور دارد و گمانم صرفا از تماشای منظره لذت می‌برد. یکی از طرح‌های شکست‌خورده در کنترل ترافیک، جابه‌جایی صنوف بُنکداران بود. در خیابان بهادر جنوبی که یکی از نقاط اجرای این طرح بوده است همچنان معضل ترافیک وجود دارد. 

همواره درباره فعالیت‌ دستفروشان بحث و نظرات مختلفی بوده است. هدف این نوشته صرفا مبحث ساماندهی وضعیت آنها است. چرا که ما هم در همین شهر زندگی می‌کنیم و می‌دانیم که زندگی به چه دشواری در حال گذر است و مردم باید اموراتشان را بگذرانند اما می‌توان این کار را ضابطه‌مند و در شکل و شمایلی درخور خود افراد انجام داد. در یک نگاه کلی می‌بینیم که قلیان فروشان، خط ساحلی را در اختیار دارند، دستفروشان ماهی پشت شهر خیابان را تا وسط آن می‌بندند، وانت‌بارهای میوه‌فروش در ابتدا و انتهای ورودی شهر و بلوار شهید رجایی بساط می‌کنند، پارک غدیر در سیطره‌ی دستفروشان تنقلات است، از رونق دستفروشی بنزین که به لطف مدیریت تراز استان دوباره شکل گرفته و خطری که حضور آن‍‌ها در سطح شهر دارد هم می‌گذریم؛ این کیفیت فضاهای عمومی پایتخت اقتصادی ایران است.

لذا باید به وضعیت ترافیک‌شهری، متکدیان و دستفروشان یکبار برای همیشه به طور جدی رسیدگی شود. فرمانداری بندرعباس به عنوان نهاد بالادستی و مسئول برقراری و حفظ نظم شهر، به نظر می‌رسد نتوانسته کاری از پیش ببرد و عملکرد قابل قبولی در این زمینه داشته است. با نزدیک شدن به نوروز، افزایش این آشفتگی در شهر محتمل است. یادآور می‌شویم برگزاری این جلسات برای این موضوعات دستاورد محسوب نمی‌شود و انتظار می‌رود فرماندار بندرعباس با افزایش حضور میدانی و بازدید از نقاط مختلف شهر، مکلف کردن و تعیین ضرب الاجل برای شهرداری و سایر نهادهای مرتبط این وضعیت را سامان دهد. 

روزنامه صبح ساحل