امسال بیست و ششم  بهمن، با روز جهانی کودکان مبتلا به سرطان مصادف شده است، عامل ترس، رنج و مرگ بسیاری از کودکان جهان.

 

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سرطان دومین عامل مرگ و میر جهانی محسوب می‌شود که البته سرطان هم مانند بسیاری از موارد دیگر یک بیماری طبقاتی است، به این معنا که تقریبا 70 درصد مرگ و میر ناشی از این بیماری در کشورها و مناطق کم درآمد و متوسط اتفاق می‌افتد. با این وجود، همه‌ی ما از شنیدن نام «سرطان» وحشت داریم و اگر آزمایش‌ها تایید کنند که خودمان یا یکی از اعضای خانواده مبتلا به این بیماری هستیم، دچار اضطراب، تردید و وحشت بسیاری خواهیم شد اما کودکان در برابر احساسات ناخوشایند ناشی از این بیماری به مراتب آسیب‌پذیرتر هستند. اگر خدای ناکرده والدینی متوجه شوند که کودک آن‌ها مبتلا به سرطان شده، چه شیوه‌ی رفتاری می‌تواند از آسیب مضاعف بر کودک و خانواده جلوگیری کند؟ اول از همه این والدین باید بدانند که پنهان کردن مساله از کودک، رنج و وحشت او را دامن می‌زند. کودک شرایط بدنی و موقعیتی خود را درک می‌کنند، اما روی‌گردانی شما از پاسخ به سوالات او،  وضعیت را در حالتی مبهم قرار می‌دهد و این ابهام اضطراب و ترس کودک را بیشتر خواهد کرد. تحقیقات ثابت کرده است که وضعیت روانی کودکان انعکاسی از وضعیت روانی والدین است. به این معنا که فرزند شما احساسات و هیجانات شما را، حتی اگر سعی در مخفی کردن آن داشته باشید، درک می‌کند و از آن تاثیر می‌پذیرد. شما به عنوان والدینی آگاه باید در برابر سوالات در ارتباط با بیماری و شیوه‌ی درمان باید آرامش خود را حفظ کنید و اطلاعات کافی برای پاسخ به سوالات کودک را  داشته باشید. 

معمولا هرچه سن کودک کمتر باشد، واکنش او در برابر ابتلا ملایم‌تر خواهد بود، اما به طور کلی طیفی از احساسات غم، خشم، وحشت و اضطراب را تجربه می‌کنند. ناگفته پیداست که زمینه‌ی زندگی کودکان مبتلا به سرطان با سایر کودکان متفاوت است، آن‌ها ناگزیرند بیشتر زمان خود را به آزمایش‌های مداوم، بستری بودن در بیمارستان و غیره بگذرانند، بنابراین به همراهانی نیاز دارند که دلسوز و صبور باشند. اما محبت بیش از حد و دلسوزی افراطی کودکان را لوس و نازپرورده می‌کند و اینها دقیقا خصیصه‌هایی هستند که برای مواجه‌ی کودک با بیماری، مخرب محسوب می‌شوند، پس واکنش‌های خود را نسبت به کودک در سطح متعادلی نگه دارید. 

آگاهی از اینکه کودکان در این مسیر تنها نیستند و کودکان دیگر هم به این بیماری مبتلا شده و حالا در سلامت هستند یا روند بهبودی را طی می‌کند، می‌تواند به کودک آرامش و احساس امنیت بدهد، گروه درمانی‌هایی که برای کودکان مبتلا به سرطان برگزار می‌شود، می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. راه دیگر کتاب خواندن برای کودک است. 

کتاب‌هایی که در حوزه‌ی کودکان سرطانی نگاشته می‌شود و اخیرا تعدادی از آن‌ها به ترجمه رسیده است، می‌تواند کودک را آرام و آگاه کند. در آخر اگر کودک تصمیم می‌گیرد با شما درباره‌ی احساسات ناخوشایندی که دارد صحبت کند، او را با جملات این حرف‌ها را نزن، به این چیزها فکر نکن و غیره، پس نزنید. اجازه بدهید کودک احساسات خود را تخلیه کند و ابهامات ذهنی‌اش را درباره‌ی زندگی، بیماری، درمان و حتی مرگ بیان کند. با آرزوی سلامتی و بردباری برای تمام کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرطان، در صورت نیاز به صحبت با روانشناسان، همه روزه و به صورت رایگان با شماره‌گیری 1480 می‌توانید از خدمات مشاورین بهزیستی استفاده کنید.