نزدیک شدن به شب یلدا برای مردم هرمزگان تداعی کننده فوت خواننده مطرح استانشان است. 15سال قبل در چنین روزی خبر فوت «ناصر عبداللهی»، خواننده محبوب هرمزگانی به گوش مردم رسید. به مناسبت پانزدهمین سالگرد این خواننده، مروری بر زندگی و آثار برجستهاش میاندازیم.
به گزارش صبح ساحل، «ناصر عبداللهی» در دهمین روز از دی ماه سال ۱۳۴۹ در محله سید کامل شهر بندرعباس زاده شد و تحصیلات خود را در بندرعباس گذراند و فعالیتهای هنری خود را از سالهای نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و امور تربیتی استان هرمزگان آغاز کرد. وی چهار برادر و یک خواهر دارد. عبداللهی در هیجده سالگی با «فهیمه غفوری» اهل بندرعباس ازدواج کرد و حاصل آن سه فرزند (دو پسر و یک دختر) به نامهای نوید، نازنین و نامی است. نینا، فرزند چهارم ناصر حاصل ازدواج او با «فاطمه فهیمی» است. پدرش عبدالرحمن عبداللهی کارگر بازنشسته و مادرش مهرنگاربندری نیایی خانهدار است.
ناصر عبداللهی از ۱۳ سالگی به موسیقی علاقهمند شد. فعالیتهای هنری خود را از سالهای نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی استان هرمزگان آغاز کرد. وی کار حرفهای را به طور جدی از سال ۱۳۷۴ شروع کرد. در سال ۱۳۷۵ همراه با همسرش به تهران رفت. پس از آن آلبومهای «عشق است» و «دوستت دارم» را ضبط و منتشر کرد. پس از آن آلبومهای بوی شرجی، هوای حوا و ماندگار و آلبوم رخصت به بازار روانه شد.
ناصر عبداللهی در ترانههای خود از کسی تقلید نمیکرد و صدایی منحصر به فرد داشت. بیشتر اشعار ترانههای او از سرودههای محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفته خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. طوری که در سالهای آغازین کار هنری ترانههای منصفی را بازخوانی میکرد.
ترانههای مورد انتخاب وی در آلبوم هایش عمدتاً دارای مفاهیم اجتماعی و حماسی (مانند ترانه های «یادم باشد»، «کودکان خیابانی»، «سربلند» و «شیوه ی ما»)، مذهبی (مانند ترانه های «مهر علی و زهرا»، «احمد ثانی»، «یا فاطمه» و «مهر دلبر») و عاشقانه (مانند ترانه های «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز») بودند.
ملودی ترانهی ناصریا سال ۱۳۷۶ ساخته شد. شعر این آهنگ به گویش بندری است و به گفته عبداللهی هدف از ساخت آن اعتراض ضد ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان جهان بودهاست. بر اساس متن شعر ناصریا اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشتهباشد، پس از تحمل سختی بسیار و دشواریهای این راه در پایان پیروز خواهد شد.
ناصر عبداللهی در سوم آذرماه ۱۳۸۵ در بندرعباس به دلایل نامشخصی بی هوش شد و به کما رفت. او پس از گذراندن ۲۷ روز در کما سرانجام در بیمارستان هاشمی نژاد تهران در روز ۲۹ آذر ۱۳۸۵ و در سن ۳۶ سالگی درگذشت. اطرافیان و دوستان او مرگ وی را مشکوک میدانند. علت فوت عبداللهی، یکی از پربحث ترین و پرحاشیه ترین اتفاقات پیرامون این خواننده جنوبی بود که علل مختلفی چون نارسایی کلیه ، مرگ مغزی ، قتل به علت ضرب و شتم و ضعف عمومی بدن درباره ماجرای درگذشت او مطرح شد.