سیل دیماه 98، خشمش را سر زاچ و داربست هم خالی کرد. اهالی، داروندارشان را، همراه خاطرات روزهای سرد سیل رها کردند. کل زندگیشان را گذاشتند و رفتند. همان چهاردیواری که مثل همهی خانههای بشاگرد، گرد ناهمواری راه خورده بود. مردم به همان هم راضی بودند. سیل اما ظالمتر از همیشه، اینبار هرچه سر راهش بود را با خود برد. برد تا 153 خانوار آواره دشت شوند. «بیرکَلمی» پناهشان شد. دشتی در دو کیلومتری دو روستا. نفس راحتی کشیدند که دیگر دست سیل بهشان نمیرسد. حالا بیش از هشتماه از سیل میگذرد. سقفشان هنوز، همان چادر آفتابدیده هلالاحمر و کپر است. آمدند که بروند. فکرش را هم نمیکردند که قرار است این چادرها خانهی جدیدشان باشد. دلشان برای آن آشیانه پر از گلولای قدیمیشان تنگ شدهاست. 705 نفر سرما را از سرگذراندند، با گرما میسازند، به امید سقفی که وعدهاش را بهشان دادهاند.
رئیس سازمان امداد و نجات هلالاحمر کشور از روستاهای گرفتار سیلاب ناشی از باز شدن دریچههای سد میناب بازدید و از نزدیک در جریان مشکلات روستائیان قرار گرفت.
رئیس شعبه هلالاحمر شهرستان بشاگرد با بیان اینکه بالغبر ۸۵ درصد از جمعیت بشاگرد با بروز بارندگی دچار خسارت میشوند، گفت: در طول دو هفته اخیر به یک هزار و ۸۹۵ نفر امدادرسانی شده است.