العمری در انعکاس سفر خود به عرب نیوز گفت: «ارتباط من با خوشنویسی به قبل از آموزش رسمی می‌رسد، با ظهور اولین نشانه های پیوند من با این حروف زیبا.

من مشتاقانه منتظر بازگشت برادر بزرگترم از مدرسه بودم تا خط خطی‌هایم را ارزیابی کند.» او لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که در سنین جوانی اشتیاقش به خوشنویسی برانگیخته شد. یک روز، برادر بزرگترم با هدیه دادن یک خودکار پارکر ۲۱ مرا غافلگیر کرد. این بهترین هدیه‌ای بود که تا به حال دریافت کرده بودم. ورود من به دنیای خوشنویسی از همین نقطه آغاز شد.

با آن قلم می‌توانستم شیفتگی خود به حروف را به آثار ملموس زیبایی‌شناسانه و دقیف تبدیل کنم. من آن قلم را آن‌قدر دوست داشتم که هنوز هم آن را حفظ کرده‌ام. خاطراتی از دوران کودکی الهام بخش است که مرا در این مسیر قرار داد. العمری با یادآوری مراحل اولیه یادگیری خواندن و نوشتن خود تأکید کرد که چگونه این تلاش مهارت‌های خواندن و نوشتن او را تقویت می‌کند. غوطه ور شدن او در خوشنویسی پیش از کلاس اول و دستیابی به سواد کامل قبل از شروع آموزش رسمی معلمان را در همان روز اول مدرسه شگفت زده کرد.

هجوم او به سمت حرفه‌ای شدم در این رشته تحت هدایت مختار علم، خوشنویس مشهوری که به خاطر کارش بر روی کسوا (پوشش) کعبه تجلیل شد، شکل گرفت. علیرغم فقدان آموزش رسمی در خوشنویسی، مواجهه العمری با علم تأثیری ماندگار بر جای گذاشت و پیوندی محکم را تقویت کرد.

بازدیدهای منظم از مکه مکرمه و تعامل مستقیم با خوشنویسان برجسته‌ای چون ابراهیم عراقی و ناصرالمیمون منجر به صدور مجوز در سبک‌های مختلف خوشنویسی، یعنی دیوانی، فارسی و جلی دیوانی شد. العمری به جای نگه داشتن موهبت نادر خود برای خودش، همیشه بدین شکل عمل کرده که استعداد خود را بدون محدودیت به اشتراک بگذارد. او گفت:«احساس می‌کنم استعدادی که دارم متعلق به من نیست، بلکه حق همه است که از آن بیاموزند و از آن بهره ببرند.

روزنامه صبح ساحل