این روزها شان تیم های حرفه‌ای هرمزگان توسط  باشگاه صنایع حفظ نمی شود و جالب تر از همه این که هیچ کس هم پاسخگو نیست که چه اتفاقاتی دارد در ورزش حرفه‌ای استان رخ می دهد.

تیم بسکتبال صنایع هرمزگان به دلیل مشکلات مالی به تهران سفر نکرد و نتیجه بازی این تیم ۲۰ بر صفر به سود مهرام شد اما به هیچ کس بر نخورد و فقط شان ورزش و ورزشکاران حرفه‌ای بسکتبال استان زیر سوال رفت.

 

یادمان نرفته است وقتی تیم فوتسال  آذرخش سرخون به دلیل مشکلات مالی حاضر نشد در بندرعباس مقابل تیم مشهدی بازی کند و نتیجه این دیدار در آخر فصل یقه این تیم را گرفت و از گردونه لیگ برتر حذف شد و هیچ کس جز علاقمندان به فوتسال و ورزش نگران این موضوع نشدند و  مسوولان وقت یک نفس راحت هم کشیدند.

حالا این بار این بی پولی به سراغ باشگاه صنایع هرمزگان آمده است و شاید بازی مقابل تیم نبوغ اراک آخرین بازی تیم صنایع در لیگ برتر بسکتبال باشد.

بازیکنان و کادر فنی صنایع از بدقولی ها و عدم تعهدات مالی که مسوولان باشگاه نسبت به بازیکنان و کادر فنی دارند و عملی نشده است  خسته شده اند و می خواهند در پایان دور رفت لیگ برتر بسکتبال دیگر ادامه فعالیت ندهند.

شاید رایزنی مسوولان برای اقامت و هزینه رفت و برگشت یک تیم برای خیلی از استان های کم در آمد یک کار بزرگ به حساب بیاید اما این کار در شان استان هرمزگانی که به قطب اقتصادی کشور نامیده می شود کسر شان باشد.

چگونه است که پنج صنعت که حامی یک باشگاه شده اند نمی توانند جوابگو تعدادی از جوانان و ورزشکارانی باشند که به دنبال سربلندی نام هرمزگان هستند. چرا هرمزگان که دروازه  اقتصادی کشور است صنایع آن نمی‌توانند از پس دو تیم لیگ برتری تحت پوشش خود بر‌آیند. مشکل کار کجاست اگر واقعا مشکلات قانونی وجود دارد چرا این باشگاه تاسیس شد و اصلا چرا استاندار یک بار برای هميشه نمی گوید که مشکل کار از کجاست. واقعا برای اهالی ورزش استان قابل قبول نیست تیمی که نامش صنایع هرمزگان است برای رفتن به یک استان دیگر و  اقامت در آن جا دست به دامن مسوولان استان میزبان شوند. البته اگر همین کار از سوی احمد مرادی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی انجام نمی شود چه بسا که تیم به اراک هم اعزام نمی شود و آن وقت خیلی زود تیم  بسکتبال صنایع هرمزگان از دور مسابقات کنار گذاشته می شود. البته شرایط تیم فوتسال صنایع هم خیلی خوب نیست‌. هر چند پالایشگاه نفت بندرعباس پا پیش گذاشته است و از نطر اسکان و هزینه اقامت تیم را پشتیبانی می کند اما فوتسالیست ها و کادرفنی تیم فوتسال صنایع هم مثل بسکتبالیست ها دغدغه قرارداد های مالی خود دارند و معلوم نیست که  فوتسالیست ها هم  به حق و حقوق خود دست پیدا کنند. الان چندین هفته است که برای پرداخت قرارداد های فوتسالیست ها  امروز و فردا می کنند و امیدوارم که این کار هر چه زودتر صورت گیرد و کار به جای باریک نکشد. شرایط روحی بازیکنان بسکتبالیست و فوتسالیست‌ها اصلا خوب نیست و هیچ کس جز استاندار ، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و مدیران صنایع نمی توانند این روحیه را برایشان آرمانی کنند.واقعا یک سوال همیشه در ذهن بنده و تمامی دوستداران به ورزش وجود دارد و آن هم این که چرا ما باید برای هزینه کردن در ورزش این قدر مشکل داشته باشیم اما استان های که نصف سرمایه استان ما را هم ندارند به صورت منطقی از ورزش حرفه‌ای حمایت می کنند. می خواهم یک راهکار ساده به مسوولان استان بدهم  و  آن هم این است که اگر خودتان بلد نیستید  چگونه از مدیران صنایع  استان پولی که حق ورزش این استان است بگیرید  به خودتان زحمت بدهید و یک سری به استان های کرمان و یا اصفهان بزنید و از مسوولان این استان ها بپرسید  که آن ها چطوری حق ورزش و ورزشکاران خودشان را می‌گیرند و به راحتی در کشور تیمداری می کنند.البته فکر نکنم این دو استانی که نام بردم به اندازه استان هرمزگان صنعت و سرمایه داشته باشند اما  به راحتی هزینه چندین تیم حرفه ای در کشور و حتی تیم های درسطح  ورزش بین المللی را پرداخت می کنند. 

یادمان نمی رود روزی که وزیر کشور برای توديع و معارفه استاندار دولت سیزدهم به استان سفر کرد در مورد ورزش و کمک صنایع به ورزش استان چه حرف های زدند اما آیا امروز ایشان  خبر دارند که چه بلایی دارد سر ورزش حرفه ای این استان می آید. آیا استاندار سابق که در جلسه تودیع خود به وزیر کشور  گفت: شرکتی برای حمایت از تیم های ورزشی در هرمزگان ایجاد شده است که می تواند تحولی در این زمینه ایجاد کند خبر دارد نه این که تحولی ایجاد نشد بلکه امروز این شرکت کاسه چه کنم در دست گرفته است و در خرج و مخارج تیم های خودش مانده است.

 در پایان باید بگوئیم در خانه اگر کس است یک حرف بس  است، اما  فکر نکنم این آخرین گزارش از وضعیت نابه‌سامان باشگاه صنایع هرمزگان باشد اما امید داریم که هر طور شده هم بسکتبال و هم فوتسال در لیگ برتر باقی بمانند و در آخر فصل آه و حسرت برای علاقمندان به ورزش و مردم استان باقی نماند.