نویسنده: دکتر ابراهیم کوهکن، تحلیلگر مسائل زیست محیطی 

در هفته گذشته کنفرانسی در شهر دبی (کاپ2۸) برگزار شد که متاسفانه کشور ما به علت تعارضات سیاسی در آن شرکت نکرد و شاید هم به دلیل عدم داشتن اولویت موضوع در ذهن مسوولان کشورمان باعث شد در سطح پایینتری در این کنفرانس شرکت کند! اصولا نوع بشر برای بقا روی کره زمین و زنده نگاه داشتن تمدن خویش تنها یک راه حل دارد؛ مسئولیت‌پذیری در برابر هر گونه زیاده‌خواهی از طبیعت. بسیاری از تمدن‌های گذشته روی کره زمین ظاهر شدند، هزاران سال زندگی کردند و به یکباره برای ده‌ها هزار سال ناپدید شدند.

در حال حاضر تنها عامل تهدید آمیزی که برای بقای بشر متمدن کنونی وجود دارد عدم درک از تهدیدات واقعی است که با آن مواجه هست، تهدیداتی از قبیل سلاح های کشتار جمعی، سلاح‌های بیولوژیکی، هوش مصنوعی و در نهایت تغییرات آب و هوایی و اقلیمی که ناشی از فعالیت های مخرب انسان روی سطح کره زمین است. 

کشورها به منظور ریشه‌کن کردن فقر از جوامع تحت قیومیتشان به جای توسعه همه جانبه، با در نظر گرفتن توانایی های سرزمینی، رشد اقتصادی را ملاک قرار داده اند که متاسفانه سبب غارت منابع سرزمینی‌شان گردید است. استخراج آب از منابع زیرزمینی باعث فرونشست دشت ها گردیده، استفاده از سوخت های فسیلی سبب آلودگی هوا در شهرها شده و متاسفانه بسیاری از نیروگاه‌ها نیز از سوخت هایی با کیفیت پایین به منظور تولید برق استفاده می کنند که آلودگی مضاعف هوا را به دنبال دارد. با این بحث، گرمایش جهانی مطلبی است که اراده جمعی سیاستمداران تاثیرگذار در جهان را می طلبد تا بتوانند با برنامه ریزی جمعی به ساختاری برای کنترل افزایش دما و جلوگیری از افزایش سه درجه ای دما تا پایان قرن جاری بپردازند.

توافق نامه آب و هوایی پاریس شروع مناسبی برای دستیابی به این هدف بود که متاسفانه به دلیل خروج امریکا از این توافق‌نامه شکافی جهانی بین سیاستمداران شکل گرفت و امکان توافق برای اجرای توافق پاریس را محدود نمود؛ با این حال کنفرانس آب و هوایی دبی بار دیگر اهمیت فعالیت جمعی کشورها برای بقا در سطح زمین را حداقل برای صده‌های آینده تضمین کند. در حال حاضر به دلیل دهکده ای شدن جهان ما در موقعیتی هستیم که ناچاریم برای بقا صرف نظر از دوست یا دشمن بودن با هم تعامل کنیم.

کشور ما که از جمله اولین کشورهایی خواهد بود که در برابر موج تغییر اقلیم آسیب خواهد دید با توجه به تجربه تابستانی گرم در سال جاری و ‌تغییرات دمایی محسوس نیاز است مسوولان کشور در برنامه هفتم توسعه تجدید نظر جدی به منظور کاهش تولید کربن، افرایش بهره وری در نیروگاه‌ها و استفاده از سوخت های باکیفیت در حمل ‌‌نقل شهری، مدرن کردن حمل و‌نقل شهری و بین شهری در کشور از اهم موضوعاتی است که باید برنامه ریزان مجدد بر روی آن متمرکز شوند.

در بسیاری از شهرها با توجه به همت دولت به منظور ساخت خانه نیاز به ساخت محلاتی مبتنی بر انرژی های پاک، بازچرخانی منابع آبی و کنترل دما در محیط های اجتماعی خواهد بود. تعهدی که در حال حاضر دولت به دلایل اقتصادی و مالی به سمت ساختن آپارتمان هایی با کیفیت پایین بدون در نظر گرفتن تغییرات آب و هوایی سوق پیدا کرده است. محیط زیست اولویت اول و آخر ما خواهد بود باید بتوانیم زباله کمتر تولید و ‌پسماندها را مدیریت کنیم. کشاورزی در ایران باید به سرعت تغییر جهت بدهد و با استفاده از فناوری با منابع محدود آب و خاک خود را سازگار کند.صنایع سنگین باید مجددا به باز آفرینی نقش خود در استفاده از منابع و ارزش آفرینی مجدد اقدام نمایند .

با این حال برای مقاومت در برابر مصائب تغییر اقلیم این سیاستمداران هستند که باید تغییر کنند نه طبیعت!

روزنامه صبح ساحل