غزه ماه ها و هفته هاست که در آتش و دود و سرما و گرسنگی و مرگ می‌سوزد و به جهنم روی زمین تبدیل شده اما دنیای کر و لال تنها نظاره‌گر این باریکه است و تنها به فرستادن چند کامیون کمک های دارویی و غذایی بسنده کرده است.گویا وجدان بشریت به خواب عمیقی فرو رفته و چشمه عطوفت و رحم و شفقت در آنها خشکیده است.غربی که خود را مدعی دفاع از حقوق بشر می خواند،بر مرگ هزاران کودک و زن و مرد فلسطینی چشم بسته و گویا منتظر تکمیل شدن بزرگترین و فجیع ترین نسل‌کشی قرن است که در حساس تربن نقطه زمین یعنی خاورمیانه ملتهب روی می دهد.

غزه بیش از یک ماه است که در پی حمله ناگهانی حماس به اسرائیل و حملات مقابله به مثل رژیم صهیونیستی روزانه بیش از هزار تن مواد انفجاری از بمب و موشک و راکت و خمپاره بر سرش نازل می شود و تاکنون نزدیک به ۱۱ هزار کودک و زن و پیر و جوان کشته شده اند و علاوه بر سال ها محاصره غیر انسانی تحمیل شده بر دو میلیون نفر ساکن غزه،اکنون طعم کشت و کشتار و خونریزی و آوارگی را می چشد و جنايت و غم و غصه در این منطقه از خاورمیانه غیر قابل تصور است.در این میان بشر متمدن و پر ادعای قرن بیست و یکم که فریاد عدالت خواهی و منشور حقوق بشرش گوش فلک را کر کرده نتوانسته است گام عملی برای توقف جنگ و کشتار بردارد.

روابط آلمان با کشورها و بازیگرانی چون ایران ، ترکیه و مصر در خاورمیانه به سده های قبل برمیگردد. متغیرهای مختلفی بر نگاه و رویکرد سیاست خارجی آلمان در قرن بیستم میلادی به خاورمیانه تاثیر گذاشت.  با افزایش نقش آلمان در اروپا و جهان ، برلین توجه بیشتری به خاورمیانه کرده است.

سه روز پس از سفر جوبایدن به خاورمیانه شاهد سفر ولادیمیر پوتین به کشورمان بودیم.

تنها یک روز از انفجار ویرانگر بیروت پایتخت لبنان گذشته است. انفجاری که چندهزار زخمی و بیش از صد کشته برجای گذاشته و حجم عظیمی از ویرانی را در عروس شهر های خاورمیانه بوجود آورده است.